Για τον Παναθηναϊκό που προκρίθηκε στο Φάιναλ Φορ του Βερολίνου αφού νίκησε τη Μακάμπι Τελ Αβίβ το βράδυ της Τρίτης, θα τα διαβάσατε αλλού στο Protagon. Οπως θα διαβάσατε αλλού και την εμπλοκή που έχει δημιουργηθεί εν όψει του ταξιδιού του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Αγκυρα, με την πρωτοβουλία του Ταγίπ Ερντογάν να κάνει σόου εγκαινιάζοντας ως τζαμί την περίφημη Μονή της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη. Εδώ θα σταθούμε στο πώς παντρεύονται τα Ελληνοτουρκικά με το μπάσκετ.

Ο Εργκίν Αταμάν, προπονητής του Παναθηναϊκού, είναι φίλος με τον Ταγίπ Ερντογάν –είχαν συναντηθεί και όταν ο τούρκος πρόεδρος είχε επισκεφτεί, τον περασμένο Δεκέμβριο, την Αθήνα. Στη συνέντευξη Τύπου, λοιπόν, που ακολούθησε τον νικηφόρο αγώνα των Πρασίνων στο ΟΑΚΑ, ο κ. Αταμάν αποκάλυψε ότι ο Ερντογάν τον πήρε αμέσως τηλέφωνο να τον συγχαρεί και μάλιστα είδε το παιχνίδι.

«Είμαι υπερήφανος για τους παίκτες μου, για τον κόσμο του Παναθηναϊκού, για την ομάδα, για τον πρόεδρο Γιαννακόπουλο, για όσους πίστεψαν σε εμάς, πίστεψαν σε εμένα από την πρώτη ημέρα που ήρθα στην Αθήνα. Κάναμε σπουδαία δουλειά, σας ευχαριστώ και εσάς στην Τουρκία, στον πρόεδρο Ερντογάν που είδε τον αγώνα και προσπάθησε να με πάρει αμέσως τηλέφωνο», είπε ο προπονητής του Παναθηναϊκού, o οποίος μάλιστα περιέγραψε την παρουσία του στους Πράσινους και την επιτυχία της ομάδας, ως ένα υπόδειγμα για τις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας.

«Αυτό είναι παραπάνω από μια επιτυχία. Αυτό είναι μια μεγάλη ώθηση για τη φιλία ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία», είπε χαρακτηριστικά.

Γενικά το να είσαι εκπρόσωπος Τύπου είναι μια δύσκολη και συχνά άχαρη δουλειά –βάλτε τώρα τη δουλειά που έχει αναλάβει η Βούλα Κεχαγιά, πορτ παρόλ του ΣΥΡΙΖΑ, να πρέπει να εξηγήσει, να ερμηνεύσει και κυρίως να δικαιολογήσει, όσα λέει ο Στέφανος Κασσελάκης, ο λαλίστατος και αμετροεπής πρόεδρος του κόμματος.

Μιλάμε, για τον κ. Κασσελάκη, έναν άνθρωπο που ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στην ελληνική δημόσια σφαίρα με την παραδοχή ότι δεν το έχει και τόσο καλά με τα ελληνικά. Αλλά τώρα, μήνες μετά από εντατικά μαθήματα, τα λέει χειρότερα. Και έφτασε στην αθλιότητα να λέει σε πολίτες για «υπουργούς που σκοτώνουν παιδιά». Είναι άλλο ότι δεν ξέρει καλά ελληνικά και άλλο ότι δεν ξέρει τι λέει.

Και μιλάμε, από την άλλη, για την κυρία Κεχαγιά, η οποία, το πρωί της Τετάρτης, επέλεξε τον κομματικό πατριωτισμό πάνω από τη λογική: βγήκε στο Mega και όταν κλήθηκε να μας εξηγήσει τι ήθελε να πει ο κ. Κασσελάκης με τους «υπουργούς που σκοτώνουν παιδιά» μίλησε για… παρερμηνεία!

