Θεωρητικά ήταν ένας απλός αγώνας μποξ. Η Ιταλίδα Αντζελα Καρίνι θα αντιμετώπιζε την Αλγερινή Ιμάνι Κελίφ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Ο αγώνας τελικά κράτησε 46 δευτερόλεπτα αλλά η συζήτηση γι’ αυτόν αναμένεται να κρατήσει μέρες, ίσως και εβδομάδες.

Ο λόγος δεν είναι άλλος από την Κελίφ, την ίντερσεξ πυγμάχο η συμμετοχή της οποίας στους Αγώνες είχε προκαλέσει συζήτηση πολύ πριν μπει στο ρινγκ την Πέμπτη. Και φυσικά, το γεγονός ότι η Καρίνι ουσιαστικά σταμάτησε τον αγώνα μετά από μόλις λίγα χτυπήματα από την Κελίφ και έβαλε τα κλάματα, έδωσε νέα διάσταση σε μια συζήτηση χρόνων γύρω από τη συμμετοχή ίντερσεξ και τρανς ατόμων σε μια σειρά αθλημάτων.

Η σημειολογία ήταν προφανής και ικανή να προκαλέσει σάλο: μια γυναίκα βάζει τα κλάματα επειδή δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε λεπτό μια άλλη γυναίκα, που όμως φαινομενικά έχει κάποιου είδους βιολογικό πλεονέκτημα, ενώ στο παρελθόν έχει αποτύχει στα τεστ καταλληλότητας φύλου.

Η Κελίφ, λοιπόν, σύμφωνα με όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες, είναι ίντερσεξ: έτσι ονομάζονται τα άτομα που γεννιούνται με διάφορες φυσικές παραλλαγές στα χαρακτηριστικά φύλου τους (χρωμοσώματα, γονάδες, ορμονικά προφίλ ή εσωτερική/εξωτερική ανατομία), οι οποίες δεν παραπέμπουν στον κλασικό ιατρικό ορισμό των αρσενικών και των θηλυκών σωμάτων.

Η ταυτότητα της φυσιολογίας της Κελίφ και η εξέλιξη του αγώνα της Πέμπτης, λοιπόν, έφεραν συζητήσεις, προβληματισμό, άτοπες ταυτίσεις ανάμεσα σε ίντερσεξ και τρανς άτομα, ακόμα και πολιτικές παρεμβάσεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι, που βρήκε την ευκαιρία να αναφερθεί στον αγώνα της συμπατριώτισσάς της πυγμάχου Αντζελα Καρίνι με την Ιμάνι Κελίφ.

«Ο αγώνας αυτός δεν έγινε επί ίσοις όροις, κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό» σχολίασε η Μελόνι. «Προσπαθώ εδώ και χρόνια να εξηγήσω ότι ορισμένες θέσεις, όταν φτάνουν στα άκρα, κινδυνεύουν να έχουν αρνητική επίπτωση, κυρίως σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των γυναικών» πρόσθεσε.

Αλλά και εκτός πολιτικής υπήρξαν αντιδράσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συγγραφέας Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, που ανέβασε μία φωτογραφία από το τέλος του αγώνα και έγραψε: «Θα μπορούσε κάποια εικόνα να συνοψίσει καλύτερα το νέο μας κίνημα για τα δικαιώματα των ανδρών; Το χαμόγελο ενός αρσενικού που ξέρει ότι προστατεύεται από ένα μισογυνικό αθλητικό κατεστημένο που απολαμβάνει τη στενοχώρια μιας γυναίκας που μόλις γρονθοκοπήθηκε στο κεφάλι και της οποίας μια φιλοδοξία ζωής μόλις κατερρίφθη».

Could any picture sum up our new men’s rights movement better? The smirk of a male who’s knows he’s protected by a misogynist sporting establishment enjoying the distress of a woman he’s just punched in the head, and whose life’s ambition he’s just shattered. #Paris2024 pic.twitter.com/Q5SbKiksXQ

— J.K. Rowling (@jk_rowling) August 1, 2024

Η απόφαση της ΔΟΕ και η τέλεια καταιγίδα

Η κριτική, όπως είναι φυσικό, στρέφεται κατά κύριο λόγο κατά της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, που επέτρεψε σε δύο ίντερσεξ αθλήτριες της πυγμαχίας να αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού μαζί με άλλες γυναίκες.

Οι δυο γυναίκες πυγμάχοι (η Κελίφ και η Λιν Γιου-Τινγκ από την Ταϊβάν) στο παρελθόν είχαν αποτύχει στα τεστ καταλληλότητας φύλου. Και οι δύο είχαν αποκλειστεί από τη Διεθνή Ομοσπονδία Πυγμαχίας (IBA) από το παγκόσμιο πρωτάθλημα που είχε γίνει πέρυσι στο Νέο Δελχί της Ινδίας.

Η Κελίφ είχε αποκλειστεί λίγες ώρες πριν από τον αγώνα της για το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, ενώ από τη δις παγκόσμια πρωταθλήτρια Λιν αφαιρέθηκε το χάλκινο μετάλλιο στην ίδια διοργάνωση. Τότε η Διεθνής Ομοσπονδία Πυγμαχίας είχε ανακοινώσει ότι οι εξετάσεις χρωμοσωμάτων των δυο πυγμάχων έδειξαν ότι έχουν χρωμοσώματα ΧΥ, τα οποία είναι ανδρικά, αντί ΧΧ, που είναι τα γυναικεία.

Η Ομοσπονδία είχε θέσει αυστηρά όρια για τους αθλητές και ειδικά για τις αθλήτριες αναφορικά με τα επίπεδα τεστοστερόνης, της ορμόνης που συνδέεται με τους άνδρες και ανιχνεύεται και στις γυναίκες, αλλά σε χαμηλότερα επίπεδα.

Η ΔΟΕ, από την άλλη, που ανέλαβε φέτος την ευθύνη για τη διοργάνωση του πυγμαχικού τουρνουά, υιοθέτησε πιο χαλαρούς κανονισμούς από την IBA.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι η συμμετοχή των δυο αθλητριών στους αγώνες του Παρισιού (και ειδικά σε ένα τόσο σκληρό και βίαιο άθλημα όπως το μποξ) θα συνεχίσει να προκαλεί διχογνωμίες ανάμεσα σε αθλητές, παράγοντες, πολιτικούς, δημοσιολογούντες, επιστήμονες και νομικούς. Και μέσα σε όλα αυτά, οι ομοσπονδίες (και πρώτη η ΔΟΕ) καλούνται να λύσουν ένα πολύ δύσκολο παζλ με πολλές προεκτάσεις, που σίγουρα υπερβαίνουν κατά πολύ την απλή τέλεση μιας αθλητικής διοργάνωσης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News