Μέχρι τώρα ξέραμε ότι ο Στέφανος Κασσελάκης βρέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ και έγινε αρχηγός του από τύχη, επειδή, τρόπον τινά, είδε φως και μπήκε και ότι στην πορεία επέδειξε κάτι από τον ζήλο του τηλε-ευαγγελιστή, κερδίζοντας έτσι μερικούς δημοσκοπικούς πόντους, σταθερή τηλεθέαση στα πρωινάδικα και ένα δύσκολο συνέδριο. Υπό αυτήν την έννοια, λοιπόν, τα όσα είπε στη συνάντησή του με τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής, Ελπιδοφόρο, στη Νέα Υόρκη δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν τόσο.

Μιλάμε για έναν τύπο που ενώ είναι αρχηγός κόμματος της κατ’ όνομα πια ριζοσπαστικής Αριστεράς, απαγγέλλει το «Πιστεύω» στα αγγλικά και διατυμπανίζει προφητείες που τάχα είπε γι’ αυτόν ο ιερέας που τον βάφτισε –είναι πολύ πιθανό να τον δούμε κάποια στιγμή να μεταφέρει τον Επιτάφιο ή να πηγαίνει για τάμα στην Παναγία της Τήνου (ένας Προκόπης Παυλόπουλος με πιο στενά πουκάμισα). Αλλωστε το έχει πει ο κ. Κασσελάκης: «Πρώτα ο Θεός θα προχωρήσουμε τον διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας».

Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Ελπιδοφόρος φέρεται να έμεινε εμβρόντητος από τα όσα του εκμυστηρεύτηκε ο κ. Κασσελάκης –τα λεχθέντα αποκάλυψε η HellasJournal.gr και δεν διαψεύστηκαν από την Κουμουνδούρου–, βλέποντας μπροστά του έναν σχεδόν θρησκόληπτο πολιτικό να του περιγράφει τι έγινε όταν βαφτίστηκε.

«Με βάφτισε ο Αγιος Τσαλίκης με τον πατέρα Κύριλλο, και στο νερό σχηματίστηκε ένας σταυρός από το λάδι. Ο Αγιος Τσαλίκης είπε στους γονείς μου: “αυτός είτε παπάς θα γίνει, είτε πολύ σπουδαίος”», φέρεται ότι είπε ο κ. Κασσελάκης στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής –δεν του αποκάλυψε αν έκλαιγε πάντως όταν τον έβαλαν στην κολυμπήθρα.

Βέβαια, εδώ που φτάσαμε δεν αποτελεί καν έκπληξη ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει μεσσιανικές τάσεις. Θα μπορούσε απλώς να προσθέσει και κάτι για το λάδι τότε στην κολυμπήθρα και την τιμή του ελαιόλαδου στις μέρες μας ώστε να δώσει σε όλο αυτό και έναν αντιπολιτευτικό τόνο.

ΥΓ. Τελικά ο κ. Κασσελάκης επανήλθε με μια ανάρτηση, στην οποία είπε τα δικά του, αλλά κυρίως σύστησε το δικό του Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια.

Ξέρετε πολύ καλά ότι ακόμα και στις εκμυστηρεύσεις μου, στις αφηγήσεις μου, στις προσωπικές στιγμές που συνθέτουν τη ζωή μου, είμαι ο εαυτός μου. Ξέρετε πια την καρδιά μου.

Απέναντι, αυτοί που πάντα φωνάζουν.
Όταν παρέλασα. Επειδή νομίζουν ότι τους ανήκει η πατρίδα.
Όταν είπα… pic.twitter.com/tP3kC7spkD

— Stefanos Kasselakis – Στέφανος Κασσελάκης (@skasselakis) April 17, 2024

Πάντως δεν είναι όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ και τόσο ευχαριστημένοι με το προσωπικό-μεσσιανικό σόου του Στέφανου Κασσελάκη. Ακόμα και ο άνθρωπος που τον στήριξε όσο λίγοι για να γίνει αρχηγός, ο Παύλος Πολάκης, βουλευτής Χανίων και με παράσημα κασσελακισμού, άσκησε κριτική προς τις προσωπικές ατζέντες σχετικά με τον ιδεολογικό προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Πολάκης έδωσε συνέντευξή του στην κομματική «Αυγή» και τα όσα είπε ερμηνεύτηκαν ως ένα μήνυμα προς την την ηγεσία, μετά και τους ύμνους του κ. Κασσελάκη για τον NATO (και πριν τις θρησκόληπτες προφητείες του Αγίου Τσαλίκη για το μέλλον του νεοφώτιστου Στέφανου).

Ο κ. Πολάκης τόνισε ότι όλοι, ακόμη και ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος, δεσμεύονται για τον ιδεολογικό προσανατολισμό από «το καταστατικό του κόμματος και τις αποφάσεις των συνεδρίων».

Οπως είπε χαρακτηριστικά οποιαδήποτε αλλαγή στην ιδεολογική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ «σημαίνει άλλο κόμμα».

Το επίμαχο απόσπασμα από τη συνέντευξη στην «Αυγή» έχει ως εξής:

«Τον ιδεολογικό προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δεν τον καθορίζει η γνώμη μου, όπως δεν τον καθορίζει ούτε η γνώμη του ίδιου του προέδρου, του σημερινού ή και κάθε προηγούμενου. Όλοι μας ανεξαιρέτως δεσμευόμαστε από το καταστατικό του κόμματος και τις αποφάσεις των συνεδρίων. Σύμφωνα με το καταστατικό μας άλλωστε, o ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι ένα ενιαίο, μαζικό, δημοκρατικό, πολυτασικό κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς, με καταβολές που πηγάζουν από τους δημοκρατικούς αγώνες του τόπου και το ΕΑΜ, και το οποίο αποτελεί στην Ελλάδα τον στρατηγικό αντίπαλο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής ιδεολογίας.

»Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. εκφράζει την κοινωνική και πολιτική συμμαχία των εργαζομένων, της αγροτιάς, της νεολαίας, των μικρομεσαίων, από τη ριζοσπαστική Αριστερά μέχρι το δημοκρατικό Κέντρο. Μπορούμε να συζητάμε, ακόμα και να διαφωνούμε, για τη στάση μας στα επιμέρους πολιτικά ζητήματα, σε ζητήματα πολιτικής επικαιρότητας, στρατηγικής, ύφους, επικοινωνιακής πολιτικής κ.λπ., αλλά η ιδεολογική μας ταυτότητα δεν είναι από τα θέματα που μπορούν να μπουν στη κουβέντα. Για να είμαστε καθαροί, άλλος ιδεολογικός προσανατολισμός σημαίνει άλλο κόμμα».