Ο πανδαμάτωρ χρόνος νικά τα πάντα, κυρίως την «κοντή» εθνική μνήμη – τα μεγάλα ερωτήματα, το πώς και το γιατί επέρχεται αμνησία σε ένα έθνος που καυχάται για τις παραδόσεις του, ας απασχολήσουν τους Βρετανούς, διότι αυτούς αφορά η είδηση ότι ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο «πατέρας της νίκης», είναι πλέον αντιπαθής στη νεολαία της Νήσου, ως «ρατσιστής» και «αποικιοκράτης».

Το Συντηρητικών προτιμήσεων think tank Policy Exchange διενήργησε δημοσκόπηση σε δείγμα 1.260 πολιτών από την οποία προκύπτει ότι μόνο ένας στους πέντε νέους Βρετανούς βλέπει θετικά τον Τσόρτσιλ την σήμερον ημέρα. Και η ηλικιακή ομάδα που έχει σχηματίσει τις χειρότερες εντυπώσεις για αυτόν είναι, βέβαια, η μαθητιώσα ή φοιτητιώσα νεολαία, δηλαδή άτομα ηλικίας 18-24 ετών, τα οποία θεωρητικώς μελετούν και Ιστορία.

Εννοείται ότι στον αντίποδα βρίσκονται οι ώριμοι Βρετανοί, όσοι διατρέχουν την έβδομη δεκαετία της ζωής τους και οι ακόμη μεγαλύτεροι, δηλαδή οι άνθρωποι που διατηρούν αλώβητες και την παιδεία και τη μνήμη τους.

Θετκή γνώμη εξέφρασε το 36% των ερωτηθέντων, ενώ μόλις τέσσερα χρόνια πριν, θετική γνώμη είχε το 47% των ερωτηθέντων. Στο εφετινό γκάλοπ, το 20% του κοινού απάντησε ότι έχει «ανάμεικτη εικόνα» για τον Τσόρτσιλ, το 32% δήλωσε ότι δεν τον γνωρίζει καν και το 7% ότι έχει σχηματίσει ξεκάθαρα αρνητική άποψη για το άτομό του.

Οι νέοι, που είτε δεν γνωρίζουν είτε παραγνωρίζουν τη δράση του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, του καταλογίζουν υπευθυνότητα όσον αφορά τον λιμό της Βεγγάλης, του 1943, στον οποίο πέθαναν περίπου τρία εκατομμύρια Ινδοί.

«Είναι συγκλονιστική η ανατροπή, αν σκεφτούμε ότι πριν από 20 χρόνια μια δημοσκόπηση του BBC είχε αναδείξει τον Τσόρτσιλ τον σπουδαιότερο Βρετανό όλων των εποχών, ξεπερνώντας σε δημοφιλία ακόμη και τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ», έγραψε με μελαγχολική απορία η Corriere della Sera.

Τα πράγματα έχουν μια κάποια εξήγηση όμως, αν υπολογίσουμε ότι την τελευταία διετία η ιστορική προσωπικότητα Τσόρτσιλ, αλλά κυρίως τα αγάλματά του, αναδείχθηκαν σε στόχους ακτιβιστών υπέρ των δικαιωμάτων, υποτίθεται, των μαύρων. Ο Τσόρτσιλ έγινε κεντρικό πρόσωπο στην ατζέντα της λεγόμενης «κουλτούρας ακύρωσης», μίας από τις τελευταίες μόδες που κυκλοφόρησαν στον αγγλοσαξονικό κόσμο και έβαλαν στο μάτι, πέρα από τον Συντηρητικό πολιτικό, ακόμη και τον Χριστόφορο Κολόμβο.

Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ υπήρξε δις πρωθυπουργός της Βρετανίας και κατά τη διάρκεια της θητείας του, την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, χάρισε τη νίκη στην πατρίδα του. Εμεινε στην Ιστορία για τις διαβουλεύσεις του με τον σοβιετικό ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν και τον αμερικανό πρόεδρο Φραγκλίνο Ρούζβελτ αναφορικά με τη διαμόρφωση του μεταπολεμικού κόσμου.

Από τον πρωθυπουργικό θώκο υπηρέτησε τη Βρετανία και την περίοδο 1951-1955. Ως διάσημη γεωπολιτική ατάκα έμεινε μέχρι την εποχή μας η φράση του «Σιδηρούν Παραπέτασμα» – και ας έχει διαλυθεί εδώ και τρεις δεκαετίες ο σοβιετικός κόσμος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News