Στον καθεδρικό ναό του Μάντσεστερ, εκεί που στο παρελθόν κηδεύτηκαν ο Μπόμπι Τσάρλτον και ο Τζορτζ Μπεστ, η Γιουνάιτεντ αποχαιρέτησε τη Δευτέρα ένα πολυαγαπημένο της πρόσωπο: την επί 56 χρόνια ρεσεψιονίστ του συλλόγου, Καθ Φιπς, που «έφυγε» τον περασμένο μήνα στα 85.

Ηταν όλοι εκεί, σαν οικογένεια που θρηνεί για την απώλεια ενός δικού της ανθρώπου. Ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον, ο Ντέιβιντ Μπέκαμ με τη μητέρα του, Σάντρα, και τον πατέρα του, Τεντ, ο Ρόι Κιν, ο Πολ Σκόουλς, ο Μπράιαν Ρόμπσον, ο Γκάρι Νέβιλ, ο Ράιαν Γκιγκς, ο Πέτερ Σμάιχελ, ο Ολε Γκούναρ Σόλσκιερ, σύσσωμη η σημερινή ομάδα, ο προπονητής της, Ρούμπεν Αμορίμ, με τους συνεργάτες του στο τεχνικό επιτελείο και 30 πιτσιρικάδες των ποδοσφαιρικών ακαδημιών. Η σύγχρονη Ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ γύρω από το φέρετρο μιας χαμηλόβαθμης υπαλλήλου. Πρωτοφανές.

Αλλά η Φιπς, την οποία γνωρίσαμε από τη σειρά ντοκιμαντέρ του Netflix για τη ζωή του Μπέκαμ, ήταν πολλά περισσότερα από μια εργαζόμενη στο club: το γλυκό χαμόγελο που υποδεχόταν στο αθλητικό κέντρο του Κάρινγκτον τους παίκτες και τους προπονητές κάθε πρωί για πάνω από μισό αιώνα. Μια καλοσυνάτη γυναίκα, πρόθυμη να βοηθήσει οποιονδήποτε σε οτιδήποτε. Να παρηγορήσει, να ενθαρρύνει, να δώσει κουράγιο. Η επιτομή της αφοσίωσης σε μια ομάδα.

Προσλήφθηκε το 1968 επί Ματ Μπάσμπι – ήταν η πρώτη γυναίκα που εντάχθηκε στο προσωπικό του συλλόγου. Στην αρχή δούλευε στο τηλεφωνικό κέντρο. Επειτα, στη ρεσεψιόν και στη Θύρα των επισήμων του «Ολντ Τράφορντ», στην υποδοχή. Οπως τόνισε στο Athletic ο εμβληματικός πρώην πρόεδρος (επίτιμος, πλέον), Μάρτιν Εντουαρντς, το 1970, που έγινε μέλος του Δ.Σ, η Φιπς ήταν ο πρώτος άνθρωπος που συνάντησε όταν πέρασε το κατώφλι των γραφείων. «Κανένας παράγοντας, υπάλληλος, προπονητής, ή παίκτης, δεν υπηρέτησε το club τόσα πολλά χρόνια, όσα η Καθ. Ούτε ο Μπάσμπι, ούτε ο Φέργκιουσον, ούτε κανείς». Μετά την κηδεία ο Φέργκιουσον έλεγε σε «πηγαδάκι» δημοσιογράφων: «Πάνω από 55 χρόνια, το διανοείστε; Εγώ έμεινα 26, και μου φαινόταν απίστευτο».

Ο ιστορικός προπονητής της Γιουνάιτεντ την αγαπούσε πολύ. Όταν είχε τα κέφια του, της τραγουδούσε (πίστευε ότι είχε εξαιρετική φωνή…) και την καλούσε να χορέψουν βαλς στον προθάλαμο του Κάρινγκτον, μπροστά από τη ρεσεψιόν. Τη θαύμαζε, επίσης. Επειδή θυμόταν όλους τους αριθμούς τηλεφώνου που της ζητούσε να καλέσει. Στα πρώτα του χρόνια στους «Κόκκινους Διαβόλους», όταν η ομάδα ακόμη έκανε τις προπονήσεις της στο «The Cliff», συνήθιζε να λέει: «Ωρες ώρες έχω την εντύπωση ότι τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ την τρέχει ένα κορίτσι».

Θυμόταν τα πάντα για τους πάντες στον σύλλογο. Ο Ρουντ φαν Νίστελροϊ, ο οποίος είχε αποχωρήσει από την ομάδα το 2006, επέστρεψε πέρυσι ως βοηθός του (τότε) προπονητή, Ερικ τεν Χαγκ. Οταν τη συνάντησε στο Κάρινγκτον, έμεινε έκπληκτος. Αν και είχαν περάσει 18 χρόνια, η Φιπς δεν είχε ξεχάσει τα ονόματα της συζύγου και των παιδιών του. «Δεν έχει να κάνει με την καλή της μνήμη, αλλά με το ειλικρινές ενδιαφέρον της για τους άλλους», ήταν η εξήγηση που έδωσε.

Ολοι είχαν να πουν ιστορίες για την Κάθ. Κάποιοι, όπως ο Σμάιχελ, τις έχουν γράψει στις αυτοβιογραφίες τους. Ο δανός γκολκίπερ τη γνώρισε προτού γίνει παίκτης της Γιουνάιτεντ (1991), όταν ταξίδεψε στο Μάντσεστερ με την εθνική του ομάδα Κ-21 για να αγωνιστεί εναντίον της αντίστοιχης αγγλικής. Με την ευκαιρία θέλησε να επισκεφθεί το «Ολντ Τράφορντ», το γήπεδο του club που υποστήριζε από παιδί, και πήγε στα γραφεία για να ζητήσει την άδεια. Η γυναίκα πίσω από τη ρεσεψιόν τον καλοδέχτηκε, του είπε δύο λόγια για το μεγαλείο αυτού του συλλόγου, και κάλεσε τους φύλακες. Λίγα λεπτά αργότερα ο Σμάιχελ περπατούσε στο τερέν, στο οποίο έμελλε να λάμψει για μια οκταετία.

Για τον Μπέκαμ υπήρξε «δεύτερη μάνα». Οταν εντάχθηκε στις ακαδημίες της Γιουνάιτεντ, στα 15, η Καθ υποσχέθηκε στη μητέρα του να τον προσέχει σαν παιδί της. Το είπε και το έκανε. Τον αγαπούσε πολύ. Μια μέρα, που άργησε στην προπόνηση, σκάρωσε ένα ψέμα για να τον γλιτώσει από την παροιμιώδη οργή του Φέργκιουσον. Ο προπονητής το ανακάλυψε πολλά χρόνια μετά και έβαλε τα γέλια. «Επρεπε να ρίξω πρόστιμο σε σένα», της είχε πει.

«Για πάντα στις καρδιές μας», έγραψε ο Μπέκαμ στο Instagram συνοδεύοντας μια φωτογραφία του που τον δείχνει δίπλα στο κρεβάτι της Φιπς, να της κρατάει το χέρι. Την επισκεπτόταν στο σπίτι της κάθε φορά που ταξίδευε από τις ΗΠΑ στην Αγγλία, ακόμη κι αν το πρόγραμμά του ήταν ασφυκτικό.

Ο Φέργκιουσον το έκανε πολύ συχνά τους τελευταίους μήνες, που ήταν ασθενής. Μια μέρα, γράφει το Athletic, τη βρήκε να πίνει το αγαπημένο της ποτό: Bacardi με Cola. Ακολούθησε ο εξής σύντομος διάλογος:

«Το επιτρέπει αυτό ο γιατρός σου;».
«Ποτέ δεν τον ρώτησα».

Κάθε τόσο, κάποιος της χτυπούσε την πόρτα. Ο Ράιαν Γκιγκς και ο Τζόνι Εβανς περνούσαν αρκετό χρόνο μαζί της. Ο Χουάν Μάτα της μιλούσε στο FaceTime από την Αυστραλία. Και η Μέρι Ερπς, η θρυλική τερματοφύλακας της εθνικής Αγγλίας, από το Παρίσι. Οι νοσοκόμες της σχολίασαν ότι δεν είδαν ξανά τόσο κόσμο στο δωμάτιο ασθενούς που δεν είχε συγγενείς.

Οταν πέθανε ο σύζυγός της, πριν από μερικά χρόνια, η Γιουνάιτεντ ήταν η μόνη της οικογένεια. Επειδή δεν οδηγούσε, ο σερ Αλεξ κανόνισε να την πηγαινο-φέρνει στη δουλειά ένα ταξί, και κάθε εβδομάδα έστελνε τον λογαριασμό στη διοίκηση του συλλόγου.

Μέχρι να καταπέσει και να κλειστεί στο σπίτι της, ακολουθούσε την αγαπημένη της ομάδα παντού, ακόμη και στο εξωτερικό. Το 2023 είχε αρνηθεί την πρόσκληση του Μπέκαμ να παραστεί στην πρεμιέρα της ταινίας – ντοκιμαντέρ για τη ζωή του, επειδή συνέπεσε με τον αγώνα της Γιουνάιτεντ εναντίον της Γαλατάσαραϊ για το Τσάμπιονς Λιγκ. «Συγγνώμη», του είχε πει, «αλλά ποτέ δεν χάνω παιχνίδι».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News