Το πρώτο λόγο τον έχουν, πλέον, τα γεράκια. Στην Ουάσινγκτον σίγουρα και κατά πάσα πιθανότητα – από τη νύχτα της Πέμπτης και εξής – και στην Τεχεράνη. Η δολοφονία του Κασέμ Σουλεϊμανί σηματοδοτεί μια δραματική αλλαγή πλεύσης της κυβέρνησης Τραμπ. Ο αμερικανός πρόεδρος αποφάσισε να παρακάμψει τους πιο μετριοπαθείς από τους συμβούλους του, διατάσσοντας την επίθεση που κόστισε στο Ιράν τη ζωή του ενορχηστρωτή της πολιτικής της Τεχεράνης σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή ο οποίος συγχρόνως αποτελούσε –σύμφωνα με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και τους στρατηγούς του Πενταγώνου— τη μεγαλύτερη απειλή κατά των συμφερόντων των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην ευρύτερη περιοχή.  

 Τα Μέσα όλου του κόσμου επισημαίνουν, πέρα από τον κίνδυνο ενός πολέμου, πως η ανώτατη πολιτική και θρησκευτική ηγεσία του Ιράν υποτίμησε τις πραγματικές προθέσεις του Ντόναλντ Τραμπ, θεωρώντας πως «σκυλί που γαβγίζει δεν δαγκώνει». Μπορεί ο αμερικανός πρόεδρος να απειλούσε θεούς και δαίμονες αλλά οι ενέργειές του έδειχναν πως πρόθεσή του ήταν να αφήσει τη Μέση Ανατολή στη μοίρα της.

Σύμφωνα, με τον Τζουζέπε Σαρτσίνα, ανταποκριτή της Corriere della Sera στην Ουάσινγκτον, το λάθος δεν ήταν μόνον των Ιρανών αλλά γενικότερο. Γιατί στην αμερικανική πρωτεύουσα όλοι γνώριζαν πως κατά τη διάρκεια των τελευταίων 7-8 μηνών οι σκληροπυρηνικοί υποστηρικτές της λήψης ακραίων μέτρων κατά του Ιράν ενισχύονταν ολοένα και περισσότερο. Η CIA και οι μυστικές υπηρεσίες παρείχαν τα απαραίτητα στοιχεία: οι επίλεκτες δυνάμεις του Σουλεϊμανί συμμετείχαν στην καταστροφή διυλιστηρίων στη Σαουδική Αραβία, στις επιθέσεις κατά πετρελαιοφόρων στα Στενά του Χορμούζ αλλά και στην πρόσφατη εισβολή στην πρεσβεία των ΗΠΑ στη Βαγδάτη.

 Τον περασμένο Ιούνιο ο Τραμπ ακύρωσε την τελευταία στιγμή τα πυραυλικά αντίποινα που ήταν έτοιμος να εξαπολύσει μετά την κατάρριψη ενός αμερικανικού μη επανδρωμένου αεροσκάφους από τους Ιρανούς. Η αναπάντεχη εγκράτεια του Τραμπ έκανε κάποιους να πιστέψουν πως θα μπορούσε να επικρατήσει τελικά η διπλωματία. Το περασμένο Νοέμβριο, ωστόσο, ο Μπράιαν Χουκ, ειδικός απεσταλμένος του αμερικανικού ΥΠΕΞ για το Ιράν, μιλώντας στην Corriere, προειδοποιούσε πως «το Ιράν κρύβει πυρηνικό υλικό και μειώνει τον χρόνο που απαιτείται για την κατασκευή μιας ατομικής βόμβας: η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη, τώρα πρέπει και η Ευρώπη να αντιδράσει».

 Ομως η προειδοποίηση του αμερικανού αξιωματούχου απλά αγνοήθηκε, όχι μόνον από τους Ευρωπαίους, αλλά από τους Ρώσους και τους Κινέζους επίσης. Ούτε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ μπόρεσε να αντιδράσει λόγω των αμοιβαίων βέτο. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ιταλού δημοσιογράφου σε εκείνο το σημείο, τα στελέχη του αμερικανικού ΥΠΕΞ αντιλήφθηκαν πως δύσκολα θα μπορούσαν πλέον να κρατήσουν σε απόσταση ασφαλείας τα γεράκια της Ουάσινγκτον από τον Ντόναλντ Τραμπ.

Ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο διαισθάνθηκε την αλλαγή του κλίματος και προσαρμόστηκε ανάλογα. Ο Μάικ Πενς, αντιπρόεδρος του Τραμπ, διαπίστωσε πως οι Ρεπουμπλικανοί στο Κογκρέσο τάσσονταν, σε γενικές γραμμές, υπέρ μιας τιμωρητικής ενέργειας κατά του Ιράν. Και μερικές ώρες μετά τη δολοφονία του Σουλεϊμανί, μερικοί συντηρητικοί γερουσιαστές όπως ο Μάρκο Ρούμπιο, ο Τιμ Κότον και ο Τζιμ Ρις, αιτιολόγησαν δημοσίως τη δολοφονία του. Αντέδρασαν, φυσικά, οι Δημοκρατικοί, με την πρόεδρο της αμερικανικής Βουλής Νάνσι Πελόζι να κάνει λόγο για ενέργεια «προκλητική και δυσανάλογη». 

 Πάντως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως όλοι στην Ουάσινγκτον προετοιμάζονται για τα αντίποινα της Τεχεράνης. Τα οποία αναμένεται να είναι τρομερά. Γιατί η δολοφονία του υποστρατήγου των πανίσχυρων Φρουρών της Επανάστασης αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στη Μέση Ανατολή τις τελευταίες δεκαετίες, το οποίο ξεπερνάει κατά πολύ – υπογραμμίζει και η βρετανική Telegraph – και την εκτέλεση του Οσάμα μπιν Λάντεν και την εξόντωση του Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκάντι, τουλάχιστον όσον αφορά την στρατηγική της σημασία και τις συνέπειες που θα επιφέρει.

Αρκεί να σημειωθεί ότι το Ισραήλ απέρριψε την ευκαιρία να βγάλει από τον μέση τον Κασέμ Σουλεϊμανί, ανησυχώντας για τον αντίκτυπο που θα είχε η δολοφονία ενός ανθρώπου πιο ισχυρός από τον οποίο έως χθες στο Ιράν ήταν μόνον ο αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.  

Για την Telegraph δεν υπάρχει αμφιβολία πως η συνέχεια θα είναι πολεμική. Απλά δεν γνωρίζουμε πού, πότε και με ποια μορφή θα δοθεί. Γιατί μπορεί να Αμερική να έχει τον πιο ισχυρό στρατό στον κόσμο αλλά το Ιράν βασίζεται κυρίως στη διενέργεια ασύμμετρων πολέμων, οπότε βομβιστικές και πυραυλικές επιθέσεις, δολοφονίες και εκτελέσεις ακόμα και επιθέσεις κατά συμμάχων των Αμερικανών συγκαταλέγονται μεταξύ των πιθανών αντιποίνων των Ιρανών.

Ανεξάρτητα, ωστόσο, από τις όποιες δραματικές εξελίξεις ακολουθήσουν, αποτελεί γεγονός πως οι ΗΠΑ είναι πλέον ιδιαίτερα ευάλωτες και στη Συρία και στο Ιράκ. Δεδομένης της αποχώρησης σημαντικού αριθμού Αμερικανών από τη Συρία, μία και μόνο επίθεση κατά αμερικανικών στόχων θα μπορούσε να σημάνει την οριστική αποχώρηση των ΗΠΑ από την εμπόλεμη χώρα.

Οσον αφορά την κατάσταση στο Ιράκ, οι Αμερικανοί γνωρίζουν πολλοί καλά πως ούτε οι διπλωμάτες τους ούτε οι στρατιωτικοί τους μπορούν να αισθάνονται ασφαλείς.  Γιατί κατά την αμερικανική επίθεση, πέρα από τον Σουλεϊμανί, τη ζωή του έχασε και ο Αμπού Μάχντι αλ-Μουχάντις, δεύτερος στην ιεραρχία των Δυνάμεων Λαϊκής Κινητοποίησης (Χασντ αλ-Σάαμπι), ενός συνασπισμού κυρίως φιλοϊρανικών πολιτοφυλακών του Ιράκ, ο οποίος έχει πλέον ενταχθεί στον ιρακινό τακτικό στρατό. Η δολοφονία του αλ-Μουχάντις έχει ήδη κινητοποιήσει δεκάδες χιλιάδες ετοιμοπόλεμους ανθρώπους κατά της αμερικανικής παρουσίας στο Ιράκ με πολλούς ειδικούς να υποστηρίζουν πως η Τεχεράνη πιθανώς να επιλέξει να χτυπήσει τους Αμερικανούς στην ιρακινή επικράτεια. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News