Η καταβαράθρωση των ποσοστών του κυβερνώντος σοσιαλιστικού κόμματος στις πρόσφατες τοπικές εκλογές στην Ισπανία οδήγησε τον πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ σε προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών. Νικητής αναμένεται να ανακηρυχθεί ο μετριοπαθής ηγέτης του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος Αλμπέρτο Νούνιεθ Φεϊχό.

Το πρόβλημα είναι ότι όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η νίκη του δεν θα αποφέρει στο κόμμα του την πολυπόθητη αυτοδυναμία στο ισπανικό κοινοβούλιο – γεγονός που ίσως τον οδηγήσει σε συζητήσεις για μια κυβέρνηση συνεργασίας του Λαϊκού Κόμματος με το ακροδεξιό Vox, το οποίο, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Guardian, ίσως κρατά στα χέρια του τις τύχες της επόμενης κυβέρνησης.

Το Λαϊκό Κόμμα θα χρειαστεί επίσης να βασιστεί σε συμφωνίες με το Vox για να κυβερνήσει πολλές από τις περιφέρειες που μόλις κέρδισε. Αλλά οποιεσδήποτε περιφερειακές κυβερνήσεις αυτού του συνασπισμού θα είχαν κόστος, καθώς θα χρησίμευαν για να επιβεβαιώσουν το επιχείρημα του Σάντσεθ ότι οι συντηρητικοί είναι ευτυχείς να συμμαχήσουν με την Ακροδεξιά, για χάρη της εξουσίας.

Το ενδιαφέρον στη δεδομένη χρονική στιγμ, είναι το γεγονός ότι ο Φεϊχό δεν διαθέτει το προφίλ ακραίων προκατόχων του στο συντηρητικό κόμμα – αντιθέτως, έχει καλλιεργήσει την εικόνα ενός μετριοπαθούς κεντροδεξιού πολιτικού, έχοντας σπρώξει το κόμμα προς το κέντρο.

Μετά από μια δεκαετία, ο χαρακτηρισμός που συνδέεται πιο εύκολα με τον Φεϊχό είναι «ασφαλές χέρι» – μια περιγραφή που μερικές φορές χρησιμοποιήθηκε και για τον Μαριάνο Ραχόι, τον συνάδελφό του από τη Γαλικία που, ως πρόεδρος του Λαϊκού Κόμματος, ήταν πρωθυπουργός μεταξύ 2011 και 2018 – όταν ο Σάντσεθ χρησιμοποίησε μια πρόταση μομφής για να ανατρέψει την κατασπαραγμένη από τη διαφθορά κυβέρνησή του.

Πολλά έχουν γραφτεί για την ήρεμη, συγκρατημένη συμπεριφορά του – ειδικά σε αντίθεση με τη γλαφυρή, φωτογενή και μερικές φορές απρόβλεπτη γοητεία του Σάντσεθ. Το στρατόπεδο του Φεϊχό αναγνωρίζει εύκολα ότι είναι ένα στοχαστικό άτομο, που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως προϊόν της περιοχής καταγωγής του, της Γαλικίας, της οποίας ήταν πρόεδρος μεταξύ 2009 και 2022.

Οι σύμβουλοί του γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο χαρακτήρας του 62χρονου πολιτικού δεν ταιριάζει καθόλου με την κουλτούρα της γρήγορης ατάκας, του εύκολου εντυπωσιασμού και –κυρίως– του «πληθυσμού» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Twitter. «Δεν αισθάνεται άνετα με αυτό… και δεν πιστεύει ότι η πολιτική είναι ένα tweet» σημειώνουν επιδοκιμαστικά.

Και όμως, η ομάδα του οριοθετεί τον Φεϊχό ως ένα μοντέρνο πλεονέκτημα μέσα στο δικό του πολύ παραδοσιακό, πλούσιο κόμμα – ένας άνδρας με πολύ ταπεινή καταγωγή, που βοήθησε τους παππούδες του στο μικρό τους μαγαζί, εργάστηκε για να συντηρήσει την οικογένειά του όταν ο πατέρας του έχασε τη δουλειά του, για να γίνει τελικά ο ίδιος πατέρας σε ηλικία 55 ετών, αφού γνώρισε μια γυναίκα που είχε ήδη ένα παιδί από προηγούμενη σχέση.

