Είναι σύνηθες φαινόμενο, εδώ και αρκετά χρόνια, σύλλογοι να προσλαμβάνουν προπονητές, καταβάλλοντας ένα χρηματικό ποσό για να «σπάσουν» το συμβόλαιο που τους δεσμεύει με κάποιον άλλο σύλλογο. Ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς και ο Φλορεντίνο Πέρεθ ήταν από τους πρώτους ιδιοκτήτες ομάδων που δέχτηκαν να δώσουν αποζημίωση – και οι δύο για… τα μάτια του Ζοσέ Μουρίνιο. Που άφησε την Πόρτο για την Τσέλσι, κι έπειτα την Ιντερ για τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Με τον ίδιο τρόπο πήγε ο Ρουμπέν Αμορίμ στην Μπράγκα, από την Σπόρτινγκ. Ο Μπρένταν Ρότζερς στη Λέστερ, από τη Σέλτικ. Ο Αντρέ Βίλας Μπόας στην Τσέλσι, από την Πόρτο. Ο τελευταίος, μάλιστα, ήταν -μέχρι χθες- η ακριβότερη «μεταγραφή» προπονητή στα χρονικά του ποδοσφαίρου. Ο ρώσος μεγιστάνας είχε καταβάλει ρήτρα αποδέσμευσης που «άγγιζε» τα 10 εκατομμύρια ευρώ. Ο πορτογάλος τεχνικός ήταν, τότε, 33 ετών. Στην ηλικία του Γιούλιαν Νάγκελσμαν, που την 1η Ιουλίου θα αναλάβει την Μπάγερν Μονάχου, καταρρίπτοντας το ρεκόρ της πιο δαπανηρής μετακίνησης προπονητή.

Τα περίπου 25 εκατ. ευρώ που οι Βαυαροί συμφώνησαν να δώσουν στη Λειψία για να τον αφήσει ελεύθερο δύο χρόνια πριν λήξει η συμβατική του υποχρέωση, παραπέμπουν περισσότερο σε μεταγραφή ποδοσφαιριστή. Τόσα πολλά χρήματα δεν κόστισαν ούτε ο Ερλινγκ Χάαλαντ, ο Τίμο Βέρνερ, ο Ντάνι Ολμο, ο Τιάγκο, ή ο Κέβιν ντε Μπρόινε, όταν αποκτήθηκαν από γερμανικούς συλλόγους. Και ο Νάγκελσμαν, που γεννήθηκε σε βαυαρικό έδαφος (Λάντσμπεργκ), διαθέτει μικρότερη εμπειρία ακόμη κι από πολλούς παίκτες που θα συναντήσει στο Μόναχο.

Η καριέρα του στα γήπεδα τρέχει με απίστευτη ταχύτητα. Στα 25 του έγινε ο νεαρότερος βοηθός προπονητή στα χρονικά του γερμανικού πρωταθλήματος. Στα 28, ο νεαρότερος head-coach όλων των εποχών στην Μπουντεσλίγκα. Στα 30, ο νεαρότερος που βραβεύτηκε ως κορυφαίος τεχνικός στη Γερμανία. Στα 31, ο νεαρότερος προπονητής στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ. Και πέρυσι, ο μικρότερος σε ηλικία που οδήγησε μια ομάδα μέχρι τους ημιτελικούς της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα το είχε καταφέρει στα 38 του, και ο Μουρίνιο στα 41. Τον προσεχή Ιούλιο θα είναι ο νεαρότερος κόουτς που είχε, ποτέ, η Μπάγερν Μονάχου. Σχεδόν ένα χρόνο μικρότερος από τον τερματοφύλακα Νόιερ, και -περίπου- συνομήλικος με αρκετούς ποδοσφαιριστές της.

Οι συνθήκες τον έκαναν να ωριμάσει πολύ νωρίς. Στα 19 του ήταν, ήδη, πρώην παίκτης. Ενώ αγωνιζόταν (ως κεντρικός αμυντικός) στους Νέους της Μόναχο 1960 και ετοιμαζόταν να πάρει μεταγραφή στην Αουγκσμπουργκ, «τσάκισε» και τα δύο του γόνατα. Αναγκάστηκε να σταματήσει το ποδόσφαιρο πριν, καν, δοκιμάσει την τύχη του ως επαγγελματίας. Την ίδια εποχή «έχασε» τον πατέρα του. Επρεπε να αποφασίσει τι θα έκανε στη ζωή του. «Δεν είχα πολύ χρόνο για να είμαι νέος», έχει εξομολογηθεί στη FAZ. Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων για δύο χρόνια, σκέφτηκε να γίνει πωλητής αυτοκινήτων, παρακολούθησε μαθήματα για υποψήφιους πυροσβέστες. Σύντομα, όμως, κατάλαβε ότι η προπονητική ήταν το μόνο επάγγελμα που τον ενδιέφερε. Επέστρεψε στο πανεπιστήμιο, αλλά σε άλλο τμήμα. Απέκτησε bachelor στο sports and training.

