Σε μία προσπάθεια να μετριάσει την ζημιά για τους Σοσιαλιστές, η Σεγκολέν Ρουαγιάλ κάλεσε την Αν Ινταλγκό, υποψήφια του κόμματος στις γαλλικές προεδρικές εκλογές, να παραιτηθεί από την κούρσα.

Στις δημοσκοπήσεις, η 62χρονη δήμαρχος του Παρισιού συγκεντρώνει το χαμηλότερο ποσοστό από τους επτά υποψηφίους της Αριστεράς, με μόλις 2%-3%.

Η Ρουαγιάλ, υποψήφια των Σοσιαλιστών στις εκλογές του 2007, ήλπιζε ότι θα είναι και πάλι υποψήφια, αλλά το κόμμα επέλεξε την Ινταλγκό.

Το πάλαι ποτέ πανίσχυρο Σοσιαλιστικό Κόμμα έβγαλε δύο προέδρους, τον Φρανσουά Μιτεράν, από το 1981 έως το 1995 και τον Φρανουά Ολάντ, το 2012. Ο τελευταίος, εκτιμάται ότι προκάλεσε την πτώση του κόμματος, που από ό,τι φαίνεται, συνεχίζεται. Το 2017, φάνηκε ότι το κόμμα «έπιασε πάτο» με τον υποψήφιό του, Μπενουά Αμόν, να λαμβάνει το 6,36% στις προεδρικές εκλογές. Ομως, η Ινταλγκό ενδέχεται να λάβει ακόμα μικρότερο ποσοστό τον Απρίλιο.

Η δήμαρχος του Παρισιού ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της το φθινόπωρο, υποσχόμενη ότι θα διπλασιάσει τους μισθούς των 866.500 καθηγητών στη Γαλλία. Μάλλον δεν είχε υπολογίσει καλά τα μαθηματικά όμως, καθώς αυτό θα σήμαινε 20 δισεκατομμύρια ευρώ ετήσια επιβάρυνση στον προϋπολογισμό. Μετά τις επικρίσεις, έκανε πίσω, λέγοντας ότι θα αυξήσει τον κατώτατο μισθό των εκπαιδευτικών, από 20.000 ευρώ σε 27.600.

Οπως αναφέρουν οι Times, τα πράγματα χειροτέρεψαν κι άλλο για την Ινταλγκό, που πλέον συγκεντρώνει ελάχιστο κόσμο στις ομιλίες της. Στη Γουαδελούπη, πρόσφατα, εμφανίστηκαν μόλις 100 άνθρωποι για να την ακούσουν.

«Πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Αν ήμουν στη θέση της, θα σταματούσα», είπε η Ρουαγιάλ, η οποία εδώ και χρόνια δεν έχει καλές σχέσεις μαζί της και θύμωσε όταν το κόμμα της έδωσε την υποψηφιότητα.

Βέβαια δεν είναι η μόνη που ζητεί να αποσυρθεί η Ινταλγκό, είναι και άλλα στελέχη των Σοσιαλιστών, που θεωρούν ότι για να αποφευχθεί ένα ταπεινωτικό αποτέλεσμα για το κόμμα, πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους όλοι οι υποψήφιοι του χώρου της Αριστεράς και να στηρίξουν τον 70χρονο Ζαν-Λικ Μελανσόν, που συγκεντρώνει το 11% της πρόθεσης ψήφου στις δημοσκοπήσεις. Δεύτερος από τον χώρο, έρχεται ο Γιανίκ Ζαντό, υποψήφιος των Πρασίνων με 5%.

Η Ρουαγιάλ προωθεί τη δική του υποψηφιότητα. «Εχει την καλύτερη καμπάνια. Είναι δομημένος, καλλιεργημένος, έχει εμπειρία από προεδρικές καμπάνιες, μπορεί να αντέξει στα χτυπήματα, είναι ο πιο συμπαγής», είπε.

Απαντώντας στη Ρουαγιάλ, η Ινταλγκό είπε: «Είναι σοκαριστικό βέβαια, όταν κάποιος από τη δική σου πολιτική οικογένεια δεν σε στηρίζει σε μία στιγμή σαν κι αυτήν».

Ακόμα και ο Μελανσόν βέβαια, είναι πίσω από τη Βαλερί Πεκρές, την κεντροδεξιά υποψήφια των Ρεπουμπλικανών, που συγκεντρώνει το 12% των ψήφων, τον ακροδεξιό εθνικιστή και αντι-ισλαμιστή Ερίκ Ζεμούρ, με 14%, την ακροδεξιά λαϊκίστρια Μαρίν Λεπέν, με 18% και τον Εμανουέλ Μακρόν με 24,5%.

