Στην πρώτη τους συνάντηση σε τελικό Κυπέλλου Αγγλίας στα 152 χρόνια της διοργάνωσης η Μάντσεστερ Σίτι νίκησε (2-1) τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και κατέκτησε το δεύτερο «νταμπλ» της ιστορίας της. Με τον Πεπ Γκουαρντιόλα καθοδηγητή είχε κερδίσει και το πρώτο, το 2019. Ο Καταλανός έγινε ο μόλις τρίτος προπονητής στα χρονικά του αγγλικού ποδοσφαίρου, μετά τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον και τον Αρσέν Βενγκέρ, που έφτασε σε αυτό το επίτευγμα (τουλάχιστον) δυο φορές.

Το σφύριγμα της λήξης του αγώνα στο «Γουέμπλεϊ» τον βρήκε δακρυσμένο. Επειτα σκούπισε τα μάτια του και άρχισε να χορεύει μαζί με τους παίκτες του σαν ανέμελος τινέιτζερ σε πάρτι. Οποιος δεν ξέρει, θα πίστεψε ότι αυτό ήταν το παρθενικό του τρόπαιο. Αλλά ήταν το υπ’ αριθμόν 34. Μόνον ο Φέργκιουσον (49) και ο Μιρτσέα Λουτσέσκου (35) κατέχουν περισσότερα. Αν ο Πεπ, το προσεχές Σάββατο, σηκώσει και την Κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ, θα βρεθεί στη δεύτερη θέση της λίστας με τους πολυνίκες προπονητές, μαζί με τον πατέρα του τεχνικού του ΠΑΟΚ, Ραζβάν Λουτσέσκου, έχοντας διανύσει μόλις 14 χρόνια στους πάγκους της Μπαρτσελόνα, της Μπάγερν Μονάχου και της Μάντσεστερ Σίτι.

Πώς καταφέρνει να παραμένει διψασμένος για διακρίσεις έπειτα από τόση δόξα; Πώς έχει κάνει τους ποδοσφαιριστές του να νιώθουν το ίδιο; Είναι ένα από τα μυστικά της επιτυχίας του. Από τη στιγμή που ολοκληρώθηκε το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ μέχρι χθες (3/6) η Σίτι είχε δώσει 37 αγώνες σε 167 μέρες. Σε μερικά 24ωρα θα διεκδικήσει το ασημικό του Τσάμπιονς Λιγκ – το απωθημένο της. Κι όμως, στο χορτάρι του «Γουέμπλεϊ» οι παίκτες της εμφανίστηκαν με τις… μπαταρίες τους στο 100% και με απόλυτη συγκέντρωση. Εμοιαζαν να έχουν μεγαλύτερο κίνητρο από εκείνο των αντιπάλων τους, αν και για τη Γιουνάιτεντ αυτός ο τελικός ήταν το πιο σημαντικό ματς της τελευταίας πενταετίας.

Εχει τον τρόπο του ο Γκουαρντιόλα να τους κρατάει όλους προσηλωμένους στον στόχο. Την περασμένη Τετάρτη, τρία 24ωρα πριν από τη σαββατιάτικη αναμέτρηση, έστειλε όλη την ομάδα να παρακολουθήσει τους Coldplay, ένα δημοφιλέστατο βρετανικό συγκρότημα, που έδιναν συναυλία στο «Ετιχαντ». Με τον όρο οι παίκτες να μην καθίσουν στην εξέδρα, αλλά να παραμείνουν προστατευμένοι στις σουίτες του γηπέδου. Ο ίδιος πήγε να δει τον αγαπημένο του Ελτον Τζον, στην πρώτη από τις τρεις εμφανίσεις του στο Μάντσεστερ.

Η Σίτι κέρδισε το τρόπαιο με «ήρωα» τον αρχηγό της Ιλκάι Γκιντογκάν. Ο γερμανός μεσοεπιθετικός, ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ποδοσφαιριστή που… τρύπησε την οροφή του υπό τις οδηγίες του Πεπ, σκόραρε το 1-0 στο 13ο δευτερόλεπτο της συνάντησης (το πιο γρήγορο γκολ σε τελικό Κυπέλλου Αγγλίας) και το 2-1 στις αρχές του δεύτερου 45λεπτου. Η Γιουνάιτεντ αντιστάθηκε σθεναρά. «Είμαστε η μόνη ομάδα στον Κόσμο που μπορεί να φτάσει τη Σίτι στα όριά της» καμάρωνε στο τέλος ο προπονητής της Ερικ ντεν Χαγκ. Μπορεί να έχει δίκιο. Αλλά καμία ομάδα στην Αγγλία δεν μπορεί να τη σταματήσει. Τα έξι τελευταία χρόνια μόνον η Λίβερπουλ το κατόρθωσε, σε μια σεζόν εξωπραγματικών υπερβάσεων από τον Γίργκεν Κλοπ και τους παίκτες του.

