Τα πρώτα επιφωνήματα χαράς, που διέκοψαν τον πολυήμερο θρήνο, ακούστηκαν στις 21 Ιανουαρίου. Η Τσαπεκοένσε δοκίμαζε να ξαναπερπατήσει μετά το αεροπορικό δυστύχημα της 29ης Νοεμβρίου στα βουνά της Κολομβίας, στο οποίο έχασε 19 ποδοσφαιριστές, το προπονητικό τιμ και αρκετά, ακόμη, στελέχη της.

Η αντίπαλός της σε αυτό το φιλικό ματς, η Παλμέιρας, δεν επιλέχτηκε τυχαία. Η πρωταθλήτρια Βραζιλίας ήταν η τελευταία ομάδα που την είχε αντιμετωπίσει πριν από τη συμφορά. Μόλις 30 ώρες προτού η Τσαπεκό -μια κωμόπολη του βραζιλιάνικου Νότου- βυθιστεί στο πένθος.

Στο 14′ του αγώνα ο Ντάγκλας Γκρολί έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της Παλμέιρας. Οι 22.000 θεατές που είχαν στριμωχτεί στη 19.000 θέσεων «Arena Condá» -έδρα της Τσαπεκοένσε-, πετάχτηκαν όρθιοι για να πανηγυρίσουν αυτή την πρώτη αχτίδα ζωής που φάνηκε μέσα στο σκοτάδι του θανάτου. Αγκαλιάζονταν και γελούσαν, όμως τα δάκρυά τους δεν είχαν στεγνώσει ακόμη. Είχε προηγηθεί η απονομή του Copa Sudamericana στους τρεις ποδοσφαιριστές που επέζησαν: του τροπαίου που, μαζί με τους άτυχους συμπαίκτες τους, πήγαιναν να διεκδικήσουν με τη μοιραία πτήση.

Παραλαμβάνοντας το Κύπελλο, ο Τζάκσον Φόλμαν, ο τερματοφύλακας που έχασε το δεξί του πόδι, είχε κάνει όλο το γήπεδο να κλάψει: «Οφείλουμε να σεβαστούμε το θέλημα του Θεού και να συνεχίσουμε με τις ζωές μας. Είμαστε πιο δυνατοί τώρα, και έχουμε μάθει να εκτιμούμε τα απλά πράγματα».

Πριν από το δυστύχημα, ο Φόλμαν ήταν ο τρίτος στη σειρά γκολκίπερ της Τσαπεκοένσε. Σήμερα, είναι το σύμβολό της. Η προσωποποίηση της θέλησης του βραζιλιάνικου συλλόγου να ζήσει, έστω πληγωμένος για πάντα.

Η βραδιά ήταν αφιερωμένη στους τρεις επιζήσαντες -τον Φόλμαν, τον Αλαν Ρουσέλ και τον Ελιο Νέτο- αλλά, καθώς η μπάλα κυλούσε πάνω κάτω στο χορτάρι, το ενδιαφέρον των θεατών στρεφόταν ολοένα και περισσότερο στους άγνωστους ποδοσφαιριστές που, πλέον, φορούσαν την αιματοβαμμένη πράσινη φανέλα της αγαπημένης τους ομάδας.

Ποιοι ήταν αυτοί; Ηταν παίκτες που δόθηκαν δανεικοί από άλλους συλλόγους της Βραζιλίας. Ηταν κάποιοι που έμειναν ελεύθεροι από τις ομάδες τους, και προσφέρθηκαν να βοηθήσουν στην αναγέννηση της Τσαπεκοένσε έναντι ελάχιστων χρημάτων. Ηταν μερικοί παλιοί παίκτες της, που επέστρεψαν για να της σταθούν σε αυτή τη μεγάλη περιπέτεια. Ηταν και λίγες κανονικές μετεγγραφές.

Ολοι αυτοί, μαζί με 11 νεαρούς από τη δεύτερη ομάδα και δυο βασικούς που δεν είχαν ανέβει στο μοιραίο αεροσκάφος επειδή ήταν τραυματίες (ο Ματρινούτσιο και ο Νέμεμ), απαρτίζουν τη νέα Τσαπεκοένσε. Στο σύνολο είναι 36 ποδοσφαιριστές, με μέσο όρο ηλικίας τα 24 έτη. Αργότερα θα ενταχθούν στο ρόστερ και δυο από τους τρεις που επέζησαν. Τα σωματικά τους τραύματα έχουν επουλωθεί, όμως η ψυχική τους υγεία είναι κλονισμένη. Οι ψυχίατροι που τους παρακολουθούν, λένε πως θα τους πάρει μήνες να συνέλθουν από το σοκ – αν συνέλθουν ποτέ.