Σε αντίθεση με τον ασταθή, αυτοαποκαλούμενο «δεξιό» προκάτοχό του, Πάμπλο Κασάδο, ο οποίος έσυρε το κόμμα μακριά από το κέντρο σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια να σταματήσει την «αιμορραγία» προς το ακροδεξιό Vox, ο Φεϊχό είναι παράγωγο της πιο προοδευτικής πτέρυγας του κέντρου. Τόσο πολύ, μάλιστα, που έχει παραδεχθεί ότι ψήφισε υπέρ του σοσιαλιστή Φελίπε Γκονζάλες στις εκλογές του 1982, οι οποίες σήμαναν το τέλος της μετάβασης της Ισπανίας στη δημοκρατία μετά τη δικτατορία του Φράνκο.

Κι όμως, παρά τη χαμηλών τόνων εικόνα του, ο Φεϊχό δεν κατάφερε πάντα να αποφύγει τα σκάνδαλα. Η δημοσίευση πριν από 10 χρόνια φωτογραφιών που τον έδειχναν να κάνει διακοπές στα μέσα της δεκαετίας του 1990 με έναν φίλο του ο οποίος αργότερα καταδικάστηκε για διακίνηση ναρκωτικών οδήγησε σε εκκλήσεις να παραιτηθεί από την προεδρία της Γαλικίας.

Αλλά επέζησε της υπόθεσης, επιμένοντας ότι δεν είχε κανένα λόγο να υποπτευθεί ότι ο φίλος του, Μαρσιάλ Ντοράδο, εμπλεκόταν σε οτιδήποτε παράνομο – και ισχυριζόμενος ότι διέκοψε την επαφή μαζί του μόλις του απαγγέλθηκε κατηγορία για ποινικά αδικήματα.

«Το πλεονέκτημα του Φεϊχό είναι ότι διαθέτει σταθερό χέρι» λέει ο Αντόνιο Μπαρόσο, αναλυτής στην εταιρεία πολιτικών συμβούλων Teneo. «Αυτό είναι και αυτό ήταν και στη Γαλικία. Μπόρεσε να ενώσει το κόμμα και να σημειώσει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα στις εκλογές – και η εξουσία είναι μια εξαιρετική κολλητική ουσία για τα πολιτικά κόμματα».

Σε αντίθεση με τον Κασάδο, προσθέτει, ο Φεϊχό δεν είναι μια πολωτική φιγούρα μέσα στο δικό του κόμμα, ούτε για το εκλογικό σώμα. «Μπορεί σίγουρα να απευθυνθεί στους κεντροδεξιούς ψηφοφόρους, αλλά ακόμη και κάποιοι ψηφοφόροι που έχουν οδηγηθεί προς το Vox μπορεί να πεισθούν να τον υποστηρίξουν».

Ο πρωθυπουργός Σάντσεθ ελπίζει ότι η προοπτική να συμμετάσχει στην κυβέρνηση το Vox θα βοηθήσει στην κινητοποίηση των αριστερών και κεντρώων ψηφοφόρων σε μαζική κλίμακα. Αυτή την εβδομάδα δήλωσε ότι η Ισπανία δεν έχει ανοσία στις πολιτικές τάσεις που έφεραν τον Ντόναλντ Τραμπ και τον Ζαΐρ Μπολσονάρο στην εξουσία. Είπε ότι οι Ισπανοί θα πρέπει να αποφασίσουν αν θέλουν έναν πρωθυπουργό «στο πλευρό του Μπάιντεν ή του Τραμπ, στο πλευρό του Λούλα ή του Μπολσονάρο».

Παρότι ο Φεϊχό αρνείται να αποκλείσει ρητά οποιαδήποτε συμφωνία με το Vox μετά τις 23 Ιουλίου, η ομάδα του είναι ανένδοτη ότι το ανανεωμένο, μετριοπαθές κόμμα του δεν θα επηρεαστεί από τους ανταγωνιστές του στην Ακρα Δεξιά – τονίζοντας ότι οι συντηρητικοί θα συνεχίσουν να υπερασπίζονται τις πολιτικές ισότητας, να εγγυώνται το σύστημα αυτόνομης περιφερειακής διακυβέρνησης της Ισπανίας, και θα διατηρήσουν τη σφοδρά φιλοευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.

Οι επόμενες εβδομάδες θα αποκαλύψουν αν ο Φεϊχό θα αποδειχθεί ο μετριοπαθής ηγέτης που ισχυρίζεται ότι είναι ή αν είναι ένα πιο πραγματιστικό και ευκαιριακό πολιτικό ζώο. Για το Λαϊκό Κόμμα, ωστόσο, που επί του παρόντος βρίσκεται σε ανοδική πορεία,  είναι σίγουρα ο σωστός ηγέτης τη σωστή στιγμή. «Είναι ένα δοκιμασμένο προϊόν» λέει ο σύμβουλός του. «Για καλό ή για κακό, όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο Φεϊχό».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News