Ομως, αν όλοι οι αριστεροί υποψήφιοι συσπειρώσουν τις δυνάμεις τους, η Ρουαγιάλ πιστεύει ότι ο Μελανσόν μπορεί να περάσει στον δεύτερο γύρο, έστω και αν μετά χάσει από τον Μακρόν, διασώζοντας έτσι την τιμή της γαλλικής Αριστεράς.

Η Ινταλγκό και οι Σοσιαλιστές αντιμετωπίζουν και οικονομικές δυσκολίες, καθώς η κρατική επιχορήγηση δίνεται σε υποψηφίους που συγκεντρώνουν το 5% των ψήφων και το κόστος της εκστρατείας της είναι υπέρογκο.

Η δήμαρχος του Παρισιού δήλωσε ότι για το χαμηλό της ποσοστό ευθύνεται το πολιτικό κλίμα, «που ευνοεί τους φασίστες από μία υπεύθυνη αριστερή πολιτικό, που προτείνει ένα πρόγραμμα δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων».

Οι επικριτές της πάντως, την κατηγορούν ότι δεν τα έχει πάει καλά στη δημαρχία, δημιουργώντας ακόμα μεγαλύτερο κυκλοφοριακό πρόβλημα στη γαλλική πρωτεύουσα, με τα μέτρα της, ενώ η προσπάθειά της να εκσυγχρονίσει την πόλη, την έχει «ασχημύνει».

Παρόλα αυτά, γράφουν οι Times, η εναλλακτική του Μελανσόν δεν είναι ό,τι καλύτερο για τους μετριοπαθείς Σοσιαλιστές, που τον θεωρούν «πολύ αριστερό» για τα γούστα τους, καθώς προτείνει τη δημιουργία ενός εκατομμυρίου θέσεων εργασίας στο Δημόσιο, την αποχώρηση της Γαλλίας από το ΝΑΤΟ, ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων ύψους 200 δισ. ευρώ, φόρο κληρονομιάς 100% για ποσά άνω των 12 εκατ. ευρώ και αμνηστία για όλους τους μετανάστες, που βρίσκονται παράτυπα στη χώρα.

Η πτώση των Σοσιαλιστών ξεκίνησε με τον Ολάντ

Η Κεντροαριστερά βρίσκεται στην εξουσία στις ΗΠΑ, τη Γερμανία και την Ισπανία, ενώ τρέφει ελπίδες και στη Βρετανία.

Ομως, στη Γαλλία, είναι με το ένα πόδι στον τάφο και αν η Αν Ινταλγκό όντως συγκεντρώσει 2%-3% στις εκλογές, οι Σοσιαλιστές θα μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, σημειώνουν οι Times.

Αναλύοντας την πτώση τους, οι Times ξεχωρίζουν τις ευθύνες δύο ανθρώπων: ο ένας είναι ο Ολάντ, που μπήκε με φόρα από τα αριστερά στο Ελιζέ, το 2012, αλλά δύο χρόνια αργότερα, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις αριστερές του πολιτικές και να κάνει την «κωλοτούμπα», που του υπέδειξε ο έμπιστός του, νεαρός και φιλόδοξος, άγνωστος τότε, σύμβουλός του επί των οικονομικών: ο Εμανουέλ Μακρόν.

Ως αποτέλεσμα, ο Ολάντ έχασε τους αριστερούς υποστηρικτές του, αλλά δεν κέρδισε ούτε κεντρώους ούτε δεξιούς. Τα ποσοστά του ήταν τόσο χαμηλά, που δεν ήταν καν υποψήφιος για την επανεκλογή του, το 2017.

Η καταστροφική του θητεία άφησε βαθύ τραύμα στους Σοσιαλιστές, ανοίγοντας τον δρόμο για να ανέβει στην εξουσία ο Μακρόν, ο δεύτερος υπεύθυνος για την πτώση τους.

Ο σημερινός γάλλος πρόεδρος υιοθέτησε μία κεντρώα πλατφόρμα και ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του ως ο κληρονόμος της σοσιαλδημοκρατικής παράδοσης. Παρόλο που στη διάρκεια της θητείας του, κινείται πιο κοντά στην κεντροδεξιά –εξ ου και η προτίμηση που του δείχνει ο Νικολά Σαρκοζί– προσέλκυσε και μετριοπαθείς σοσιαλιστές και μεγάλα ονόματα του κόμματος.

Πέντε χρόνια αργότερα, ελάχιστα έχουν αλλάξει. Οι μετριοπαθείς ηγέτες των Σοσιαλιστών λοξοκοιτούν προς τη μεριά του Μακρόν, αν μη τι άλλο, για να εκλεγούν ξανά βουλευτές, ενώ οι υπόλοιποι δυσκολεύονται να πείσουν τους ψηφοφόρους τους ότι η Ινταλγκό θα τα πάει καλύτερα από τον Ολάντ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News