Οι πιο καλοί παίκτες -αυτοί στους οποίους θα στηριχθεί η νέα Τσαπεκοένσε- είναι δανεικοί. Ο πρόεδρος της Κρουζέιρο είχε καλέσει όλους τους top συλλόγους της Βραζιλίας να παραχωρήσουν στην ξεκληρισμένη αντίπαλό τους, χωρίς «ενοίκιο», κάποιους ποιοτικούς ποδοσφαιριστές τους που αγωνίζονται ως αναπληρωματικοί, και η ανταπόκριση πολλών εξ’ αυτών ήταν εντυπωσιακή: η πρωταθλήτρια Παλμέιρας, η Γκρέμιο, η Φλαμένγκο, η Φλουμινένσε, η Φιγκεϊρένσε, η Ατλέτικο Μινέιρο, ενίσχυσαν την άτυχη αντίπαλό τους, παρά το γεγονός ότι θα τη βρουν μπροστά τους όταν θα αρχίσει η Πριμέρα Λίγκα (το εθνικό πρωτάθλημα της Βραζιλίας)

Ενας από αυτούς τους παίκτες, ο 27χρονος στόπερ Ντάγκλας Γκρολί που ήρθε από την Κρουζέιρο, ήταν ο σκόρερ του πρώτου γκολ της Τσαπεκοένσε στη δεύτερη ζωή της, στο φιλικό με την Παλμέιρας (2-2). Ο Γκρολί, ο οποίος προορίζεται να είναι ο ηγέτης της ομάδας, το πανηγύρισε «βουβά», σηκώνοντας τα χέρια προς τον ουρανό, με τον συμβολισμό να είναι προφανής

Επικεφαλής της προσπάθειας για την επιστροφή της Τσαπεκοένσε είναι ο Ρουί Κόστα, παλιός αντιπρόεδρος του συλλόγου, ο οποίος ανέλαβε τον ρόλο του εκτελεστικού διευθυντή. Για προπονητή προσέλαβε, στις 9 του περασμένου Δεκεμβρίου, τον 50χρονο Βάγκνερ Μαντσίνι, ο οποίος συμφώνησε να προσφέρει -εφέτος- τις υπηρεσίες του εντελώς δωρεάν.

Ο Μαντσίνι, ένας γυρολόγος τεχνικός που έχει προλάβει να αλλάξει 16 ομάδες και έχει δουλέψει σε οκτώ κλαμπ της Α’ Κατηγορίας, θα καθίσει στη θέση του Κάιο Ζούνιορ που σκοτώθηκε στο δυστύχημα. Η αποστολή του -να μετατρέψει σε ομάδα ποδοσφαιριστές που πριν από λίγες εβδομάδες ήταν άγνωστοι μεταξύ τους- είναι πολύ δύσκολη, και ο χρόνος πιέζει.

Μιλώντας για το στοίχημα της «ανοικοδόμησης», ο νέος προπονητής προσδιόρισε τον στόχο: «Η δική μου ευθύνη είναι, όχι μόνο η ομάδα να επιστρέψει στο καλό ποδόσφαιρο που η Τσαπεκοένσε έπαιζε στη διάρκεια της ιστορίας της, αλλά και να κάνουμε τα πάντα για να τιμήσουμε όσους βρίσκονταν στο καταραμένο αεροπλάνο».

