Με τον πόλεμο που διεξάγει το εβραϊκό κράτος εναντίον της Χαμάς να πλησιάζει το εξάμηνο, στο Ισραήλ έχει καταστεί μείζον ζήτημα η εξαίρεση από την υποχρεωτική στράτευση της κοινωνικής ομάδας που εκεί αποκαλείται «υπερορθόδοξοι εβραίοι». Η Corriere della Sera ανέλαβε να εξηγήσει την όλη κατάσταση, για την οποία οι μη εβραίοι και μη Ισραηλινοί ελάχιστα γνωρίζουν.

Οπου να ‘ναι, έγραψε η ιταλική εφημερίδα, λήγει το τελεσίγραφο του ανωτάτου δικαστηρίου του Ισραήλ προς την κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου με το οποίο ζητούνται πειστικές εξηγήσεις για την απαλλαγή των «υπερορθοδόξων» από τη στρατιωτική θητεία και δη εν μέσω πολέμου. Ο Νετανιάχου δεν θέλει να προκαλέσει τη μάζα των ψηφοφόρων των θρησκευτικών κομμάτων και κατόπιν να χάσει την υποστήριξή τους, όμως υπάρχει μεγάλη πίεση για να καταργηθεί το προνόμιό τους.

Οι ίδιοι οι «υπερορθόδοξοι» αμύνονται με τρόπο εκβιαστικό, έτσι δεν εξέπληξε κανέναν το γεγονός ότι ο Γιτζάκ Γιόζεφ, ο ένας από τους δύο αρχιραβίνους του Ισραήλ, στις 9 Μαρτίου απάντησε σε αυτήν την πίεση περί άμεσης στράτευσης με απειλές: «Αν μας αναγκάσουν να πάμε στον στρατό», είπε ο ραβίνος, «θα φύγουμε όλοι μας στο εξωτερικό». Ακολουθεί ένα χρονικό περί του προνομίου, όπως το έδωσε η Corriere.

«Ο ιστορικός ρόλος των ‘‘υπερορθοδόξων εβραίων’’ είναι ο λόγος που προέκυψε το προνόμιο της εξαίρεσης. Αφορά τις προσευχές τους και τη διατήρηση των παραδόσεων που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Αν δεν υπήρχαν αυτά, η εβραϊκή ταυτότητα θα είχε χαθεί μέσα στα 2.000 χρόνια της διασποράς. Η εβραϊκή ψυχή δεν θα είχε διατηρηθεί. Οι ‘‘υπερορθόδοξοι’’ θεωρούν ότι το εβραϊκό κράτος είναι απαραίτητο για την ανοικοδόμηση του ναού του Σολομώντος, υπό την προϋπόθεση όμως της ιδρύσεώς του από τον Μεσσία. Εβραϊκό κράτος χωρίς Μεσσία είναι, συνεπώς, βλασφημία. Το ίδιο και αυτό που γεννήθηκε με την ώθηση του σιωνισμού.

»Μετά το Ολοκαύτωμα, ωστόσο, το Ισραήλ έγινε αναπόφευκτα το καταφύγιο της συντριπτικής πλειονότητας των επιζησάντων εβραίων, ακόμη και των ‘‘υπεορθοδόξων’’, και ας μην το αναγνώρισαν αφού δεν ιδρύθηκε από τον Μεσσία. Οι ‘‘υπερορθόδοξοι’’ διχάστηκαν: άλλοι έμειναν σταθεροί στην άρνησή τους να αναγνωρίσουν το κοσμικό Ισραήλ και άλλοι, αντιθέτως, ταυτίστηκαν μαζί του. Επί Μπεν Γκουριόν έγινε το κομπρεμί για την απαλλαγή όλων τους από τη θητεία, με τους νεαρούς ‘‘υπερορθοδόξους’’ να αφοσιώνονται πλέον στη μελέτη των ιερών κειμένων».

