Ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Τσέλσι στις 27 του περασμένου Ιανουαρίου. Στη συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε ο σύλλογος του Λονδίνου για να τον παρουσιάσει στα media, ο Τόμας Τούχελ δεν δίστασε να υποσχεθεί «μια ομάδα που οι αντίπαλοί της δεν θα θέλουν να βρουν απέναντί τους». Είχε ακουστεί υπερβολικά μεγαλόστομο, τότε.

Αν και πρωταθλητές στις θερινές μεταγραφές, με συνολική δαπάνη 250 εκατομμυρίων ευρώ, οι «Μπλε» δεν έδειχναν ικανοί ούτε, καν, να τερματίσουν στην κορυφαία τετράδα της Πρέμιερ Λιγκ, ώστε να κερδίσουν μια θέση στο Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης σεζόν. Είχαν κατρακυλήσει έως την 9η θέση της βαθμολογικής κατάταξης, έδειχναν συμβιβασμένοι με την αποτυχία, ανήμποροι να «γυρίσουν τον διακόπτη». Για την ομάδα που είχε, μόλις, παραδώσει ο 14ος προπονητής του Αμπράμοβιτς, Φρανκ Λάμπαρντ, η χρονιά φαινόταν οριστικά χαμένη.

Είναι απίστευτο, αλλά ο 47χρονος Γερμανός δεν χρειάστηκε παρά μερικές εβδομάδες για να τραβήξει το κάρο της Τσέλσι από τη λάσπη. Σήμερα, τρεισήμισι μήνες μετά την πρόσληψή του, η ομάδα είναι τέταρτη στο αγγλικό πρωτάθλημα, σε απόσταση δύο βαθμών από την τρίτη (Λέστερ), έχει προκριθεί στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας και, κυρίως, κέρδισε τη συμμετοχή της στον τελικό του εφετινού Τσάμπιονς Λιγκ, αποκλείοντας στον διπλό ημιτελικό τη Ρεάλ (1-1 στη Μαδρίτη και 2-0 στο «Στάμφορντ Μπριτζ».

Ο χθεσινοβραδινός αγώνας – ρεβάνς εναντίον της «Βασίλισσας» ήταν για την Τσέλσι ο 24ος υπό τις οδηγίες του Τούχελ. Σε αυτά τα ματς μέτρησε 16 νίκες, έξι ισοπαλίες και μόλις δύο ήττες, σκόραρε 32 γκολ και δέχτηκε 10. Σε 18 από τα 24 παιχνίδια κατάφερε να κρατήσει την εστία της ανέπαφη, γεγονός που ισοδυναμεί με ένα μικρό θαύμα για μια ομάδα που αγωνίζεται στην Πρέμιερ Λιγκ και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Μάλιστα, στον τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης έφτασε με συνολικό παθητικό τεσσάρων τερμάτων!

O Τούχελ μπορεί να υπερηφανεύεται, εκτός των άλλων, πως από τα τέλη Ιανουαρίου μέχρι χθες κατόρθωσε να νικήσει την «ελίτ» της προπονητικής: τον Zινεντίν Ζιντάν της Ρεάλ, τον Πεπ Γκουαρντιόλα της Σίτι, τον Γιούργκεν Κλοπ της Λίβερπουλ, τον Ζοσέ Μουρίνιο (πρώην) της Τότεναμ, τον Κάρλο Αντσελότι της Εβερτον και (δύο φορές) τον Ντιέγκο Σιμεόνε της Ατλέτικο Μαδρίτης. Αλλά ο μεγαλύτερός του θρίαμβος, που γράφτηκε, ήδη, στο βιβλίο των ποδοσφαιρικών ρεκόρ, είναι οτι έγινε ο πρώτος προπονητής στα χρονικά του Τσάμπιονς Λιγκ που έφτασε σε δύο διαδοχικούς τελικούς με δύο διαφορετικές ομάδες.

