Η καλύτερη εμφάνιση του Γιάννη Μπουρούση με την πράσινη φανέλα ήρθε τη βραδιά που ο Παναθηναϊκός τη χρειαζόταν περισσότερο από ποτέ. Το χθεσινό (Τρίτη) ματς στο κλειστό του ΟΑΚΑ ήταν μάχη επιβίωσης στον άγριο κόσμο της Euroleague. Με τον Καλάθη -και πάλι- ντεφορμέ, τον Σίνγκλετον ανέτοιμο, τον Φώτση λαβωμένο και τον Τζεντίλε εκτός κλίματος, δύσκολα θα την κέρδιζε, έστω κι αν απέναντί του στεκόταν η χειρότερη Μπαρτσελόνα των τελευταίων ετών. Τα κατάφερε (71-65) χάρη στον σέντερ της Εθνικής, τη συνεπή άμυνα και τον ορεξάτο Παππά.
Ο «Μπουρού» έκανε καταπληκτικό παιχνίδι και στις δύο άκρες του παρκέ. Πέτυχε 14 πόντους, κατέβασε 11 ριμπάουντ (τα τέσσερα, επιθετικά), μοίρασε τρεις ασίστ (και πολλές άλλες πάσες που κατέληξαν σε καλάθι), είχε ένα κλέψιμο και δυο μπλοκ, δεν έκανε κανένα λάθος σε 32 -και βάλε- λεπτά συμμετοχής. Πάλεψε για κάθε κατοχή μπάλας και, ουσιαστικά, έπαιξε μόνος του τους αντίπαλους ψηλούς. Εξαιτίας του, ο Τόμιτς έβαλε μόλις τέσσερις πόντους.
Ο κατά πολλούς «ξοφλημένος» Μπουρούσης εξέπληξε τους πάντες. Ιδίως τους επικριτές του. Αντεξε επί 33 λεπτά σε υψηλή ένταση (στο δεύτερο ημίχρονο δεν βγήκε από το παρκέ ούτε δευτερόλεπτο) και, στο τέλος του αγώνα, είχε δυνάμεις για να βγάλει τις κρισιμότερες άμυνες της βραδιάς: μια τάπα στον Φαβεράνι, ένα κλέψιμο της μπάλας στην περιφέρεια και δυο «απαγορεύεται», ένα στον Κλαβέρ κι ένα στον Κόπονεν. Ολα αυτά στα δυο τελευταία λεπτά, με αφετηρία το εύθραυστο 69-65. Μέχρι μακροβούτι για την μπάλα έκανε, στο 31′.27”, αναγκάζοντας το δύσπιστο κοινό να τον χειροκροτήσει. Ακόμα κι όσους -μέχρι χθες- τον έβριζαν.
Οι δικοί του άνθρωποι το φώναζαν, όμως κανένας δεν τους πίστευε: το πρόβλημα του «άφαντου» Γιάννη δεν ήταν η έλλειψη δυνάμεων ή διάθεσης – παρά τα 34 χρόνια του. Ηταν, πρωτίστως, ψυχολογικό. Λίγη… στοργή χρειαζόταν, για να βρει τη χαμένη του αυτοπεποίθηση. Για να ξαναγίνει ο «πύργος» της άλλοτε Κάχα Λαμποράλ και νυν Μπασκόνια, που με τις εμφανίσεις του στην Ισπανία έπεισε -τον περασμένο Ιούλιο- τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να του κόψει μια επιταγή με επταψήφιο νούμερο. Προσδοκώντας εμφανίσεις σαν τη χθεσινή.
