Οταν γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχαμε μάθει ακόμα επισήμως τον λόγο που ο Αντώνης Σαμαράς (και μαζί του και ο Κώστας Αλ. Καραμανλής) αγνόησε την προσωπική πρόσκληση του Κυριάκου Μητσοτάκη και αποφάσισε να μην παραστεί στη γιορτή στη Ρηγίλλης για τα 50 χρόνια της Νέας Δημοκρατίας.

Μπορεί δηλαδή να μην ήταν κάτι πολιτικά σοβαρό. Μπορεί απλώς να μην αρέσουν στον πρώην Πρωθυπουργό τα street parties επειδή είναι μιας κάποιας ηλικίας και δεν είναι να πολυστέκεται όρθιος –και το ίδιο, κατά κάποιον τρόπο, θα ισχύει και για τον νεότερό του, αν και προκάτοχό του στην αρχηγία της ΝΔ, τον κ. Καραμανλή, ο οποίος ως γνωστόν δεν είναι και ο πιο αθλητικός τύπος που υπάρχει (είναι περισσότερο της τάβλας).

Ή μπορεί να είναι μια πιο νηπιακού επιπέδου εξήγηση, την οποία είχε αναφέρει πριν λίγο καιρό η Ντόρα Μπακογιάννη, βουλευτής Χανίων της ΝΔ και πρώην υπουργός, ότι ο κ. Σαμαράς κάνει έτσι επειδή «δεν τον παίζουνε».

Αλλά σε κάθε περίπτωση, αυτή η απουσία από μια γιορτή ενός τέτοιου κομματικού οροσήμου, δεν παύει να είναι ένα «φάουλ», από δύο ανθρώπους, μάλιστα, που διατέλεσαν πρόεδροι του ίδιου κόμματος, ο μεν κ. Σαμαράς από το 2009 έως το 2015, ο δε κ. Καραμανλής από το 2004 έως το 2009.

Πολύ δε περισσότερο όταν θυμόμαστε την αντίστοιχη επέτειο για τα 40χρονα της Νέας Δημοκρατίας όταν πρόεδρος του κόμματος ήταν τότε ο κ. Σαμαράς. Η γιορτή είχε γίνει στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.

Και το «παρών» το είχε δώσει όχι μόνο ο κ. Καραμανλής, αλλά και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ και πατέρας του σημερινού Πρωθυπουργού και προέδρου του κόμματος (o οποίος διακρίνεται στη δεύτερη σειρά εκείνης της εκδήλωσης).

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, δηλαδή, δεν είχε πρόβλημα, στα βαθιά του γεράματα, να πάει να τιμήσει τη Νέα Δημοκρατία και τον τότε πρόεδρό της, μολονότι ήταν ο κ. Σαμαράς που τον είχε ρίξει και μαζί και τη ΝΔ από την εξουσία το 1993, όταν είχε φτιάξει την αλήστου μνήμης Πολιτική Ανοιξη.

Τώρα όμως ο κ. Σαμαράς δεν θέλει να πάει να τιμήσει τη Νέα Δημοκρατία και τον πρόεδρό της, τον γιο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που τον είχε τιμήσει προ δεκαετίας.

Αλλά έτσι είναι ο άτιμος ο χρόνος. Θολώνει τη μνήμη. Τέλος πάντως, αυτά τα οικογενειακά δράματα ας μην βγουν παραέξω. Ας μείνουν στους κόλπους της οικογένειας της ΝΔ και ας τα λύσουν αν θέλουν μεταξύ τους.

YΓ. Επειδή, όμως, κάποιοι στη ΝΔ μπορεί να ξεχνούν εύκολα, αλλά η στήλη δεν ξεχνά, και επειδή πολλή παραφιλολογία καλλιεργείται τελευταία σχετικά με το πόσο «κεντρώο» και «μη δεξιό» έχει γίνει το κόμμα –αυτό αποτελεί ψόγο για τον κ. Σαμαρά και τους συν αυτώ– αντλήσαμε από το αρχείο ένα έντυπο που είχε συγγράψει το 1983 ο αείμνηστος Ευάγγελος Αβέρωφ, για το ποια είναι η ΝΔ.

Σε αυτό διάβαζες ότι η Νέα Δημοκρατία ως νέο κόμμα «καλύπτει, από απόψεως πεποιθήσεων, στο κοινωνικό-πολιτικό φάσμα, τον μεσαίο χώρο».

Περνάμε σε μια άλλη ωραία ατμόσφαιρα –με τη δαλιανιδική έννοια (βλ. Ντίνος Ηλιόπουλος στον «Ατσίδα»)– στον ΣΥΡΙΖΑ. Οπου η Θεοδώρα Τζάκρη, βουλεύτρια (κατά το συριζαϊκό λανγκάζ) Πέλλας, κατήγγειλε μέχρι και ότι δεν την αφήνουν να μιλάει στα κομματικά όργανα επειδή είναι μια από τις λίγες που παραμένουν πιστές στον Στέφανο Κασσελάκη.

Η κυρία Τζάκρη βγήκε το πρωί της Παρασκευής στον ΣΚΑΪ και στην εκπομπή «Αταίριαστοι» (Χρήστος Κούτρας – Γιάννης Ντσούνος) για να πει αρχικά τι την οδήγησε στην απόφασή της να αποχωρήσει από την Πολιτική Γραμματεία προτού αυτή ολοκληρωθεί.

«Μετά τις 7 Σεπτέμβρη στην Πολιτική Γραμματεία που έγινε μετά την πρόταση μομφής κατά του Στέφανου Κασσελάκη στην Κεντρική Επιτροπή, οι ψήφοι να σας θυμίσω ήταν 17-1, οπότε καταλαβαίνετε τους συσχετισμούς», εξήγησε με νόημα, περιγράφοντας τη μοναξιά της στο όργανο.

Και έπειτα η βουλεύτρια συνέχισε: «Το να τρίζει τα δόντια της μια ψευδεπίγραφη εξουσία, αυτό δεν προκαλεί τρόμο, αλλά καγχασμό. Ολα αυτά που προσπαθούν να κάνουν τώρα, γιατί στην κυριολεξία το έχουν τερματίσει, οι απειλές για διαγραφές κόσμου ή και το γεγονός ότι μου κλείνουν μέχρι και το μικρόφωνο όταν μιλάω, όλες αυτές οι αστειότητες προκαλούν γέλιο, γιατί έχουν έναν συγκεκριμένο ορίζοντα μέχρι τις 24 του Νοέμβρη», προσέθεσε, παραπέμποντας στις εκλογές και στη σίγουρη, κατά την άποψή της, επανεκλογή του κ. Κασσελάκη στην αρχηγία.

«Συμπεριφέρονται σε μια σειρά στελεχών με έναν τρόπο που θέλουν να συμβολίσουν επί της ουσίας ότι όποιος είναι με τον Κασσελάκη, τιμωρείται. Αυτά είναι δείγματα και αποδείξεις της τελευταίας φάσης, ενός κύκλου ζωής, ενός στυγνού γραφειοκρατικου συστήματος που φτάνει μέχρι τις 24 του Νοέμβρη με την πανηγυρική επανεκλογή του Στέφανου Κασσελάκη», συμπλήρωσε.

[απολαύστε υπεύθυνα]