Η μεγαλύτερη δοκιμασία για τους Ρεπουμπλικανούς και για τον Ντόναλντ Τραμπ προσωπικά θα είναι οι ενδιάμεσες εκλογές του 2026 έκρινε το βρετανικό περιοδικό Economist, βασισμένο σε διάφορα γκάλοπ που δείχνουν μείωση της δημοφιλίας του προέδρου των ΗΠΑ στις υποκατηγορίες των ευκαιριακών, ας πούμε, ψηφοφόρων του. Αυτοί, όμως, οι ψηφοφόροι είναι που του έδωσαν τον αέρα της νίκης στις τελευταίες προεδρικές κάλπες, άρα αποτελούν μέγεθος αποφασιστικής σημασίας.

Κατά τον Economist αυτή η αμερικανική ανθρωπόμαζα είναι, από πολιτικής απόψεως τουλάχιστον, ρευστή, μετακινούμενη. Τι θα την κάνει να αλλάξει γνώμη και να στηρίξει τους Δημοκρατικούς πίσω από το παραβάν; Η απογοήτευσή της από την οικονομική πολιτική του Τραμπ, διότι αυτή συρρικνώνει τώρα τη δημοτικότητά του.

Επιπλέον, ο χρόνος που απομένει μέχρι τις κάλπες των ενδιάμεσων εκλογών είναι μικρός, περί το ενάμισι έτος, ενώ κατά παράδοση το κυβερνών κόμμα σπανίως τα πηγαίνει καλά σε αυτές. Προς το παρόν υπάρχει η δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων από τον χειρισμό των οικονομικών θεμάτων, «κάτι που μπορεί να εκληφθεί ως αισιόδοξο σημάδι για την αμερικανική δημοκρατία».

Το βρετανικό μέσο δεν έκρυψε ότι «η βάση του Τραμπ παραμένει ενθουσιώδης για αυτόν» και ότι «σε ποσοστό 92% οι Ρεπουμπλικανοί που τον ψήφισαν τον Νοέμβριο εξακολουθούν να τον βλέπουν θετικά», όμως προσβλέπει στη μεταστροφή της προαναφερθείσας ευκαιριακής εκλογικής πελατείας. «Κάποιοι από αυτούς τους ψηφοφόρους θα ξεπεράσουν τα κομματικά όρια και θα τιμωρήσουν τους πολιτικούς για αλαζονεία ή τρέλα».

Τρεις μήνες μετά την έναρξη της προεδρίας Τραμπ υπάρχουν ενδείξεις ότι το λαϊκό έρεισμά του διαβρώνεται, έγραψαν οι Αγγλοι. Η δημοτικότητά του έχει μειωθεί κατά 14 μονάδες αφότου ανέλαβε πρόεδρος, κάτι που συνιστά ραγδαία πτώση αν συγκριθεί με την πτώση που υπέστη κατά την πρώτη θητεία του στο ίδιο χρονικό σημείο.

«Σχεδόν ένας στους πέντε πρόσφατους ψηφοφόρους του Τραμπ δηλώνει πλέον ότι αποδοκιμάζει τον χειρισμό του πληθωρισμού και των ανατιμήσεων, ενώ σε ποσοστό 12% αποδοκιμάζει και τον χειρισμό των θέσεων εργασίας [απολύσεις ομοσπονδιακών υπαλλήλων] και της οικονομίας. Δεν υπάρχει κάτι μυστηριώδες: ο Τραμπ έχει επικεντρωθεί στη μόχλευση προβλημάτων και όχι στη βραχυπρόθεσμη βελτίωση της οικονομίας».

Το Economist απαρίθμησε τα προεδρικά φάουλ: «Μείωση ομοσπονδιακού εργατικού δυναμικού, περικοπές σε προγράμματα βοήθειας στους αγρότες, εκπληκτική ομοβροντία δασμών σε σχεδόν όλους τους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ». Ανέφερε και τις απώλειες στα χρηματιστήρια.

Το περιοδικό υπέθεσε ότι ο Τραμπ αδιαφορεί για τις συνέπειες των έργων του επειδή «δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει τους ψηφοφόρους ξανά, αν και έχει σκεφτεί να θέσει υποψηφιότητα για τρίτη θητεία παρά τη συνταγματική απαγόρευση». Ωστόσο «οι Ρεπουμπλικανοί υποψήφιοι για το Κογκρέσο και για τις πολιτειακές εκλογές θα είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι αν οι δασμοί του Τραμπ αυξήσουν τον πληθωρισμό ή προκαλέσουν ύφεση».

Οι Βρετανοί ανέφεραν ότι οι νέοι ψηφοφόροι που έδωσαν τη νίκη στον Τραμπ στις προεδρικές εκλογές ήταν ισπανόφωνοι, χωρίς ιδιαίτερο προφίλ συντηρητισμού και σε αντίθεση με την πάγια εκλογική βάση των Ρεπουμπλικανών, δηλαδή τους λευκούς άνδρες. «Σε περίπτωση που ο Τραμπ δεν καταφέρει να επιτύχει την οικονομική άνθηση που υποσχέθηκε προεκλογικώς, αυτοί οι ψηφοφόροι εύκολα θα στραφούν εναντίον του. Τώρα μεταξύ των ισπανόφωνων η αποδοχή του Τραμπ είναι -37 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ μεταξύ των ατόμων ηλικίας κάτω των 30 ετών είναι -25. Η προβολή αυτών των τάσεων υποδηλώνει ότι οι περιοχές που του έδωσαν τη νίκη στρέφονται πλέον εναντίον του. Ο Τραμπ έχει αρνητική δημοφιλία και στις έξι Πολιτείες που απέσπασε από τον Μπάιντεν, τις Αριζόνα, Νεβάδα, Τζόρτζια, Πενσιλβάνια, Μίσιγκαν και Ουισκόνσιν».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News