Μήπως ήρθε η ώρα μιας υποψηφιότητας αξιόπιστης αλλά χωρίς πολιτική καριέρα στις πλάτες, γνωστής από την τηλεόραση αλλά και με επιχειρηματική φήμη; Αυτή δεν θα ήταν η ιδανική υποψηφιότητα για τον Λευκό Οίκο το 2020; Εάν το πράγμα δούλεψε με τον Ντόναλντ Τραμπ γιατί δεν θα έπρεπε να δουλέψει και με την αμερικανική αριστερά; Με λίγα λόγια: μήπως ήρθε η ώρα της Οπρα;

Είναι, γράφει η Repubblica, ο τελευταίος πειρασμός των Δημοκρατικών, οι οποίοι βρίσκονται για πρώτη φορά από το 1992 χωρίς ηγέτη. Το όνομα της Οπρα Γουίνφρεϊ κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό. Και στα υπέρ της δεν θεωρούνται μόνο η φήμη και η επιτυχία, αλλά και οι αγώνες που έχει δώσει για τα ατομικά δικαιώματα. Οχι πως είναι η πρώτη φορά που θεωρείται ιδανική λύση. Η ίδια απέρριπτε την ιδέα – «Δεν έχω την απαραίτητη πολιτική εμπειρία» δήλωνε τότε. Τώρα, όμως, δείχνει να έχει αλλάξει κάπως άποψη: «Πίστευα ότι δεν ξέρω πολλά, αλλά δείτε τον Τραμπ» δήλωσε σε συνέντευξή της στο Bloomberg.

Από αυτή τη δήλωση έως τον Λευκό Οίκο ο δρόμος είναι φυσικά μακρύς. Αλλά η επιμονή με την οποία διακινούνται διάφορα ονόματα εκτός πολιτικής αποτυπώνει ένα γεγονός: την αγωνία των Δημοκρατικών να βρουν έναν αντί-Τραμπ. Και από τον χώρο της πολιτικής παρατηρείται μάλλον μια λειψανδρία. Ο Μπέρνι Σάντερς, για παράδειγμα, θα είναι 79 χρονών το 2020, για την Ελίζαμπεθ Γουόρεν υπάρχουν αμφιβολίες ότι μπορεί να διεισδύσει σε εκλογικά ακροατήρια πέρα από αυτό των Δημοκρατικών. Οι Τζούλιαν Κάστρο και Τομ Πέρες, τέλος, είναι κατά κάποιο τρόπο ανατέλλοντα αστέρια του κόμματος, αλλά τους λείπει η στόφα του ηγέτη.

Να, λοιπόν, γιατί μπορεί να ήρθε η ώρα της Οπρα. Ή – γιατί όχι; –και του Μαρκ Ζάκερμπεργκ, ο οποίος εντός του έτους θα πραγματοποιήσει μια προσωπική περιοδεία και στις 50 πολιτείες των ΗΠΑ. «Παίζουν» ακόμη δυο ονόματα: το ένα είναι του Μπομπ Αϊγκερ, διευθύνοντα συμβούλου της Disney, το άλλο του Χάουαρντ Σουλτς, διευθύνων σύμβουλος και αυτός αλλά στα Starbucks, ο οποίος σε σχετική ερώτηση απάντησε «ποτέ μην λες ποτέ».

Η ιταλική εφημερίδα δεν αναφέρεται σε αυτόν, αλλά είναι βέβαιο ότι πολλοί θα πόνταραν στον Τζορτζ Κλούνι. Αλλά και πάλι οι Δημοκρατικοί είναι τόσο σίγουροι ότι θα επιτύχει το «μοντέλο Τραμπ» για να αναζητούν από τώρα τον αντι-Τραμπ; Αβυσσος η ψυχή τους.

Φωτό: Μια dream team υποψηφίων (από αριστερά): Χάουαρντ Σουλτς, Τζορτζ Κλούνι, Οπρα Γουίνφρι, Μαρκ Ζάκερμπεργκ και Μπομπ Αϊγκερ/ Creative Protagon

Εντάξει, τα ebooks δεν πιάνουν χώρο, μεταφέρονται εύκολα, διαβάζονται άνετα. Τίποτε από αυτά τα χαρίσματα, όμως, δεν μπορεί να συγκριθεί με το άρωμα του χαρτιού ενός παλιού βιβλίου. Και ακριβώς αυτήν την αίσθηση θέλει να μεταφέρει στις μελλοντικές γενιές η Morgan Library & Museum του Μανχάταν, φιλοδοξώντας να συντηρήσει το άρωμα ως μνήμη.

Οπως γράφουν οι New York Times, μια ομάδα μελετητών και φοιτητών έχει αρχίσει να συγκεντρώνει δείγματα αυτού του αρώματος από διάφορα αντικείμενα όπως σπάνια βιβλία, παλιά έπιπλα, χαλιά. Πώς; «Συλλαμβάνοντας τα μόρια και φυλακίζοντάς τα σε ένα δοχείο από γυαλί και πλαστικό». Η βιβλιοθήκη – μουσείο προέκυψε από την ιδιωτική συλλογή του τραπεζίτη Τζον Πιέρποντ Μόργκαν και φιλοξενείται στο κτίριο που κατασκευάστηκε ειδικά γι’ αυτόν τον σκοπό το 1902 από το αρχιτεκτονικό γραφείο «McKim, Mead and White».

