Ο περίφημος Μεγάλος Κοραλλιογενής Υφαλος της Αυστραλίας αργοπεθαίνει, τα (προστατευόμενα ως παγκόσμια μνημεία φυσικής κληρονομιάς) τροπικά δάση της κατακαίονται, τα υποθαλάσσια δάση των κελπ έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, πολλές πόλεις έχουν ήδη μείνει ή πρόκειται να μείνουν σύντομα χωρίς νερό, ενώ σήμερα η αχανής ήπειρος φλέγεται ολόκληρη σε πρωτοφανή κλίμακα.

«Η Αυστραλία αυτοκτονεί κλιματικά», σημειώνει σε κείμενό του στους New York Times ο αυστραλός συγγραφέας Ρίτσαρντ Φλάναγκαν (Βραβείο Μπούκερ, 2014), υποστηρίζοντας πως η πατρίδα του βρίσκεται πλέον στο «σημείο μηδέν της κλιματικής καταστροφής». Γιατί έπειτα από μήνες πυρκαγιών έχουν καεί περισσότερα από 5,9 εκατομμύρια εκτάρια, έκταση μεγαλύτερη από την επικράτεια της Δανίας, τριπλάσια από την έκταση που έγινε στάχτη το 2018 στην Καλιφόρνια και έξι φορές μεγαλύτερη από την έκταση που καταστράφηκε στον Αμαζόνιο από τις φετινές πυρκαγιές. Τουλάχιστον 25 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, μαζί με περισσότερα από 500 εκατομμύρια ζώα, με τους ειδικούς να φοβούνται πως κάποια είδη ζώων και φυτών δεν θα ευδοκιμήσουν ξανά.

Σε ευρύτερη κλίμακα ένας στους τρεις Αυστραλούς θα επηρεαστεί αρνητικά από τις φωτιές, γεγονός το οποίο, ωστόσο, δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα την πολιτική ηγεσία της χώρας, τα μέλη της οποίας ενώπιον αυτής της ανείπωτης εθνικής τραγωδίας, επέλεξαν όχι να σώσουν τη χώρα «αλλά να προασπιστούν τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων – μεγάλη δωρήτρια αμφότερων των κύριων κομμάτων», αναφέρει ο Φλάναγκαν. Και υπενθυμίζει ότι στα μέσα του περασμένου μήνα, όταν οι φωτιές άρχισαν να παίρνουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, ο ηγέτης του αντιπολιτευόμενου Εργατικού Κόμματος επέλεξε να πραγματοποιήσει περιοδεία στις κοινότητες εξόρυξης άνθρακα της Αυστραλίας ενώ ο συντηρητικός πρωθυπουργός της χώρας Σκοτ Μόρισον προτίμησε να μεταβεί στη Χαβάη για διακοπές.

Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι τωρινό. Γιατί από το 1996 έως σήμερα οι διαδοχικές συντηρητικές κυβερνήσεις της Αυστραλίας έχουν αποπειραθεί  – και καταφέρει πολλές φορές – να υπονομεύσουν διεθνείς συμφωνίες για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης με μοναδικό σκοπό την προάσπιση των συμφερόντων των εγχώριων βιομηχανιών εξόρυξης ορυκτών καυσίμων. Αρκεί να σημειωθεί ότι σήμερα η Αυστραλία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας άνθρακα και φυσικού αερίου στον κόσμο ενώ πρόσφατα σε σύνολο 57 χωρών κατετάγη 57η όσον αφορά τα μέτρα που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Το ότι ο Σκοτ Μόρισον κέρδισε οριακά στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν πέρυσι το οφείλει εν πολλοίς στον Κλάιβ Πάλμερ, έναν μεγιστάνα της εξόρυξης άνθρακα ο οποίος προέβη στη σύσταση ενός νέου κόμματος, αποσκοπώντας να αποκλείσει τους Εργατικούς από την κυβέρνηση, δεδομένου ότι είχαν δεσμευτεί για τη λήψη περιορισμένων μεν συγκεκριμένων δε μέτρων για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, ο ζάπλουτος ολιγάρχης του γαιάνθρακα ξόδεψε για διαφημιστικούς σκοπούς περισσότερα από τα διπλάσια από όσα ξόδεψαν τα δύο μεγάλα κόμματα από κοινού ενώ μετά την επικράτηση του Σκοτ Μόρισον ανακοίνωσε την πρόθεσή του να κατασκευάσει το μεγαλύτερο ανθρακωρυχείο της Αυστραλίας.

Οσον αφορά την τραγική κατάσταση που επικρατεί σήμερα, «η Αυστραλία είναι μια φλεγόμενη χώρα την οποία κυβερνούν δειλοί άνθρωποι», σημείωσε σε κείμενό του ο κορυφαίος αυστραλός παρουσιαστής ειδήσεων  Χιου Ρίμιντον. Ανθρωποι «δειλοί» αλλά και «ανόητοι», σύμφωνα με τον Φλάναγκαν, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της χώρας Μάικλ ΜακΚόρμακ δεν δίστασε (ή μάλλον δεν ντράπηκε) να υποστηρίξει πως κάποιες από τις πυρκαγιές προξενήθηκαν από την αυτανάφλεξη κοπριάς αλόγων. Και κάνοντας λόγο για πολιτικούς ηγέτες έτοιμους να ανοίξουν «τις πύλες της κολάσεως και να οδηγήσουν ένα έθνος στην κλιματική αυτοκτονία», ο αυστραλός συγγραφέας προειδοποιεί πως ο πιο επικίνδυνος είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας.

