Οι Λονδρέζοι τους ονομάζουν «TWaTs». Τα κεφαλαία γράμματα δηλώνουν τις ημέρες που οι εργαζόμενοι του χρηματοπιστωτικού κλάδου πηγαίνουν στο γραφείο: Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη. Ο όρος χρησιμοποιείται ως χυδαία προσβολή, πολύ πριν την κυριαρχία της εξ αποστάσεως εργασίας. Τι απειλείται με την υβριδική εργασία στο χρηματοπιστωτικό κέντρο του Ηνωμένου Βασιλείου;

Αρχικά, το αρχέτυπο του λονδρέζου τραπεζίτη, που αλλάζει δραστικά, όπως περιγράφει η Χάνα Μπρέντον στο Politico. «Αν για το μεγαλύτερο μέρος του 20ού αιώνα οι τραπεζίτες χαρακτηρίζονταν από τα ριγέ κοστούμια και τα καπέλα τύπου bowler, τη δεκαετία του ’80 από τα Filofax και την αγάπη για τη Μάργκαρετ Θάτσερ, και σε πιο πρόσφατες εποχές από την τάση για ριψοκίνδυνο τζόγο, μεθύσια και τεχνητά διεγερτικά μια στο τόσο, τώρα είναι πιο πιθανό να τους χαρακτηρίζουν οι κλήσεις στο Zoom με τα πιτζαμάκια τους».

Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με στοιχεία που αναμεταδίδει το Politico από το Placemake.io και το Visitor Insights, η κίνηση στα καφέ και τα πεζοδρόμια των άλλοτε κατάμεστων οδών Μπίσοπσγκεϊτ και Λέντενχολ μειώθηκε κατά 55% από τον Ιανουάριο έως τον Νοέμβριο του 2022 σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του 2019, ειδικά τις Δευτέρες και τις Παρασκευές.

Οι βασικές αιτίες είναι προφανείς: οι χιλιάδες απώλειες εργασίας λόγω του Brexit και η αλλαγή στον τρόπο εργασίας, που επιβλήθηκε λόγω της πανδημίας. «Προσθέστε στο μείγμα τις απεργίες των σιδηροδρόμων στη Βρετανία, το υψηλότερο κόστος ζωής, που κάνει τις μετακινήσεις πιο ακριβές, ίσως και μια νέα μεταπολιτευτική στάση απέναντι στην ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, και μοιάζει με την τέλεια καταιγίδα», σημειώνει η Μπρέντον.

Φυσιολογικά, λοιπόν, ο Πιτερ Ρις, επί μακρόν υπεύθυνος σχεδιασμού στο Σίτι και τώρα καθηγητής στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του Λονδίνου, αναφέρει στο Politico ότι «το Σίτι βρίσκεται σε μια περίοδο προσαρμογής».

Η προσαρμογή δεν αφορά το γεγονός ότι αλλάζει το δυναμικό του Σίτι: στελεχώνεται σε μεγάλο βαθμό, όπως και σε προηγούμενες δεκαετίες, από νέους, φιλόδοξους επαγγελματίες, με ανοδική κινητικότητα. Απλώς, οι σημερινοί φιλόδοξοι «γιάπηδες» έχουν άλλες προτεραιότητες. Αντί για το «work hard, play hard» της δεκαετίας του ’80, οι μιλένιαλ καταρρίπτουν τα στερεότυπα των κλασικών επενδυτών και τραπεζιτών που βλέπουμε στις ταινίες και αποζητούν περισσότερο προσωπικό χρόνο.

Σε συνδυασμό με τις παρούσες οικονομικές συνθήκες του Ηνωμένου Βασιλείου –Brexit, απειλή ύφεσης, περικοπές στον τραπεζικό κλάδο–, η τάση απομάκρυνση από το εργασιακό περιβάλλον αναμένεται να λάβει μεγαλύτερες διαστάσεις.

«Ο αριθμός των ατόμων που δραστηριοποιούνται στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες του Λονδίνου γενικά ή στις επαγγελματικές υπηρεσίες δεν θα είναι ποτέ τόσο μεγάλος όσο ήταν κάποτε», δήλωσε στο Politico ο Χακάν Ενβέρ, διευθύνων σύμβουλος της Morgan McKinley.

«Αν και τα στοιχεία της Morgan δείχνουν ότι ο αριθμός των ανοικτών θέσεων εργασίας στα χρηματοοικονομικά στο Λονδίνο έχει ανακάμψει στα προ της πανδημίας επίπεδα, αυτά παραμένουν πολύ χαμηλότερα από το ζενίθ του 2015», εξηγεί η Μπρέντον. Δεν πιστεύουν όλοι, όμως, ότι το Σίτι αργοπεθαίνει. «Για τους πιο φιλόδοξους, εξακολουθεί να έχει μια γοητεία», υπογραμμίζει η ίδια.

«Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η πολυπλοκότητα των πάντων, η διασύνδεση του ασφαλιστικού χώρου με τον νομικό χώρο και με τις αγορές επενδυτικής τραπεζικής, το πως συνδέονται όλα μεταξύ τους, θα αποτελεί πάντα μια ελκυστική πρόταση για κάποιους, ώστε να έρθουν και να εργαστούν» δήλωσε ο Ενβέρ στο Politico.

Το Σίτι, άλλωστε, έχει αντέξει και σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες. «Σε σύγκριση με σε ό,τι άλλο έχει συμβεί στο Σίτι –και από το οποίο έχει επιβιώσει– στα 2.000 χρόνια της εμπορικής ιστορίας του, όπως η πανούκλα, η πυρκαγιά του Λονδίνου (όπου χάθηκε το 80% της πόλης), ο “κεραυνοβόλος πόλεμος”, το τραπεζικό κραχ, όλα αυτά τα πράγματα, ο COVID είναι ένα σχετικά προσωρινό φαινόμενο», δήλωσε ο πρώην υπεύθυνος σχεδιασμού Ρις στο Politico. «Το Σίτι εξακολουθεί να είναι ισχυρό».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News