«Η ιδέα της συλλογής επιστημονικών δειγμάτων οσμής από σπάνια χειρόγραφα, τυπωμένα κείμενα και βιβλία δεν γεννήθηκε τυχαία σε αυτό το μέρος» λέει ο επικεφαλής του πρότζεκτ. «Θέλουμε να βοηθήσουμε τους επισκέπτες να αποκτήσουν μια διαφορετική εμπειρία με τη βιβλιοθήκη, ενδεχομένως μέσω μιας οσφρητικής έκθεσης. Σπεύδει να προσθέσει, πάντως, ότι «όταν ξεκινήσαμε αυτό το πρότζεκτ δεν ξέραμε πώς θα εξελιχθεί».  Με άλλα λόγια, δεν είναι εύκολο να μετατρέψεις το άρωμα σε μνήμη. Η προσπάθεια, όμως, αξίζει. Γιατί όπως είχε πει ο Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ, «τίποτε δεν ζωντανεύει το παρελθόν τόσο τέλεια όσο η μυρωδιά που ήταν κάποτε συνδεδεμένη με αυτό».

Φωτό: Εδώ δεν ξέρεις τι να πρωτομυρίσεις. Πηγή: ΝΥΤ/Graham Haber/Morgan Library & Museum

Είναι τα κόμματα που μάχονται την ιδέα της ενωμένης Ευρώπης. Αλλά είναι τα ίδια που βούτηξαν βαθιά το δάχτυλο στο βάζο με το μέλι των ταμείων του ευρωκοινοβουλίου.

Σύμφωνα με την έρευνα των ευρωπαϊκών υπηρεσιών, πρωταγωνιστές αυτής της απάτης είναι το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν, αλλά και το ξενοφοβικό Ukip, το οποίο χρηματοδότησε την προεκλογική του καμπάνια υπέρ του Brexit με τα χρήματα του ίδιου του ευρωκοινοβουλίου. Οι εθνικιστές του πολωνικού Δίκαιο και Δικαιοσύνη πήγαν ακόμη πιο μακριά τη βαλίτσα: με τα χρήματα των ευρωπαίων φορολογουμένων πλήρωσαν τα νοσήλια της μητέρας των αδελφών Κατσίνσκι. Επειτα υπάρχουν και οι περιπτώσεις μεμονωμένων ευρωβουλευτών. Όπως της ιταλίδας Λάρα Κόμι, η οποία είχε εκλεγεί με το κόμμα του Μπερλουσκόνι και προσέλαβε τη μητέρα της ως βοηθό της. Πόσα «έφαγε» και τώρα καλείται να επιστρέψει; 126.000 ευρώ. Μια άλλη ευρωβουλευτής, του Κινήματος των 5 Αστέρων αυτή, αποζημιώθηκε αδρά για έρευνα που είχε κάνει στο πλαίσιο των βουλευτικών της καθηκόντων. Όπως αποδείχθηκε, όμως, η έρευνα ήταν «κόπι – πάστε» από τη Wikipedia.

Το συμπέρασμα είναι, γράφει η Repubblica, ότι όσο περισσότερο περιφρονούν οι αντιευρωπαϊστές την ΕΕ, τόσο περισσότερο προσπαθούν να την κλέψουν. Χωρίς ίχνος ηθικής. Και προδίδοντας τους ίδιους τους ψηφοφόρους τους που τους έστειλαν εκεί.

Φωτό: Εξω το καταγγέλλουν, μέσα το απομυζούν. Πηγή: REUTERS/Yves Herman

Παρατηρώντας τους θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι δείχνουν κάπως άυπνοι. Γεγονός είναι, πάντως, ότι οι ελέφαντες είναι οι πλέον ξενύχτηδες της πανίδας. Γιατί σύμφωνα με τους ερευνητές του πανεπιστημίου Γουίτγουοτερσαντ της Νότιας Αφρικής, κοιμούνται μόλις δυο ώρες στη διάρκεια ενός 24ωρου – κ αυτό όχι πάντα. Οι ερευνητές, μας πληροφορεί το Quartz, μελέτησαν επί 35 ημέρες δυο ελέφαντες που ζουν στο εθνικό πάρκο της Μποτσουάνα. «Στις προβοσκίδες των δειγμάτων – αναφέρουν στην έκθεσή τους – τοποθετήθηκε μια συσκευή που επιτρέπει να παρακολουθούμε τον ύπνο τους, αλλά και ένα κολάρο που καταγράφει τις θέσεις τις οποίες λαμβάνουν κατά τη διάρκειά του».

Από την έρευνα αυτή προέκυψε ο δίωρος ύπνος, χρονικό διάστημα που έως τώρα δεν έχει απαντηθεί σε κανένα άλλο θηλαστικό της γης.  Κάποιες ημέρες μάλιστα οι δυο ελέφαντες δεν κοιμήθηκαν καθόλου μένοντας ξύπνιοι επί 46 συνεχόμενες ώρες και διανύοντας αποστάσεις που έφταναν ακόμη και τα 30 χιλιόμετρα. Οι ερευνητές κάνουν λόγο για υπνική διαταραχή, η οποία είναι πιθανόν να οφείλεται στην παρουσία των λιονταριών αλλά των λαθροθήρων. Διαπιστώθηκε, επίσης, ότι οι ελέφαντες μπαίνουν στη λεγόμενη φάση RΕΜ, αυτή του βαθέος ύπνου, κάθε τρεις ή τέσσερις ημέρες. Μα είναι ζωή αυτή;

Φωτό: Γι’ αυτό φαίνονται πάντα τόσο «κομμένοι». Πηγή: Reuters/Thomas White