Η Τσαπεκοένσε άρχισε να προετοιμάζεται μόλις στις 5 Ιανουαρίου, και σήμερα -24 μέρες μετά- δίνει τον πρώτο της επίσημο αγώνα. Υποδέχεται στην «Arena Condá» την Ιντερ ντε Λάγες, στην πρεμιέρα του Καμπεονάτο Καταρινένσε (του πρωταθλήματος της πολιτείας Σάντα Καταρίνα). Στη Βραζιλία, τα πολιτειακά πρωταθλήματα διεξάγονται κατά τους πρώτους μήνες του έτους, ενώ το εθνικό αρχίζει το -δικό μας- καλοκαίρι. Αλλά, οι εφετινές αγωνιστικές υποχρεώσεις της Τσαπεκοένσε δεν σταματούν εδώ. Θα παίξει, ακόμη, στο Κύπελλο Βραζιλίας, στο Κόπα Λιμπερταδόρες (ως κάτοχος του Κόπα Σουνταμερικάνα), έπειτα ξανά στο Σουνταμερικάνα, και -τον Αύγουστο- στο «Καμπ Νου», στο τουρνουά για τα γενέθλια της Μπαρτσελόνα.

Στο πρόγραμμά της περιλαμβάνεται και ένα θλιβερό καθήκον: να ταξιδέψει πάλι στο Μεντεγίν της Κολομβίας, όπου θα αντιμετωπίσει την τοπική Ατλέτικο Νασιονάλ, την ομάδα που πήγαινε να συναντήσει όταν έπεσε το αεροπλάνο. Δυστυχώς για την Τσαπεκοένσε, το 2016 η Ατλέτικο Νασιονάλ κατέκτησε το Λιμπερταδόρες – και το πρωτόκολλο επιτάσσει να παίξει αντίπαλός της, ως κάτοχος του Κόπα Σουνταμερικάνα.

Πολλοί φημισμένοι παίκτες είχαν δηλώσει έτοιμοι να ενισχύσουν την Τσαπεκοένσε: ο Ζε Ρομπέρτο, ο Κακά, ο Ροναλντίνιο, ο Αντριάνο… Ηταν μόνο λόγια, για παρηγοριά. Τελικώς, κανένας από αυτούς δεν θα είναι μέρος του νέου ρόστερ. Αλλά, η αλήθεια είναι πως -αυτούς τους δυο μήνες- ο ποδοσφαιρικός κόσμος έδειξε την αλληλεγγύη του προς τον δοκιμαζόμενο βραζιλιάνικο σύλλογο, και προς τους συγγενείς των αδικοχαμένων, με κάθε τρόπο.

Πλούσια κλαμπ της Ευρώπης έστειλαν οικονομική βοήθεια, ενώ άλλες ομάδες -σύλλογοι και εθνικές- έπαιξαν φιλικούς αγώνες, με τα έσοδα να διατίθενται στην Τσαπεκοένσε. Στον πιο πρόσφατο από αυτούς, την περασμένη Τετάρτη, η Βραζιλία αντιμετώπισε την Κολομβία στο «Παιχνίδι της Φιλίας», στο Ολυμπιακό Στάδιο του Ρίο. Συγκεντρώθηκαν 352.000 ευρώ – και η αλήθεια είναι πως οι διοργανωτές περίμεναν περισσότερους θεατές. Αλλά, το πιο φθηνό εισιτήριο κόστιζε 25 ευρώ…

Η συμπαράσταση ήταν και ηθική, και προήλθε απ’ όπου μπορεί κανείς να φανταστεί. Η «Marca», για παράδειγμα, κάλεσε όλες τις ομάδες της ισπανικής Primera Division να στείλουν φανέλες -υπογεγραμμένες απ’ όλους τους ποδοσφαιριστές τους- κι εκείνες ανταποκρίθηκαν αμέσως. Τα συμβολικά δώρα που έχει λάβει από όλο τον κόσμο η Τσαπεκοένσε, την οδηγούν στην απόφαση να λειτουργήσει ένα μικρό μουσείο που θα τα στεγάσει και θα τα επιδείξει στο κοινό.

Το πιο συγκινητικό μήνυμα, όμως, το έστειλαν οι απλοί φίλαθλοι. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στη Βραζιλία, μετά τη «μαύρη μέρα» η Τσαπεκοένσε έχει κερδίσει σχεδόν πέντε εκατομμύρια followers στα κοινωνικά δίκτυα. Πριν από το δυστύχημα, ο σύλλογος βρισκόταν στην 24η θέση της κατάταξης των βραζιλιάνικων ομάδων με τους περισσότερους οπαδούς, ενώ τώρα έχει ανέβει στην έβδομη.

Η μπάλα άρχισε να κυλάει και πάλι, στο γήπεδο της Τσαπεκοένσε. Μαζί μ’ αυτήν και η ίδια η ζωή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News