Οι σκηνές -όπως τις περιέγραψαν όλα τα αθλητικά media- θα ήταν άκρως διασκεδαστικές, εάν δεν ήταν τόσο θλιβερές. Φαντάζεστε τον αξιότιμο πρόεδρο μιας ομοσπονδίας να παρακαλά, σχεδόν κλαίγοντας, να μην του περάσουν χειροπέδες, επικαλούμενος το προχωρημένο της ηλικίας του; Δυο μέλη της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας να πηδούν από το παράθυρο για να αποφύγουν τη σύλληψη; Και τα άλλα δυο, που δεν πρόλαβαν, να οδηγούνται στο Αστυνομικό Τμήμα έπειτα από μήνυση που κατέθεσαν εναντίον τους δυο διεθνείς διαιτητές; Οσο αστεία κι αν φαίνονται όλα αυτά, όποιος αγαπά το μπάσκετ δεν μπορεί να γελάσει. Οση δημοσιογραφική υπερβολή κι αν έχει προστεθεί, η ουσία δεν αλλάζει: μια κλήρωση διαιτητών (των τελικών της Basket League) πήγαμε να κάνουμε, και «πλάκωσε» η Αστυνομία. Που είναι και… μεσοτοιχία με τα γραφεία της ΕΟΚ.
Κάποτε θα συνέβαινε. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, ο οποίος εδώ και δεκαετίες νιώθει ψηλότερος από τους νόμους και τους κανονισμούς, έχει γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του μια δικαστική απόφαση (του ΑΣΕΑΔ) που δικαιώνει τους τέσσερις διεθνείς διαιτητές μπάσκετ και διατάζει την Ομοσπονδία να τους περιλαμβάνει στις κληρώσεις για τους αγώνες. Αλλά ο μονάρχης του ελληνικού μπάσκετ το αρνείται. Προτιμά να παρανομεί, κατ’ εξακολούθηση, παρά να δώσει σφυρίχτρα σε ‘κείνους που πούλησαν τις υπηρεσίες τους στον… Σατανά της EuroLeague. Ετσι, ο Σπύρος Γκόντας και ο Γιάννης Φούφης του… έσφιξαν τη μήνυση.
Δυστυχώς, συνέβη μερικά εικοσιτετράωρα πριν αρχίσει (την Κυριακή) η σειρά των αγώνων Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός για τον τίτλο του Πρωταθλητή της Α1. Η συζήτηση για το μπασκετικό «κράτος εν κράτει» που κυβερνά εν κρυπτώ ο μακροβιότερος ηγέτης αθλητικής ομοσπονδίας στη χώρα, φούντωσε επικίνδυνα. Και με σημαία μια δημοσιογραφική αποκάλυψη -ότι ο αρχιδιαιτητής Συμεωνίδης και ο εν ενεργεία διαιτητής γιος του συνεργάζονται επιχειρηματικά με τον ιδιοκτήτη του Προμηθέα Πατρών- ο Ολυμπιακός σήκωσε επανάσταση. Εφτασε μέχρι τον Πρωθυπουργό. Σε μακροσκελή επιστολή του καταγγέλλει ανομίες και αδιαφάνεια, στην ΕΟΚ και στην ΚΕΔ, και ζητεί να ορισθούν ξένοι διαιτητές στους τελικούς του Πρωταθλήματος. Οπως συνέβη, προσφάτως, στον ποδοσφαιρικό τελικό Κυπέλλου ΑΕΚ – ΠΑΟΚ. Ειδάλλως, οι αγώνες να αναβληθούν, ώσπου να ξεκαθαρίσει το θέμα με την ΚΕΔ/ΕΟΚ.