«Δεν μίλησε κανείς για δολοφόνους υπουργούς και παρακαλώ να μην παρερμηνεύουμε τα λεγόμενα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εγινε παρερμηνεία», είπε χαρακτηριστικά η κυρία Κεχαγιά.

Τώρα, πώς είναι «παρερμηνεία» η απόλυτα ξεκάθαρη και απόλυτα απαράδεκτη φράση του κ. Κασσελάκη περί υπουργών που «σκοτώνουν παιδιά», μόνο η κυρία Κεχαγιά μπορεί να μας το εξηγήσει. Εκτός και αν όταν μετά κληθεί να την εξηγήσει την τοποθέτησή της, θα επικαλεστεί άλλη μία παρερμηνεία.

Τον θυμάστε τον Αλέξη Γεωργούλη, έτσι δεν είναι; Τον ηθοποιό της τηλεόρασης που είχε πάει στον ΣΥΡΙΖΑ το 2019 –όταν ο Αλέξης Τσίπρας έψαχνε έναν «κράχτη» για το ευρωψηφοδέλτιο και αφού πρώτα δεν τα είχε βρει με τη ΝΔ–, που εξελέγη πανηγυρικά, έκανε κάτι περίεργες εμφανίσεις και ομιλίες και τελικά βρέθηκε μπλεγμένος σε καταγγελίες για κακοποιητική συμπεριφορά εις βάρος μιας υπαλλήλου στις Βρυξέλλες και τέθηκε εκτός κόμματος και εκτός ευρωομάδας της Αριστεράς;

Αυτός λοιπόν ο κ. Γεωργούλης είναι εκ νέου υποψήφιος για την Ευρωβουλή, με το «Πράσινο Κίνημα». Και έδωσε την Τετάρτη συνέντευξη στο Mega, λέγοντας όχι μόνο τα γνωστά –ότι «δεν υπάρχει καμία κατηγορία, δεν έχει προχωρήσει κάτι. Δικαστικά, δεν υπάρχει ούτε καν κατηγορία, δεν έχει γίνει κάτι. Δεν υπάρχει καν συζήτηση για να γίνει δικαστήριο»– αλλά και ότι ο ίδιος ήταν τόσο σίγουρος για τον εαυτό του που σκέφτηκε να ιδρύσει δικό του κόμμα.

«Δεν με έχει απομακρύνει ο ΣΥΡΙΖΑ, εγώ δήλωσα παραίτηση αμέσως μόλις πληροφορήθηκα για αυτό» το θέμα, διευκρίνισε.

Και συνέχισε:

«Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν αν θα ήθελα να κάνω άλλη μια θητεία. Αυτό που κοίταξα πίσω, πάνω στο πολιτικό κομμάτι, ήταν ότι ήταν πολύ δημιουργικό, το ευρωκοινοβούλιο για εμένα είναι ένας χώρος πολύ δημοκρατικός. Είναι ένας χώρος ο οποίος σου δίνει την ευκαιρία να αλλάξεις πράγματα, αλλάξαμε πράγματα. Είπα ότι θα ήθελα να μπω ξανά στη διαδικασία και να ζητήσω την εμπιστοσύνη του κόσμου. Μετά έρεπε να δούμε από ποιο όχημα θα έρεπε να γίνει αυτό και τότε μέσα σε όλο τον πολιτικό χάρτη μέσα στην Ελλάδα είδα ότι δεν μπορώ να ταυτιστώ με κανένα από τα κόμματα».

Και προσέθεσε: «Σκέφτηκα να κάνω ένα καινούργιο κόμμα, δεν το κρύβω, μπήκα σε μια διαδικασία αλλά σε μια συνάντηση με τον κ. Καλογράνη που είναι ο συμπρόεδρος του “Πράσινου Κινήματος”, είδα ότι έχουμε μια ταύτιση στο θέμα του τι πρόσημο πρέπει να έχει ένα καινούργιο όχημα. Οραματίζομαι ένα κόμμα το οποίο να μιλά για τον πολιτισμό. Η πολιτική δεν είναι διαξιφισμός και μάχη, πολλές φορές μπορεί να είναι και σύγκλιση, κάτι που λείπει».