Πέρασε 800 ημέρες σε φυλακές της Τεχεράνης, με την κατηγορία ότι την είχε στείλει στο Ιράν ο ισραηλινός σύζυγός της να κατασκοπεύσει για λογαριασμό του.

Οταν συνελήφθη, τον Σεπτέμβριο του 2018, η ιρανική μυστική αστυνομία τής ζήτησε να παγιδέψει τον σύζυγό της και να τον δελεάσει να έρθει να την βρει στην Τεχεράνη για να τον συλλάβουν και αυτόν. Αλλιώς η ποινή της, θα ήταν 10 χρόνια στη φυλακή.

Η Κάιλι Μουρ-Γκίλμπερτ, βρετανο-αυστραλή καθηγήτρια Ισλαμικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης και ειδική σε θέματα Μέσης Ανατολής, αρνήθηκε να προδώσει τον σύζυγό της και μεταφέρθηκε σε φυλακή υψίστης ασφαλείας, όπου υπέστη ψυχολογικά βασανιστήρια και σκέφτηκε να αυτοκτονήσει.

Πού να’ξερε όμως, τότε, ότι τελικά θα την πρόδιδε ο άντρας της και όσο αυτή «σάπιζε» στη φυλακή για χάρη του, αυτός θα την άφηνε για την σύμβουλό της στο πανεπιστήμιο, η οποία μάλιστα συμμετείχε στην εκστρατεία για την απελεύθερωσή της.

Η 33χρονη Μουρ-Γκίλμπερτ διηγήθηκε την ιστορία της στην αυστραλιανή τηλεόραση, για πρώτη φορά μετά την απελευθέρωσή της, τον Νοέμβριο του 2020, αποκαλύπτοντας τι την περίμενε όταν γύρισε στην Αυστραλία, και είπε ότι η προδοσία του συζύγου της, ήταν χειρότερο πλήγμα και από τις 800 ημέρες που πέρασε στις φυλακές της Τεχεράνης.

Η πρώτη στιγμή που αισθάνθηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στον γάμο της, ήταν όταν ο Ρουσλάν Χοντόροβ, ο ρωσο-ισραηλινός συζύγός της, με τον οποίο είχαν παντρευτεί το 2017 και είχαν αγοράσει σπίτι λίγο πριν το μοιραίο ταξίδι της στο Ιράν, σταμάτησε να της λέει «σ’αγαπώ», τις σπάνιες φορές που μιλούσαν στο τηλέφωνο όσο ήταν στη φυλακή.

Αυτό έγινε ένα χρόνο μετά τη σύλληψή της. Πέρασε άλλος ένας χρόνος για να γίνει, μετά από έντονη διεθνή πίεση, η ανταλλαγή της με τρεις ιρανούς βομβιστές, φυλακισμένους στην Ταϊλάνδη, για απόπειρα δολοφονίας ισραηλινών διπλωματών.

Οταν είδε ότι δεν την περίμενε ο Χοντόροβ στο αεροδρόμιο της Καμπέρα ούτε της έστειλε μήνυμα, ανησύχησε ακόμα περισσότερο. Οι φόβοι της επιβαιώθηκαν όταν η μητέρα της την συνάντησε στο ξενοδοχείο της καραντίνας και της μετέφερε τα νέα: Ο άντρας της την απατούσε με μία φίλη της, καθηγήτρια στο ίδιο πανεπιστήμιο και σύμβουλό της στην διατριβή της.

«Μου είναι πιο δύσκολο να το επεξεργαστώ και να το αποδεχτώ αυτό παρά ό,τι μου συνέβη στο Ιράν», είπε στη συνέντευξή της, προσθέτοντας ότι από τότε που γύρισε, δεν έχει συναντήσει τον άντρα της ή τη φίλη της, αλλά τους εύχεται καλή τύχη.

Η ίδια είπε επίσης, ότι είχε διαφωνήσει με τη θέση της αυστραλιανής κυβέρνησης να κρατήσει κρυφή τη φυλάκισή της τον πρώτο χρόνο, κάτι που θεωρεί ότι δυσκόλεψε τη θέση της και καθυστέρησε την απελευθέρωσή της. Η κυβέρνηση θεωρούσε ότι θα κινδυνέψει περισσότερο αν εμπλέκονταν τα ΜΜΕ και η κοινή γνώμη, ενώ η ίδια λέει ότι από τότε που μαθεύτηκε η ιστορία της, ασκήθηκε μεγαλύτερη πίεση και κατέληξε στην αποφυλάκισή της.

«Αν η περιπέτειά μου είχε γίνει γνωστή από την αρχή, οι Ιρανοί δεν θα με καταδίκαζαν σε 10 χρόνια φυλάκιση. Οταν μαθεύτηκε διεθνώς, τότε οι Ιρανοί άρχισαν να φροντίζουν την υγεία μου και τις συνθήκες στη φυλακή».

Η Μουρ-Γκίλμπερτ αποκάλυψε ακόμα, ότι προσπάθησε να δραπετεύσει μετά από μήνες ψυχολογικών βασανιστηρίων στα χέρια των Φρουρών της Επανάστασης.

«Βρήκα τρόπο να σκαρφαλώσω έναν τοίχο και να φτάσω στην οροφή από όπου θα μπορούσα να πηδήξω εκτός φυλακής. Μια μέρα είπα στον εαυτό μου ότι δεν έχω τίποτα να χάσω και θα το επιχειρήσω. Είχα βάλει μάλιστα κάλτσες στα χέρια, επειδή είχε καρφιά στον τοίχο. Τα κατάφερα και έφτασα στην οροφή. Εκεί συνειδητοποίησα τη ματαιότητα της πράξης μου. Δεν μιλούσα τη γλώσσα, φορούσα στολή φυλακισμένης, δεν είχα λεφτά και αν με έπιαναν η μοίρα μου θα ήταν πολύ χειρότερη». Και έτσι, επέστρεψε στο κελί της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News