Στο ποδόσφαιρο, το μέγεθος μετράει. Οχι απαραιτήτως σε κάθε αγώνα, όμως μετράει. Πού και πού, ο Δαβίδ με τη σφεντόνα του ξαπλώνει τον Γολιάθ (όπως έκανε ο Ολυμπιακός με την Αρσεναλ στο Λονδίνο). Και αυτές οι εκπλήξεις κάνουν το άθλημα ακόμη πιο δημοφιλές. Αλλά, στην ανέκδοτη συνέχεια της βιβλικής ιστορίας, ο γίγαντας ορθώνεται και πάλι. Αυτό συνέβη, χθες βράδυ, στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης».

Το Ολυμπιακός-Αρσεναλ (0-3) είναι ό,τι πρέπει για ποδοσφαιρικό σεμινάριο με θέμα «Η καλή και η μεγάλη ομάδα – Πώς θα τις διακρίνετε». Ο Ολυμπιακός είναι καλή ομάδα. Είχε 14 ευκαιρίες (τέσσερις περισσότερες από την Αρσεναλ), περίπου τα ίδια ποσοστά στις εύστοχες πάσες (83% ο Ολυμπιακός, 81% η Αρσεναλ), δεν υστέρησε στην κατοχή της μπάλας 50%-50%), έτρεξε όσο και η αντίπαλός του (105.693 χιλιόμετρα ο Ολυμπιακός και 108,471 η Αρσεναλ), και κέρδισε ένα κόρνερ περισσότερο (7-6), σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία της UEFA.

Η Αρσεναλ, όμως, είναι μεγάλη ομάδα. Ηρθε αποδεκατισμένη από τραυματισμούς, χωρίς τους δύο πολυτιμότερους παίκτες της (τον Αλέξις Σάντσες και τον Καθόρλα), σε μια «καυτή» έδρα (όπου έχουν… προσκυνήσει μερικά από τα σημαντικότερα κλαμπ της Ευρώπης), απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που τρόμαξε μόνο από την Μπάγερν στο Μόναχο, για να πάρει μια πρόκριση που φάνταζε ακατόρθωτη. Χρειαζόταν δυο γκολ διαφορά, και έβαλε τρία. Εφτασε στο σκορ που ήθελε από τα πρώτα λεπτά του β’ ημιχρόνου και είχε «καθαρίσει» το ματς σχεδόν μισή ώρα προτού τελειώσει. Ακριβώς όπως είχε πει ο προπονητής της, την προηγούμενη μέρα, πως θα ήθελε να συμβεί.

Σε πέντε τελικές προσπάθειες προς την εστία, πέτυχε τρία γκολ και είχε ένα δοκάρι. Χωρίς να «βγάλει μάτια» στο γήπεδο. Με τις ατομικές δεξιότητες κάθε παίκτη στην υπηρεσία του ομαδικού αυτοματισμού. Χωρίς να «ματώσει τη φανέλα», όπως συνηθίζουμε να λέμε στα μέρη μας. Με κινήσεις σίγουρες -προφανώς επειδή επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά- σαν σε προπόνηση. Είναι κι αυτό ένα από τα χαρακτηριστικά των μεγάλων ομάδων: κάνουν το ποδόσφαιρο να φαίνεται τόσο απλό…

Οι ηττημένοι το λένε ατυχία, όμως -συνήθως- η αξιοποίηση των ευκαιριών σε έναν αγώνα είναι ζήτημα αποτελεσματικότητας. Η οποία, βεβαίως, κοστίζει κάτι παραπάνω. Με όλο τον σεβασμό στον ακάματο εργάτη Μπράουν Ιντέγιε, Ζιρού (που χθες έβαλε και τα τρία γκολ) ο Ολυμπιακός δεν διαθέτει. Στην ίδια λογική, η φάση του 57′ δεν είναι μια άτυχη στιγμή των «ερυθρόλευκων», αλλά μια απόδειξη του γιατί ο Τσεχ περιλαμβάνεται στους ακριβότερους τερματοφύλακες της Ευρώπης. Και πάει λέγοντας, για να μην μπούμε σε εξαντλητικές αναλύσεις των δυο ενδεκάδων. Οπως συμβαίνει με τις καλές και τις μεγάλες ομάδες, υπάρχουν οι καλοί παίκτες και οι μεγάλοι παίκτες.

Μόνο σε ένα σημείο στάθηκε άτυχος ο Ολυμπιακός, όχι χθες αλλά συνολικά στο Champions League: Για έκτη φορά αποκλείεται από Ομιλο με εννέα βαθμούς και πάνω. Οι ομάδες που τον ακολουθούν στη σχετική λίστα, το έχουν πάθει μόλις δυο φορές, ενώ η Ρόμα προκρίθηκε (χθες) με μόλις έξι βαθμούς…

Και τώρα; Πρώτα απ’ όλα, ψυχραιμία. Ο Ολυμπιακός μπορεί να υπερηφανεύεται ότι αποκλείστηκε από δυο «θηρία», την Μπάγερν και την Αρσεναλ. Τι να πει και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δηλαδή; Τα δυο προηγούμενα καλοκαίρια δαπάνησε για νέους παίκτες 352 εκατομμύρια ευρώ, για να την πετάξουν έξω η Βόλφσμπουργκ και η Αϊντχόβεν…

Δεύτερον, το ευρωπαϊκό ταξίδι του συνεχίζεται. Δεν θα παίζει Τρίτες και Τετάρτες, αλλά τις Πέμπτες, στο Europa League. Μάλιστα, στην κλήρωση της προσεχούς Δευτέρας για τους «32» της διοργάνωσης, θα βρίσκεται στους ισχυρούς. Με λίγη τύχη, μπορεί να φτάσει πολύ μακριά. Εδώ, πολλές από τις ομάδες είναι «του χεριού του».

Τρίτον, αργά αλλά σταθερά, ο Ολυμπιακός ανεβαίνει επίπεδο. Στα πρώτα χρόνια του στο Champions League, είχε γίνει ανέκδοτο στα χείλη των αντίπαλων οπαδών. Στα τελευταία οκτώ, μετράει τρεις προκρίσεις στο ποδοσφαιρικό top-16 (2008, 2010 και 2014). Και φέτος, κατά γενική ομολογία, είναι ο καλύτερος Ολυμπιακός των τελευταίων δέκα ετών.

Το μυστικό στο Champions League είναι, οι ομάδες να επενδύουν τα χρήματα που κερδίζουν από τη διοργάνωση, για να γίνουν ακόμη πιο δυνατές. Αντίθετα με τη σουηδική Μάλμε, για παράδειγμα, που τα δυο τελευταία χρόνια το είδε σαν «αρπαχτή» και κατέληξε να φάει… οκτώ γκολ στη Μαδρίτη από τη Ρεάλ, ο Ολυμπιακός αγοράζει όλο και καλύτερους παίκτες κάθε χρόνο. Το ίδιο θα κάνει, πιθανότατα, με τα 29,5 εκατ. ευρώ που εισέπραξε φέτος (μέχρι στιγμής). Για να φτάνει πιο μακριά, όλο και πιο συχνά. Για να κρατάει μεγαλύτερη σφεντόνα. Διότι, για να γίνει Γολιάθ, δεν αρκεί να ξοδεύει. Θα πρέπει και να αλλάξει πρωτάθλημα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News