Πέρυσι ήταν η Παρί Σεν Ζερμέν. Ο Γερμανός την οδήγησε, τον περασμένο Αύγουστο, στον τελικό για πρώτη φορά στην ιστορία της. Εκεί ηττήθηκε από την Μπάγερν Μονάχου, όμως κανένας άλλος προπονητής της στο παρελθόν -ο Αντσελότι, ο Μπλαν, ή ο Εμερι- δεν είχε πλησιάσει τόσο κοντά στην πραγματοποίηση του ονείρου των αράβων ιδιοκτητών της: να κατακτήσουν το βαρύτιμο τρόπαιο. Ο Τούχελ κέρδισε και τον τίτλο στη Γαλλία. Αλλά το «ευχαριστώ» της Παρί γι’ αυτές τις επιτυχίες ήταν η απόλυσή του, παραμονή Χριστουγέννων του 2020. Ο πραγματικός λόγος αυτής της κίνησης ήταν η αντιπάθεια που έτρεφε για ‘κείνον ο τεχνικός διευθυντής του παριζιάνικου συλλόγου, Λεονάρντο, ο οποίος δεν του συγχώρεσε το μεγάλο του ελάττωμα: να λέει τη γνώμη του ευθέως και σταράτα.

Με παρόμοιο τρόπο είχε απολυθεί και από την προηγούμενη δουλειά του, στην Ντόρτμουντ. Είχε έντονες διαφωνίες με τον αθλητικό της διευθυντή, Μάικλ Ζορτς. Βεβαίως, σε εκείνη την περίπτωση έφταιξε και ο Τούχελ, με την απροσεξία του να στείλει στον Ζορτς ένα sms που προοριζόταν για άλλον διοικητικό παράγοντα των Βεστφαλών, τον Ολαφ Μάινκινγκ, στο οποίο ο προπονητής έγραφε τη -διόλου κολακευτική- άποψή του για τον αθλητικό διευθυντή.

Αλλά οι καλοί, δεν χάνονται. Ο Αμπράμοβιτς είχε εντυπωσιαστεί από τις επιδόσεις των ομάδων του, τόσο στη Γερμανία όσο και στη Γαλλία, κι έτσι, στην πρώτη ευκαιρία του πρότεινε να συνεργαστεί με την Τσέλσι. Σύμφωνα με τον αγγλικό Τύπο, του υποσχέθηκε άλλα 300 εκατ. ευρώ για μεταγραφές στις δύο επόμενες μεταγραφικές περιόδους. Ο Τούχελ δέχτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη, και ο ρώσος μεγιστάνας θα πρέπει να νιώθει δικαιωμένος για την επιλογή του. Σε χρόνο – ρεκόρ η Τσέλσι μετατράπηκε σε μια συμπαγή, μαχητική και γεμάτη αυτοπεποίθηση ομάδα, ενώ κάποιοι παίκτες της που απογοήτευαν με την απόδοσή τους, όπως οι τρεις Γερμανοί (Βέρνερ, Χάβερτς, Ρούντιγκερ) και ο Ενγκολό Καντέ, μοιάζουν να αναγεννήθηκαν.

Δύο χρόνια μετά τον προηγούμενο «αγγλικό» τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ (Λίβερπουλ – Τότεναμ), η Τσέλσι θα αντιμετωπίσει τη Μάντσεστερ Σίτι στις 29 του μήνα στο «Ατατούρκ» της Κωνσταντινούπολης. Θα διεκδικήσει τη «Μεγάλη Κούπα» για τρίτη φορά στην ιστορία της, μετά το 2008 που την έχασε (στα πέναλτι) από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και το 2012 που την κέρδισε σε μια επική μάχη με την Μπάγερν Μονάχου.

Ο πανύψηλος (1,90) Τούχελ, που στα δύο προηγούμενα επαγγέλματά του (ως ποδοσφαιριστής και ως μπάρμαν) απέτυχε οικτρά, μπορεί να γίνει ο προπονητής ο οποίος θα αρπάξει μέσα από τα χέρια του Γκουαρντιόλα ένα τρόπαιο που ο Καταλανός δεν κατάφερνε να πλησιάσει επί 10 ολόκληρα χρόνια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News