Περισσότερα από 3.000 χιλιόμετρα ακτογραμμής απέκτησε η Νορβηγία, όχι βέβαια γιατί κατέλαβε νέες εκτάσεις, αλλά χάρη στις βελτιωμένες μεθόδους μέτρησης της Γεωγραφικής Υπηρεσίας.

Η χώρα έγινε έτσι η δεύτερη μεγαλύτερη στον κόσμο, σε μήκος ακτών, ακόμη και χωρίς να ληφθεί υπόψη το αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ.

Τη δεκαετία του 1990, η Καρτβέρκετ, η χαρτογραφική υπηρεσία της Νορβηγίας, είχε υπολογίσει το συνολικό μήκος της ακτογραμμής της  στα 57.000 χιλιόμετρα.

Από τότε όμως, η τεχνολογία έχει βελτιώσει κατά πολύ την ακρίβεια των μεθόδων μέτρησης και έτσι πλέον, το μήκος των ακτών έχει σχεδόν διπλασιαστεί, φτάνοντας στα 104.600 χιλιόμετρα, σύμφωνα με την τελευταία καταγραφή. Το 2011, είχε μετρηθεί στα 101.000 χλμ.

Πρώτη χώρα στον κόσμο, με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή, είναι ο Καναδάς, με μήκος μεταξύ 202.000 και 244.00 χιλιομέτρων, ανάλογα με το ποια νησιά περιλαμβάνονται στον υπολογισμό.

Η Νορβηγία είναι πολύ μπροστά από την τρίτη στη λίστα, Ινδονησία, η οποία διαθέτει ακτογραμμή μήκους 55.000-81.000 χλμ., αλλά και από πολύ μεγαλύτερες σε έκταση χώρες, όπως η Ρωσία, η Αυστραλία και οι ΗΠΑ.

Αυτό, βέβαια, που συμβάλλει στη θέση της σκανδιναβικής χώρας είναι τα περίφημα φιορδ – περισσότερα από 1.700- με τις δαιδαλώδεις ακτές τους. Κάποια από αυτά έχουν μήκος 100 χλμ.

Oπως ανέφεραν οι Times, η μέτρηση των ακτών είναι μια δύσκολη και πολύπλοκη υπόθεση, λόγω του λεγόμενου «παράδοξου της ακτογραμμής». Εξαιτίας του ακανόνιστου σχήματός τους, όσο πιο λεπτομερής γίνεται η έρευνα, τόσο μεγαλώνει το μήκος τους.

Σε μια διάσημη εργασία του 1967, ο μαθηματικός Μπενουά Μάντελμπροτ σημείωσε ότι η βρετανική ακτή θα ήταν «άπειρη» σε μήκος αν μπορούσε κανείς να τη μετρήσει με έναν αρκετά μικρό… χάρακα.

Η ακτογραμμή ορισμένων μεγάλων χωρών, όπως η Ρωσία, δεν έχει καταγραφεί συστηματικά. Ετσι, το επίσημο μήκος της είναι πολύ μικρό σε σύγκριση με τη συνολική χερσαία έκτασή της.

Αντίθετα, η Νορβηγία έχει δώσει μεγάλο βάρος στη λεπτομερή καταγραφή των ακτών, καθώς όπως εξήγησε ο Μάρτιν Εγκερ, εργαζόμενος στη γεωγραφική υπηρεσία της χώρας, «εδώ πολλοί άνθρωποι ζουν κατά μήκος των ακτών, η ναυτιλία και άλλες οικονομικές δραστηριότητες είναι πολύ αναπτυγμένες. Μας ενδιαφέρει να έχουμε χάρτες με μεγάλη ακρίβεια. Αντίθετα, στη βόρεια Ρωσία και τη Σιβηρία ζουν ελάχιστοι άνθρωποι, οπότε δεν υπάρχει ανάγκη να μετρηθεί η ακτογραμμή με τόση ακρίβεια».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News