Ο Πέτρος,  ένας ερευνητής, μελετά τα κείμενα των αρχών του 19ου αιώνα που επεδίωκαν να αφυπνίσουν το σκλαβωμένο γένος των Ελλήνων. Απορροφημένος από τη μελέτη του μετατίθεται νοερά στην εποχή εκείνη, κοντά στον Ρήγα, την περίοδο που τυπωνόταν η Χάρτα, αλλά και κοντά στην οικογένεια του φίλου του Ανδρέα. Η γνωριμία με την οικογένεια –ο πατέρας της οποίας είναι μέλος της Φιλικής Εταιρείας– θα οδηγήσει τον Πέτρο στις ιδέες του Διαφωτισμού για την αυτοδιάθεση των λαών καθώς και στην αφύπνιση του έρωτα, χάρη στην κόρη της οικογένειας, την Λευθερίνα.

Στη συνέχεια μετέχει ο ίδιος σε πολλά ιστορικά γεγονότα, από τον όρκο των Φιλικών μέχρι το ξέσπασμα της Επανάστασης και διασταυρώνεται έτσι με εμβληματικά πρόσωπα, τον Παπαφλέσσα, τον Καποδίστρια, τους Φιλικούς, τους ήρωες Αγωνιστές.

Απώλειες και νίκες θα οδηγήσουν στην κήρυξη της Ανεξαρτησίας, στην πρώτη Εθνοσυνέλευση, αλλά και στη συνέχιση του αγώνα, που βρίσκει τον Πέτρο έτοιμο να  συμμετάσχει ενεργά στην ένοπλη δράση, αποχαιρετώντας την Λευθερίνα, με την υπόσχεση μιας ελεύθερης ζωής. Είναι η στιγμή που ο Πέτρος επιστρέφει στο σήμερα και μαζί του επιστρέφει το διαρκές ιδανικό της Ελευθερίας.

Η νέα όπερα του Γιώργου Κουρουπού σε λιμπρέτο Ιουλίτας Ηλιοπούλου μάς προσκαλεί να ζήσουμε ξανά την Ιστορία, την ιστορία της Επανάστασης του ’21, την ιστορία της Νέας Ελλάδας.

Η «Eλπίς Πατρίδος», το λυρικό έργο του 21ου αιώνα για το 1821 μάς ταξιδεύει, μέσα από τα μάτια ενός σημερινού Έλληνα, στην εποχή των μεγάλων ιδεών, στην εποχή των ελπίδων και των αποφάσεων. Ιστορικά τεκμηριωμένα γεγονότα συναντούν τη μυθοπλασία σε μια καινούργια οπερατική παραγωγή ανάθεση στον συνθέτη, ο τίτλος της οποίας είναι εμπνευσμένος από πρώιμη Ωδή (1819) του Ανδρέα Κάλβου.

«Η Επανάσταση ως ολότητα»

«Η νέα μου όπερα πραγματεύεται τη βαθιά επιθυμία του υπόδουλου για ελευθερία. Μια επιθυμία που και μία σπίθα αρκεί για να την ανάψει εάν ευνοήσουν οι αντικειμενικές συνθήκες» αναφέρει ο Γιώργος Κουρουπός και συνεχίζει: «Ολες οι όπερες, ελληνικές και ξένες, που έχουν γραφτεί με αφορμή την Ελληνική Επανάσταση, εστιάζουν σ’ ένα συγκεκριμένο πρόσωπο ή σ’ ένα συγκεκριμένο γεγονός του Αγώνα. Επιδίωξή μου ήταν να γράψω μια όπερα που να αντιμετωπίζει την Επανάσταση ως μια ολότητα, που να περιλαμβάνει τόσο τις συνθήκες, όσο και τα γεγονότα, ταυτιζόμενος με τις σκέψεις, τους πόθους και τις ελπίδες των ανθρώπων της εποχής».