Μέχρι να εκπληρωθεί το όνειρο του ΓΑΠ και να γίνουμε… Νότια Δανία, μόνον η απόλυτη διαφάνεια μπορεί να διασκεδάσει, κάπως, τη (δικαιολογημένη) καχυποψία των Ελλήνων
Πέρα από το ότι είναι γελοίο, ο πρωθυπουργός μιας χώρας να ασχολείται με τους διαιτητές που θα διευθύνουν μια σειρά αγώνων, ή με τις λακούβες στους δρόμους, η σκοπιμότητα της κίνησης του Ολυμπιακού βγάζει μάτι. Ο κ. Βασιλακόπουλος έχει ένα δίκιο, που κάνει λόγο για «προσπάθειες δημιουργίας εντυπώσεων και, κυρίως, δημιουργίας άλλοθι για… πάσα χρήση και όποια ανάγκη προκύψει». Οι σχέσεις του Ολυμπιακού με την Ομοσπονδία είναι εχθρικές από τότε που… εφευρέθηκαν τα ρηχά πιάτα. Αλλά και η ΚΕΔ, έτσι λειτουργούσε πάντα. Ακόμη και όταν οι «ερυθρόλευκοι» κέρδιζαν τον τίτλο. Το μόνο που άλλαξε, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν «αντέχει» να χάσει και το Πρωτάθλημα, ύστερα από την αποτυχία του να φτάσει στο Final-4 της Ευρωλίγκας και την απώλεια του Κυπέλλου Ελλάδας από την ΑΕΚ.
Αλλά, ο κύριος πρόεδρος δεν αρκεί να επισημαίνει τα ταπεινά κίνητρα του Ολυμπιακού. Διότι, ακόμη κι αν οι Αγγελόπουλοι σιωπούσαν, έχουν τεθεί δυο ερωτήματα που απασχολούν ολόκληρη την οικογένεια του ελληνικού μπάσκετ, στα οποία όφειλε -και οφείλει ακόμη- να απαντήσει. Το πρώτο είναι, γιατί περιφρονεί τις δικαστικές αποφάσεις. Εάν έχει και κάποιον άλλο λόγο, πέρα από την παροιμιώδη του εμπάθεια, για τον οποίον επιμένει στον αποκλεισμό των διεθνών διαιτητών, πρέπει να τον πει. Και να εξηγήσει γιατί συγχώρεσε (εσχάτως) μόνον έναν από τους τέσσερις: τον Ηλία Κορομηλά.
Το δεύτερο (ερώτημα) έχει να κάνει με την αποκάλυψη για τους Συμεωνίδηδες. Είναι αλήθεια ότι άνοιξαν -με franchise- καταστήματα της πασίγνωστης αλυσίδας καφέ που ανήκει στον Βαγγέλη Λιόλιο; Κι αν ναι, πόσο ηθικό είναι, ο αρχιδιαιτητής – συνεργάτης ενός μεγαλομετόχου ΚΑΕ να ορίζει τον γιο του (επίσης συνεργάτη του μεγαλομέτόχου) διαιτητή σε αγώνες της ομάδας του; Δηλαδή, κ. Βασιλακόπουλε, αύριο – μεθαύριο θα επιτρέπατε και σε έναν αντιπρόσωπο της Βιανέξ να «σφυρίξει» ματς του Παναθηναϊκού;
Μέχρι να εκπληρωθεί το όνειρο του ΓΑΠ και να γίνουμε… Νότια Δανία, μόνον η απόλυτη διαφάνεια μπορεί να διασκεδάσει, κάπως, τη (δικαιολογημένη) καχυποψία των Ελλήνων. Ο κ. Βασιλακόπουλος, όμως, έχει μαλώσει μαζί της. Διοικεί την Ομοσπονδία χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, διατάζει την ΚΕΔ, ουσιαστικά κυβερνά και τη Λίγκα (ΕΣΑΚΕ), ενώ οι Εθνικές μας έχουν γίνει… χωράφια του. Η πεποίθησή του ότι το ελληνικό μπάσκετ είναι αυτός έχει καταστρέψει το άθλημα που ο ίδιος -είναι αλήθεια- ανέδειξε, κάποτε, σε εθνικό μας σπορ. Σήμερα, ο αυταρχισμός του εμποδίζει τη διαιτησία να γίνει επαγγελματική και έχει στερήσει από τις διοργανώσεις της ΕΟΚ την ευτυχία ενός σύγχρονου μάνατζμεντ.
Η ποδοσφαιροποίηση του μπάσκετ έχει αρχίσει. Κι όσο τα χρήματα των Αγγελόπουλων και του Γιαννακόπουλου δεν θα φτάνουν για τη συμμετοχή του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού στο Final-4 της Ευρωλίγκας, τόσο τα πράγματα θα χειροτερεύουν. Γιατί το εγχώριο τρόπαιο θα πρέπει να κατακτηθεί πάση θυσία. Οπως, ακριβώς, συμβαίνει εδώ και χρόνια στο ρημαγμένο ποδόσφαιρο.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News