Ο Τόμας Τούχελ, ο σημερινός τεχνικός της Τσέλσι, ήταν ο πρώτος που διέκρινε και εκτίμησε τα προσόντα του. Τον προσέλαβε ως αναλυτή των αντίπαλων ομάδων, στην Αουγκσμπουργκ. Η επόμενη δουλειά του Νάγκελσμαν ήταν προπονητής των Νέων Κ-19 της Χόφενχαϊμ. Στα 26 του χρόνια οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ηταν η πρώτη φορά που το όνομά του έγινε γνωστό σε ολόκληρη τη Γερμανία. Και, τότε, ήρθε η Τύχη για να του δώσει κάτι που του χρωστούσε μετά τον σοβαρό τραυματισμό του. Η παραίτηση του Χουμπ Στέφενς, λόγω ασθενείας, άφησε κενή τη θέση του προπονητή της πρώτης ομάδας, και η Χόφενχαϊμ την προσέφερε σε εκείνον.

«Είναι τρελοί, που εμπιστεύτηκαν την τύχη τους σε έναν 29χρονο», σχολίαζαν τότε τα αθλητικά ΜΜΕ στη Γερμανία, όμως πολύ σύντομα υποχρεώθηκαν να τον αποθεώσουν. Παρέλαβε την ομάδα με μόλις δύο νίκες σε 20 ματς, έτοιμη να υποβιβαστεί στη Β’ Κατηγορία, και κατόρθωσε να την κρατήσει στην Μπουντεσλίγκα με επτά νίκες στα επόμενα 14 παιχνίδια της. Δύο χρόνια αργότερα, την έβαλε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Απέκτησε τέτοια φήμη, ώστε τον Ιούνιο του 2018 η (πάμπλουτη) Λειψία ανακοίνωσε πως συμφώνησε με τον «Baby Μουρίνιο» -είναι ένα από τα παρατσούκλια του- να αναλάβει την τεχνική της ηγεσία το επόμενο καλοκαίρι.

Η Μπάγερν τον είχε «τσεκάρει» από τότε. Τα media του είχαν ζητήσει να σχολιάσει τις φήμες που τον ήθελαν να διαδέχεται τον Κάρλο Αντσελότι στον βαυαρικό σύλλογο, κι εκείνος είχε απαντήσει, με τη σεμνότητα που τον διακρίνει: «Δεν γίνεται να συζητάμε για κάτι τέτοιο. Ο κ. Αντσελότι έχει στο σαλόνι του περισσότερα τρόπαια απ’ όσα εσώρουχα έχω εγώ στην ντουλάπα μου!». Το σχέδιο της Μπάγερν ήταν να τον αφήσει να ολοκληρώσει τη θητεία του στη Λειψία, όμως η δήλωση του προπονητή της, Χάνσι Φλικ, οτι θα αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν, τον έφεραν στο Μόναχο δύο χρόνια αρχύτερα.

Το γεγονός οτι στους 17 μήνες που κάθισε στον πάγκο της ο Φλικ πρόλαβε να γράψει το όνομά του στον κατάλογο των πιο επιτυχημένων τεχνικών της, κάνει το ρίσκο της πρόσληψης του σχετικά άπειρου Νάγκελσμαν να φαίνεται ακόμη μεγαλύτερο. Αλλοι στην ηλικία του παίζουν, ακόμη, μπάλα. Αλλά η Μπάγερν αποφάσισε να τον εμπιστευτεί, περισσότερο για τις ιδέες του. Για τη φιλοσοφία του για το ποδόσφαιρο, που μοιάζει πολύ με τη δική της: επίθεση, πρέσινγκ ψηλά, κατοχή μπάλας και ταχύτητα.

Τον λένε και «Μίνι φαν Χάαλ», όμως εκείνος έχει πάρει στοιχεία από τον Κλοπ, τον Γκουαρντιόλα και τον Τούχελ. Είναι «φαν» της τεχνολογίας (και) στην προπόνηση – ο πρώτος που είχε την έμπνευση να καταγράφει τις κινήσεις των ποδοσφαιριστών με drones. Πιστεύει πολύ στον ψυχολογικό παράγοντα -«μπορείς να είσαι επιτυχημένος, μόνον αν δεν έχεις άγχος και το διασκεδάζεις»- και στην επικοινωνία, που τη θεωρεί πιο χρήσιμη και από την τακτική. Θέλει να είναι πολύ κοντά με τους παίκτες του, τους ζητά να του μιλούν στον ενικό, και δεν τον ενοχλεί αν τους ξεφύγει κανένα «γαλλικό», σαν αυτά που χρησιμοποιεί και ο ίδιος όταν φωνάζει για να τους δώσει οδηγίες.

Στις δύο προηγούμενες δουλειές του έκανε «θαύματα». Αλλά στο Μόναχο θα συναντήσει ποδοσφαιρικές προσωπικότητες μεγαλύτερες από τη δική του: τον Τόμας Μίλερ, τον Νόιερ, τον Λεβαντόφσκι… Θα καταφέρει, άραγε, να τους επιβληθεί, αν και μετρά μόνο πέντε χρόνια στο κορυφαίο επίπεδο της προπονητικής; Ο χρόνος θα δείξει. Πάντως, η Μπάγερν φρόντισε να του το κάνει πιο εύκολο, προσφέροντάς του συμβόλαιο πέντε ετών. Για να ξεκαθαρίσει προς κάθε κατεύθυνση οτι δεν τον θεωρεί αναλώσιμο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News