Η επίσκεψη του Μιχαήλ Μισούστιν στην Αθήνα για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον.

Ο ρώσος πρωθυπουργός δεν είναι τυχαία προσωπικότητα. Πρόκειται τρόπον τινά για τον ειδικό απεσταλμένο του Πούτιν –ο Μισούστιν θεωρείται ο άνθρωπός του, τον έβαλε πρωθυπουργό πέρυσι, τον είχε χρόνια επικεφαλής των φορολογικών εσόδων, κάτι σαν ταμία του καθεστώτος.

Εχει ενδιαφέρον ωστόσο ότι ο Μισούστιν ήρθε μόνος, δεν συνοδευόταν δηλαδή από τη σύζυγό του, Βλαντλένα, όπως συνέβη με τον διάδοχο του βρετανικού θρόνου, πρίγκιπα της Ουαλίας Κάρολο και τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη, που αφίχθησαν στη χώρα μας με την Καμίλα και την Αντρη αντίστοιχα.

Και αυτό έχει να κάνει με τις άλλες δουλειές του ρώσου πρωθυπουργού σε αυτό το ταξίδι του. Δουλειές πέρα, δηλαδή, από τη σημαντική συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, την επίσκεψή του στο Δημαρχείο Αθηνών όπου τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο Αξίας της Πόλεως των Αθηνών (ό,τι και αν σημαίνει αυτό), την ξενάγησή του στην Εθνική Πινακοθήκη, το δείπνο στο Προεδρικό και την παρέλαση της 25ης Μαρτίου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όπως μετέδωσε η ΕΡΤ1, ο Μιχαήλ Μισούστιν βρήκε τον χρόνο, μέσα σε ένα ασφυκτικό πρόγραμμα επίσημων συναντήσεων και επισκέψεων, για ένα τετ α τετ με τον πρόεδρο της Κύπρου κ. Αναστασιάδη σε ξενοδοχείο.

Και επίσης ότι μετά την παρέλαση, ο ρώσος πρωθυπουργός δεν σκοπεύει να φύγει από τη χώρα μας. Θα πετάξει προς τη Θεσσαλονίκη και μετά θα μεταβεί στο Αγιον Ορος, το οποίο εξάλλου είχε επισκεφτεί και τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν είχε καταλύσει στην Ιερά Μονής Παντελεήμονος.

Θα μπορούσε κανείς να υποκλιθεί στη βαθιά πνευματικότητα του ανδρός. Αλλά και να θυμηθεί ότι η αθωνική πολιτεία αποτελεί σταθερό ενδιαφέρον της Μόσχας.

Σε κάθε περίπτωση, το άβατο ισχύει και η παρουσία της Μισούστινα θα έκανε τον ρώσο πρωθυπουργό λιγότερο ευέλικτο σε αυτό το ταξίδι του στα μέρη μας.

Πέρα από τα άλλα ενδιαφέροντά του πάντως, ο ρώσος πρωθυπουργός Μιχαήλ Μισούστιν πήγε στο Μέγαρο Μαξίμου και συναντήθηκε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Και εκεί ο φακός του SOOC και του Γιώργου Βιτσάρα τον συνέλαβε να ξεχνά τα πρωτόκολλα της Covid-19: ο ρώσος πρωθυπουργός πήγε να δώσει το χέρι του στον έλληνα ομόλογό του, ο οποίος βέβαια, προσεκτικός πάντα, είχε ήδη σχηματίσει μια γροθιά.

Τελικά το κατάλαβε και έκανε και αυτός γροθιά.

Με κίνδυνο να γίνουμε αυτοί που αφήνουμε τελικά τη λεπτομέρεια να χαλάσει μια ωραία ιστορία –αν υποθέσουμε ότι αυτή είναι ωραία– πρέπει να πούμε ότι η εικόνα του φωταγωγημένου Λευκού Πύργου με τη μορφή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, η οποία έγινε αυτό που λέμε viral στο ελληνικό Διαδίκτυο, ήταν ψεύτικη.

Πολλοί ήταν εκείνοι που πάνω στην εθνική ανάταση των ημερών, η οποία σαν να επιβάλλει και τις σχετικές εθνικά έξαλλες αναρτήσεις στα social media, έσπευσαν να αναπαράγουν την εν λόγω εικόνα, εξυμνώντας τη Θεσσαλονίκη για την πρωτοβουλία της και μνημονεύοντας τον Γέρο του Μοριά.

Μόνο που αυτή η εικόνα ικανοποιούσε μεν το εθνικό διαδικτυακό θυμικό, αλλά δεν ήταν η αλήθεια –η πραγματική φωτογραφία είχε τραβηχτεί από τον φωτογράφο του IntimeNews, Γιάννη Μωυσιάδη, στις 14 του περασμένου Νοεμβρίου, όταν ο Λευκός Πύργος φωταγωγήθηκε από τον Δήμο Θεσσαλονίκης για την Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη.

Κατά μία έννοια, βέβαια, ακόμα και αυτή η απόσταση ανάμεσα στο εθνικά ωραίο και στην πραγματικότητα, ιδίως όσον αφορά το 1821, είναι με έναν τρόπο διδακτική.

Αυτό δεν είναι fake. Με αφορμή τα 200 από την Επανάσταση του 1821, το Μέγαρο Μαξίμου υποδέχεται έργα τέχνης ελλήνων δημιουργών τα οποία θα εκτίθενται στον κήπο αλλά και στο εσωτερικό της πρωθυπουργικής οικίας της Ηρώδου Αττικού.

Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση, τα έργα φιλοξενούνται στην έδρα του Πρωθυπουργού της χώρας με τη μορφή δανεισμού, έργα από εθνικές συλλογές, μουσεία και προσωπικά αρχεία καλλιτεχνών θα φιλοξενούνται με μηδενικό κόστος για το Δημόσιο.

Ετσι, στο πρότυπο πολλών ανά τον κόσμο προεδρικών και πρωθυπουργικών γραφείων, οι ξένοι επισκέπτες του Μεγάρου θα έρχονται σε επαφή με την ελληνική καλλιτεχνική παραγωγή.

Τα έργα θα ανανεώνονται τακτικά, καλύπτοντας διαφορετικές χρονικές περιόδους. Και θα περιλαμβάνουν ποικίλες μορφές τέχνης: ζωγραφική, γλυπτική και φωτογραφία. Αλλά και αντικείμενα του σύγχρονου design, όπως και δείγματα λαϊκής τέχνης. Από διαφορετικές γενιές καλλιτεχνών, με έμφαση στις Ελληνίδες δημιουργούς.

Στην πρωτοβουλία, μεταξύ άλλων, συνεισφέρουν με έργα από τις συλλογές τους: η Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου, η Βουλή των Ελλήνων, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, το Μουσείο Μπενάκη, το Ίδρυμα Τakis – Κέντρο Ερευνών για τις Τέχνες και τις Επιστήμες, ο Δήμος Αργοστολίου, ο Οργανισμός Ελληνικής Διασποράς και το Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης.