Είναι σχεδόν νομοτελειακό στην ποπ μουσική: όταν τα bpm (beats per minute, ο ρυθμός ενός τραγουδιού), τα «μπιτάκια» δηλαδή, αυξάνονται και γίνονται πιο γρήγορα, επέρχεται μια αλλαγή στο πώς ακούγεται η ποπ -προς το πιο αισιόδοξο.

Ακούστε τα τελευταία ποπ «χιτάκια»: το «Physical» της Ντούα Λίπα, το «Watermelon Sugar» του Χάρι Στάιλς και το «Stupid Love» ή το «Free Woman» της Lady Gaga.

Μέσα στο 2020, εν μέσω μάλιστα κορονοϊού, οι κατάλογοι επιτυχιών ξαφνικά γέμισαν με ποπ τραγούδια που γιορτάζουν τη χαρά, τον αισθησιασμό και κάθε έντονη (θετικό και αισιόδοξο) συναίσθημα.

Όπως αναφέρει εκτενές ρεπορτάζ του BBC, ο μέσος ρυθμός (δηλαδή τα bpm) των 20 κορυφαίων ποπ τραγουδιών με τις περισσότερες πωλήσεις μέσα στο 2020 είναι 122 παλμοί ανά λεπτό: είναι το υψηλότερο νούμερο από το 2009, όπου ο μέσος ρυθμός ήταν 120 bpm.

 

Από το 2009 μέχρι σήμερα, η ποπ έγινε πιο αργή -και πιο λυπημένη.

Καλλιτέχνες όπως η Αριάνα Γκράντε και η Αντέλ έγραφαν μεν «πιασάρικα» και ρυθμικά (όχι τόσο γρήγορα όμως…) τραγούδια, με πολύ απαισιόδοξους στίχους δε.

Χωρισμοί, δυστυχίες, μοναξιές, φόβοι και άγχη είχαν γίνει ξαφνικά το μοναδικό θέμα στιχουργικής συζήτησης – και αναζήτησης – της ποπ μουσικής.

Μάλιστα το 2017 μια αμερικανορωσίδα μαθηματικός, η Ναταλία Κομαρόβα σοκαρίστηκε τόσο πολύ από την «αρνητικότητα» των τραγουδιών που άκουγε η κόρη της, ώστε αποφάσισε να ερευνήσει περαιτέρω την κατάσταση στην ποπ μουσική.

Σύμφωνα με την πολύ ενδιαφέρουσα και εκτεταμένη έρευνα του πανεπιστημίου του Ιρβιν της Καλιφόρνια, η οποία συντελέστηκε από την Κομάροβα με την βοήθεια μιας μουσικής πλατφόρμας ονόματι AcousticBrainz, η η οποία καταγράφει τα Bpm, τον ρυθμό και τις συγχορδίες, οι μελετητές εξέτασαν και κατηγοριοποίησαν μισό εκατομμύριο ποπ τραγούδια που κυκλοφόρησαν μεταξύ 1985 και 2015.

Παρατήρησαν λοιπόν πως όσο πιο πρόσφατα στο 2017 είχε κυκλοφορήσει ένα κομμάτι, τόσο πιο πιθανό ήταν να καταταγεί στην κατηγορία του «λυπητερού».

Ταυτόχρονα, καθώς πλησιάζουμε στο σήμερα, όλο και λιγότερα τραγούδια εντάσσονται στις κατηγορίες «χαρούμενα» ή «φωτεινά».

Όμως τα αναπάντεχα αποτελέσματα δεν σταματούν εδώ, καθώς όσο πιο πρόσφατο στο 2017 ήταν ένα τραγούδι, τόσο πιο πιθανό ήταν να μπει στις κατηγορίες «χορευτικό» ή «για πάρτι».

Όμως το παραπάνω δεν θα πρέπει να εκπλήσσει κανέναν, σύμφωνα με την Κομάροβα, φαίνεται πως ενώ ο ρυθμός και τα bpm ενός ποπ τραγουδιού παραμένει ίδιο ή αυξάνεται, η συνολική διάθεση των τραγουδιών τείνει να γίνεται λιγότερο χαρούμενη λόγω των απαισιόδοξων στίχων ή του γενικότερου αισθήματος που βγάζει το τραγούδι στον ακροατή του.

«Αυτό σημαίνει μάλλον πως οι άνθρωποι προτιμούν να ξεχνούν τα πάντα και απλά να χορεύουν με τη μουσική», τόνισε τότε η Κομάροβα.

Η έρευνα, τέλος, έδειξε πως τα είδη της dance και της pop είναι διαχρονικά σε μεγάλη άνθηση, ενώ η καθαρόαιμη rock σε διαρκή παρακμή από τις αρχές του 2000 και μετά, πάντα από την πλευρά της δημοφιλίας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News