Ο… πρώην «Μπουρούσαρος» είχε χαθεί μέσα στον ασυνάρτητο εφετινό Παναθηναϊκό των δυο προπονητών και των αλλεπάλληλων πειραμάτων, όμως στα δυο τρία τελευταία ματς ο Τσάβι Πασκουάλ άρχισε να του δείχνει εμπιστοσύνη: να του δίνει την μπάλα κοντά στο καλάθι και να διατάζει, να περνούν από τα χέρια του περισσότερες επιθέσεις. Οπως τότε που έπαιζε στη χώρα των Βάσκων. Δεν του φαίνεται, αλλά αυτός ο γίγαντας των 215 εκατοστών ψηλώνει ακόμα περισσότερο όταν νιώθει σημαντικός για το παιχνίδι της ομάδας του.
Μαζί με το ηθικό του ανέβηκε και η απόδοσή του. Αργά αλλά σταθερά. Οι αποδοκιμασίες μετατράπηκαν σε χειροκρότημα, κι αυτό του έδωσε κίνητρο και ενέργεια. Με αποκορύφωμα τη χθεσινή βραδιά. Με μόλις… δυόμισι ψηλούς στη διάθεση του Πασκουάλ, τον Καλάθη στα χάλια του και τον Τζεντίλε στον κόσμο του, η ομάδα «κρεμάστηκε» πάνω του. Η… βαρεμάρα του Τόμιτς να τον κυνηγήσει έξω από τη ρακέτα, του έδωσε κάποια εύκολα καλάθια από την περιφέρεια, τα οποία τον ενθάρρυναν ακόμα περισσότερο να αναλάβει πρωτοβουλίες. Αυτό ήταν! Βρήκε ρυθμό και έβγαλε ενέργεια που κανένας δεν περίμενε. Η αποθέωση που γνώρισε ήταν μεγάλη έκπληξη και για τον ίδιο.
Μάλλον ήρθε ο καιρός να λογίζεται ως βασικός. Ο χθεσινός Μπουρούσης ήταν -επιτέλους- ο παίκτης που ο Παναθηναϊκός απέκτησε για να τον ανεβάσει επίπεδο. Είναι κι Ελληνας. Οσο καλοί ξένοι κι αν υπάρχουν στο ρόστερ, τις ομάδες τις σηκώνουν ψηλά εκείνοι που μπορούν να κατανοήσουν τη γλώσσα της εξέδρας. Αυτοί που ντρέπονται να κυκλοφορήσουν στον δρόμο έπειτα από μια αναπάντεχη ήττα. Είναι και δημιουργός, με τον τρόπο του. Με τον Μπουρούση στο «5» ο Παναθηναϊκός έχει καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας, αλλά και την πολυτέλεια να ξεκουράζει τον Καλάθη. Με rotation 7-8 παικτών, η Ευρωλίγκα δεν βγαίνει. Πολύ περισσότερο όταν αυτοί είναι -σχεδόν όλοι- ξένοι.
Να δούμε, βεβαίως, και τι θα κάνει αύριο (26/1, στις 20:00) στο Βελιγράδι. Ο Μπουρούσης, αλλά και ο Παναθηναϊκός συνολικά. Κακά τα ψέμματα: αν η Μπαρτσελόνα δεν ήταν τόσο τραγική στην επίθεση, ο «Εξάστερος» θα χρειαζόταν να κάνει πολύ περισσότερα για να νικήσει. Πάντως, το «must win» παιχνίδι ήταν το χθεσινό. Αυτό έδιωξε τον εφιάλτη του αποκλεισμού από την «οκτάδα», που είχε αρχίσει να βλέπει ο Παναθηναϊκός. Το αυριανό, με τον Ερυθρό Αστέρα, είναι η ευκαιρία του για ένα άλμα προς την «τετράδα», που δίνει πλεονέκτημα έδρας. Εάν το χάσει, μικρό το κακό. Εάν όμως το κερδίσει, θα πρόκειται για μια αξιόπιστη μαρτυρία πως η «επιχείρηση Πασκουάλ» αποδίδει πολύ συντομότερα απ’ όσο περίμεναν και οι πιο αισιόδοξοι οπαδοί του.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News