Οι Ιταλοί μάς πληροφόρησαν ότι ύστερα από τον Πόλεμο των Εξι Ημερών με την Αίγυπτο, το 1967, «όταν το Ισραήλ κατέκτησε και τη Δυτική Οχθη που αντιστοιχεί στη βιβλική Ιουδαία, όλοι οι ‘‘υπερορθόδοξοι’’ μαγνητίστηκαν από τον νέο στόχο τους, τον αποικισμό αυτών των εδαφών με εβραίους. Την εποχή του Γκουριόν οι ‘‘υπερορθόδοξοι’’ ήταν περίπου το 3% του πληθυσμού, σήμερα είναι 14%». Και θα αυξηθεί και άλλο το δημογραφικό ποσοστό τους, διότι οι «υπερορθόδοξοι» είναι και καρπεροί: «Οι γυναίκες τους γεννούν κατά μέσον όρο 6,5 παιδιά, ενώ οι υπόλοιποι Ισραηλινοί 2,5».

Με δεδομένο ότι από τον ισραηλινό στρατό εξαιρούνται και οι αραβικής καταγωγής υπήκοοι Ισραήλ, η ισραηλινή κοινωνία θεωρεί απαράδεκτο το προνόμιο των συγκεκριμένων ομοδόξων τους, των «υπερορθοδόξων εβραίων» δηλαδή, περί απαλλαγής από τη θητεία. Εξάλλου το βάρος της θητείας είναι μεγάλο: «Οι άνδρες υπηρετούν 32 μήνες και οι γυναίκες 24 μήνες, ενώ επανεκπαιδεύονται και ως έφεδροι άλλες 20 ημέρες τον χρόνο. Δεν προκαλεί έκπληξη, επομένως, ότι πρόσφατο ισραηλινό γκάλοπ διαπίστωσε ότι το 70% των ισραηλινών πολιτών είναι κατά της εξαίρεσης από τη στρατιωτική θητεία. Εννοείται ότι τα γεγονότα μετά την 7η Οκτωβρίου έχουν παροξύνει τις αντιθέσεις».

Κατά το εξάμηνο του τωρινού πολέμου «περίπου 66.000 ‘‘υπερορθόδοξοι’’ νέοι πήραν απαλλαγή στράτευσης, ενώ αποφάσισαν να καταταγούν μόλις 540». Ολοι οι υπόλοιποι, ακόμη και εκείνοι που τώρα έλαβαν άδεια και επέστρεψαν προσωρινώς στα σπίτια τους, θα επανέλθουν στον στρατό αργότερα την άνοιξη ή το καλοκαίρι. Επειδή το προνόμιο των «υπερορθοδόξων» ισχύει και για την εργασία, «μόνο το 55,8% των ισραηλινών ‘‘υπερορθόδοξων’’ ανδρών δουλεύει κάπου, ενώ οι υπόλοιποι συντηρούνται με κρατικές επιδοτήσεις».

Αν και ο Νετανιάχου ψήφισε το 2014 νόμο περί υποχρεωτικής στράτευσης του 60% των «υπερορθοδόξων», τίποτε δεν άλλαξε. Και τώρα εκβιάζουν τον πολιτικώς εξαρτημένο από αυτούς Νετανιάχου που έχει και πόλεμο να διεξαγάγει και προβλήματα με τη Δικαιοσύνη. Πάντως η ισραηλινή Δικαιοσύνη απαιτεί μέχρι το τέλος του Μαρτίου να εξηγηθεί από την κυβέρνηση για ποιον λόγο το κράτος απαλλάσσει τους «υπερορθοδόξους» από τη στράτευση. «Αρα ο Νετανιάχου πρέπει να τακτοποιήσει τις εκκρεμότητες στο ζήτημα αυτό μέχρι την Παρασκευή 29 Μαρτίου. Αλλιώς θα γίνει επιστράτευση των ‘‘υπερορθοδόξων’’ από 1ης Απριλίου», και αυτό δεν θα είναι πρωταπριλιάτικο ψέμα.

Ο Νετανιάχου θα επιδιώξει την εκ νέου αναβολή κάποιας οριστικής απόφασης για τους «υπερορθοδόξους», μάλλον διασφαλίζοντας ότι δεν θα έχει πρόβλημα με τον στρατό όποιος από αυτούς θα σπουδάζει (τις εβραϊκές γραφές) μέχρι τα 35 χρόνια του. Η Corriere κατέληξε σημειώνοντας ότι τόσο ο Μπένι Γκαντζ όσο και ο Γιόαβ Γκάλαντ, οι πολιτικοί αντίπαλοι του Νετανιάχου δηλαδή, είναι εναντίον κάθε νέας εξαίρεσης των «υπερορθοδόξων» από τη στράτευση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News