Ο Φέργκιουσον, που παρακολουθούσε τον τελικό από τα VIP, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίζει στη Σίτι τα χαρακτηριστικά της «μεγάλης» ομάδας: της υπέροχης Λίβερπουλ των ’70s και των ’80s, ή της δικής του ασυναγώνιστης Γιουνάιτεντ, που έφτασε στην κορύφωση της παντοδυναμίας της τη σεζόν 1998-1999. Θα σκέφτεται, επίσης, πώς αλλάζουν οι καιροί…

Ηταν 23 Φεβρουαρίου 2001 όταν οπαδοί της Γιουνάιτεντ πραγματοποίησαν πορεία που κατέληξε στο «Μέιν Ρόουντ» (τότε γήπεδο της Σίτι), για να… γιορτάσουν τη συμπλήρωση 25 ετών από το τελευταίο τρόπαιο που είχε κατακτήσει η μισητή τους συμπολίτισσα: το Λιγκ Καπ του 1975-1976. Το ασυνήθιστο αυτό γεγονός είχε καταγραφεί, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, από τη Manchester Evening News. Εξω από το «Ολντ Τράφορντ» πωλούνταν T-shirts που έγραφαν: «Το 1976 ήταν παράξενη χρονιά για το αγγλικό ποδόσφαιρο – η Σίτι κέρδισε ένα τρόπαιο». Τι ντροπή για τους οπαδούς της Σίτι… Κανείς δεν φανταζόταν τότε πώς θα γύριζε ο τροχός.

Στην εποχή των Αράβων, από το 2011, η Σίτι σάρωσε επτά τίτλους της Πρέμιερ Λιγκ, δύο Κύπελλα Αγγλίας, έξι Λιγκ Καπ και δύο Κομιούνιτι Σιλντ. Η Γιουνάιτεντ, μετά την αποχώρηση του σερ Αλεξ (2013) χάρηκε μόνον ένα Κύπελλο Αγγλίας, δύο Λιγκ Καπ, ένα Κομιούνιτι Σιλντ και το Γιουρόπα Λιγκ του 2017. Η άφιξη του Γκουαρντιόλα στο Μάντσεστερ, το 2016, ανέτρεψε πλήρως τους συσχετισμούς δυνάμεων, υπέρ της γαλάζιας ομάδας της πόλης.

Η Σίτι στέφθηκε πρωταθλήτρια Αγγλίας εφέτος για τρίτη διαδοχική σεζόν, κάτι που μόλις τέσσερις ομάδες στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου είχαν καταφέρει (Χάντερσφιλντ, Αρσεναλ, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ). Για πέμπτη φορά στα έξι τελευταία χρόνια, σε καιρούς σκληρού ανταγωνισμού. Τερμάτισε 14 βαθμούς πάνω από τη Γιουνάιτεντ και σκόραρε 36 γκολ περισσότερα. Σε όλες τις διοργανώσεις πέτυχε 150 γκολ. Είχε ξανασυμβεί τρεις φορές. Και τις τρεις από τη Σίτι του Γκουαρντιόλα. Ο 52χρονος τεχνικός κέρδισε το βραβείο «Μάνατζερ της Χρονιάς» για τέταρτη φορά. Οπως ο Φέργκιουσον το 2009.

Η πρώτη σεζόν του Τεν Χαγκ στη Γιουνάιτεντ ήταν πολύ επιτυχημένη. Ο Ολλανδός την έβγαλε στο Τσάμπιονς Λιγκ του 2023-2024, την οδήγησε στην κατάκτηση του Λιγκ Καπ (του πρώτου τροπαίου της έπειτα από έξι χρόνια), στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, ενώ στο Γιουρόπα Λιγκ αποκλείστηκε από τη Σεβίλλη, η οποία στο τέλος κατέκτησε το τρόπαιο. Αλλά μπροστά στους άθλους της Σίτι όλα αυτά φαίνονται πολύ λίγα.

Θα φανούν ακόμη λιγότερα αν το προσεχές Σάββατο στην Κωνσταντινούπολη η Σίτι νικήσει την Ιντερ και κάνει το «τρεμπλ». Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα οι ευρωπαϊκοί σύλλογοι που το έχουν καταφέρει. Από την Αγγλία μόνον η Γιουνάιτεντ του 1998-1999.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News