The #Currowanbushfire has well and truly jumped the Shoalhaven River and is threatening North Nowra. RFS doorknocking residents. Kangaroo Valley residents receiving emergency alerts. @ABCemergency @mjrowland68 pic.twitter.com/TxNVpiUPiQ

— Jessie Davies (@jessie_davies) 4 Ιανουαρίου 2020

Παρότι αναγκάστηκε να επιστρέψει εσπευσμένα στην Αυστραλία (από τη Χαβάη) και να απολογηθεί δημόσια, επέλεξε να παραμείνει σε απόσταση ασφαλείας από τα μέτωπα των πυρκαγιών, παρουσιάζοντας τις φωτιές ως ένα καταστροφικό μεν σύνηθες δε και φυσιολογικό φαινόμενο.

Ο Φλάναγκαν, όμως, δεν θεωρεί πως ο αυστραλός ηγέτης είναι αφελής. Αντιθέτως πιστεύει πως είναι ένας στυγνός πολιτικός ο οποίος προέβη σε έναν «ανατριχιαστικό» πολιτικό υπολογισμό. Οι Εργατικοί δεν μπορούν να τον απειλήσουν καθώς δεν έχουν ακόμα ξεπεράσει την ήττα της προηγούμενης χρονιάς ενώ την ίδια ώρα ο Μόρισον έχει τη στήριξη του Ρούπερτ Μέρντοκ ο οποίος,  πέρα από το ότι αρνείται την κλιματική αλλαγή, όπως και ο αυστραλός πρωθυπουργός, ελέγχει συγχρόνως το 58% της ημερήσιας κυκλοφορίας εφημερίδων στην Αυστραλία, προσφέροντάς του, έτσι, πολύτιμη στήριξη.

«Ο κύριος Μόρισον φαίνεται ότι ευελπιστεί πως θα επικρατήσει εάν δεν αναγνωρίσει το μέγεθος της καταστροφής που πλήττει την Αυστραλία», εξηγεί ο Φλάναγκαν, μην παραλείποντας να υπογραμμίσει πως ο αυστραλός πρωθυπουργός, ένας άνθρωπος που δείχνει να είναι «αναίσθητος στην ανθρώπινη δυστυχία» έγινε ευρέως γνωστός ως ο υπουργός Μετανάστευσης που «τελειοποίησε» τη βάναυση πολιτική εγκλεισμού των προσφύγων σε «νησιά – κολαστήρια» στον Ειρηνικό Ωκεανό. Και πρόσφατα η κυβέρνησή του πραγματοποίησε «μια ανησυχητική αυταρχική στροφή», βάζοντας στο στόχαστρό της δημοσιογράφους και οργανώσεις των πολιτών. Ειδικά όσον αφορά την κλιματική κρίση, σύμφωνα με νόμο που αναμένεται να εγκριθεί στην Τασμανία και στη συνέχεια να υιοθετηθεί σε ολόκληρη την Αυστραλία, όλοι όσοι διαδηλώνουν κατά της κλιματικής αλλαγής θα κινδυνεύουν με ποινή κάθειρξης έως και 21 έτη για τη δράση τους.

Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Αυστραλία θυμίζει στον Φλάναγκαν την ΕΣΣΔ της δεκαετίας του 1980, περίοδο κατά την οποία η σοβιετική ηγεσία, παρότι ήταν ακόμα πανίσχυρη, είχε απολέσει «την ηθική νομιμότητα να κυβερνά». Στην Αυστραλία το πολιτικό κατεστημένο βρίσκεται απέναντι σε μια τρομακτική πραγματικότητα την οποία ούτε μπορεί αλλά ούτε επιθυμεί να αντιμετωπίσει. Με λίγα λόγια ο αυστραλός πρωθυπουργός μπορεί να μην έχει πολιτικούς αντιπάλους, απολαμβάνοντας συγχρόνως τη στήριξη της πανίσχυρης προπαγανδιστικής μηχανής του Μέρντοκ, αλλά το ηθικό του κύρος πλήττεται ανεπανόρθωτα μέρα με τη μέρα.

Ο Φλάναγκαν, ωστόσο, δεν ανησυχεί για το μέλλον του πρωθυπουργού του αλλά για το μέλλον του κόσμου όπως τον γνωρίζουμε έως σήμερα. «Θα μπορούσε να αποδειχτεί πως αυτή η τεράστια και ακόμα εν εξελίξει τραγωδία των πυρκαγιών στην Αυστραλία αποτελεί τελικά το Τσερνόμπιλ της κλιματικής κρίσης;», διερωτάται, υπενθυμίζοντας πως ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο τελευταίος ηγέτης της ΕΣΣΔ, είχε σημειώσει πως η κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης ξεκίνησε με το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ. Μόνον που αυτήν τη φορά το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο, δεδομένου ότι δεν κινδυνεύει να καταρρεύσει ένα καθεστώς αλλά ολόκληρος ο πλανήτης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News