«Μέσα από ιστορικά γεγονότα και μυθοπλασία, από μελωδίες και δραματικές εντάσεις, μέσα από μια εναλλαγή του σήμερα με το χθες, επιδιώξαμε να ζήσουμε, μαζί με τους θεατές, ξανά την Ιστορία. Να παρακολουθήσουμε από κοντά όχι τις μάχες αλλά τις ιδέες, όχι το αδιέξοδο αλλά την ελπίδα, αυτή που κινεί πάντα τα άτομα και τους λαούς!» σχολιάζει από την πλευρά της η Ιουλίτα Ηλιοπούλου, ενώ ο σκηνοθέτης της παράστασης, Θάνος Παπακωνσταντίνου θέτει μια σειρά ερωτημάτων που κατευθύνουν τον θεατή στην ουσία της Επανάστασης: «Πώς γεννιούνται τα έθνη; Είναι μυθικές οντότητες που κατοικούν σε κάποιο ένδοξο παρελθόν; Είναι φαντασιακές κοινότητες που κατοικούν στα έργα κάποιων ποιητών; Ή μήπως είναι ένας τρόπος να έρθουμε πιο κοντά με τους ανθρώπους γύρω μας; Ενας τρόπος να βρούμε και να επινοήσουμε στοιχεία που μπορούν να μας ενώσουν αντί να μας κρατούν απομονωμένους; Είμαστε σε επαφή με την Ιστορία ή μήπως προσπαθούμε να δημιουργήσουμε έναν κοινό μύθο για να ανταπεξέλθουμε στη βία που είναι σύμφυτη με τη ζωή;

Πώς κατασκευάζονται οι εθνικές ταυτότητες; Ποια είναι τα υλικά τους; Οι επινοημένες παραδόσεις ενός ηρωικού παρελθόντος; Ο φόβος απέναντι σε μια επερχόμενη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης; Η πίστη σε ουτοπικές κοινότητες που μπορούν να αλλάξουν τη ροή της Ιστορίας;».

«Το έργο δεν αφηγείται, ούτε υμνεί ιστορικά γεγονότα, αλλά βλέπει τα συναισθήματα και τον άνθρωπο πίσω από αυτά. Εξηγεί την εποχή και τη σκέψη της, αλλά ταυτόχρονα νοηματοδοτεί και το σήμερα με ιδανικά πανανθρώπινα και αιώνια, πλήρως συνυφασμένα με την ίδια την ανθρώπινη φύση. Αν εν τέλει αυτός ο πόθος και η “ελπίς” είναι ουτοπικός, ας το κρίνει ο θεατής. Σε κάθε περίπτωση είναι πέρα ως πέρα ανθρώπινος…» σχολιάζει ο Μίλτος Λογιάδης που θα διευθύνει την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών.

Η όπερα «Ελπίς Πατρίδος» κάνει πρεμιέρα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου στις 8 το βράδυ και επαναλαμβάνεται την Παρασκευή 10/12. Οι δύο παραστάσεις εντάσσονται στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων του Μεγάρου για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.

Συντελεστές

Σύνθεση: Γιώργος Κουρουπός, Λιμπρέτο: Ιουλίτα Ηλιοπούλου, Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου, Σκηνικά-Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού, Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα, Μουσική προετοιμασία: Γιάννης Τσανακαλιώτης, Διεύθυνση χορωδίας της ΕΡΤ: Δημήτρης Κτιστάκης, Μουσική διεύθυνση της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών: Μίλτος Λογιάδης

Διανομή: Τάσης Χριστογιαννόπουλος, Θεοδώρα Μπάκα, Τάσος Αποστόλου, Ειρήνη Καράγιαννη, Πέτρος Μαγουλάς, Αρτεμις Μπόγρη, Βασίλης Καβάγιας, Γιάννης Καλύβας, Μιχάλης Ψύρρας, Μαρία Κατριβέση, Νίκος Ζιάζιαρης, Χρήστος Ραμμόπουλος.

Eισιτήρια: 210 72 82 333, megaron.gr, και σε όλα τα καταστήματα Public

Τιμές: 9 € (φοιτητές, νέοι έως 25 ετών, άνεργοι, ΑμεΑ, 65+, πολύτεκνοι), 14 €, 22 €, 28 €, 36 €, 42 €, 50 €

Πληροφορίες

http://www.megaron.gr

https://www.facebook.com/megaron.gr  

https://www.instagram.com/megaron_athens/

https://www.youtube.com/user/AthensConcertHall

https://twitter.com/MegaronAthens

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News