«Είμαι ευτυχισμένη με το πώς ζω, με ό,τι έχω κάνει και με ό,τι κάνω», είχε δηλώσει τον περασμένο Μάρτιο η Ζιλιέτ Μπινός, συνομιλώντας με την Αριάνα Φίνος, κριτικό κινηματογράφου της ιταλικής La Repubblica, με αφορμή τα εξηκοστά γενέθλιά της. Και είναι αλήθεια πως η γαλλίδα ηθοποιός εξακολουθεί να κάνει πολλά.

Πέρυσι την είδαμε να υποδύεται την μαγείρισσα «Ουζενί» στην ταινία «La passion de Dodin Bouffant» του γαλλο-βιετναμέζου Τραν Αν Χουνγκ, στη συνέχεια ερμήνευσε την Κοκό Σανέλ στη σειρά «The New Look» του αμερικανού Τοντ Κέσλερ για την άνοδο του Κριστιάν Ντιόρ (άρχισε να προβάλλεται τον περασμένο Φεβρουάριο) ενώ τον περασμένο Σεπτέμβριο πραγματοποιήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο η πρεμιέρα της ταινίας «The Return» («Η επιστροφή») του ιταλού σκηνοθέτη Ουμπέρτο Παζολίνι, στην οποία η Ζιλιέτ Μπινός είναι η «Πηνελόπη» του Ομήρου ενώ ο Ρέιφ Φάινς είναι ο «Οδυσσέας».

Οι δυο τους, μάλιστα, Μπινός και Φάινς, που είχαν συνυπάρξει και προ τριών δεκαετιών στον «Αγγλο ασθενή», θα βρεθούν στη Θεσσαλονίκη, όπου η ταινία θα προβληθεί στο πλαίσιο του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου και θα τιμηθούν με τον «Χρυσό Αλέξανδρο».

«Η επιστροφή» αντλεί έμπνευση από την επική ιστορία του γυρισμού του Οδυσσέα στην Ιθάκη.  Η ταινία του Ουμπέρτο Παζολίνι έκανε γυρίσματα σε Κέρκυρα και Πελοπόννησο και τον Λαέρτη υποδύεται ο Νικήτας Τσακίρογλου.

«Παρότι διδάχτηκα δύο χρόνια αρχαία ελληνικά και έναν χρόνο λατινικά, είχα μια θολή ανάμνηση της “Οδύσσειας” (…) την έπιασα ξανά στα χέρια μου, διαβάζοντάς την στα παιδιά μου, από την θαυμάσια μετάφραση της Εμιλι Γουίλσον (είναι η πρώτη γυναίκα που μετέφρασε τα ομηρικά έπη, ΣτΜ), χάρη στην οποία ανακάλυψα τη γραφή, τη μουσικότητα, τα συναρπαστικά ερωτήματα που θέτει», είπε η κορυφαία ηθοποιός, συνομιλώντας εκ νέου με την Αριάνα Φινός, με αφορμή, αυτήν τη φορά, την προβολή της ταινίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρώμης (16-27 Οκτωβρίου).

Οσο για την «Πηνελόπη» του Ουμπέρτο Παζολίνι, «την αγκάλιασα αμέσως: είναι θυμωμένη, όχι υποταγμένη. Είναι ερωτευμένη, επί μία εικοσαετία ήταν μόνη, έπρεπε να μεγαλώσει τον γιο της. Πρόκειται για μια σύγχρονη συνθήκη, την οποία γνωρίζω καλά: πλέον οι χωρισμοί είναι περισσότεροι. Οι ισορροπίες έχουν αλλάξει, τα ζευγάρια είναι ολοένα πιο εξαντλημένα, η συνύπαρξη είναι δύσκολη. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία της σχέσης της Πηνελόπης με τον Οδυσσέα», είπε η Μπινός.

Για τη συνεργασία της με τον Ρέιφ Φάινς, σχεδόν τριάντα χρόνια μετά από τον «Αγγλο Ασθενή», παραδέχθηκε πως «ήταν συγκινητικό. Μοιραζόμαστε λίγες σκηνές αλλά γεμάτες συναισθηματικό μυστήριο. Στα γυρίσματα του “Αγγλου Ασθενή” τον θυμάμαι γεμάτο χιούμορ, εξαντλημένο από το πολύωρο μακιγιάζ. Ο Αντονι Μινγκέλα ήθελε να μας φέρει κοντά, δημιούργησε μεγάλη αρμονία, έδωσε ώθηση στις δημιουργικές μας πορείες, οι οποίες συνεχίζονται ακόμη».

Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας της με την ιταλίδα δημοσιογράφο, η καταξιωμένη, οσκαρική, ηθοποιός θυμήθηκε και τα πρώτα της βήματα: «Η αρχή ήταν δύσκολη. Ειδικά στην ταινία “Rendez-Vous” του Αντρέ Τεσινέ, ήμουν είκοσι χρονών, υποδυόμουν μια επαρχιώτισσα που πήγε στο Παρίσι για να γίνει ηθοποιός: υπήρχαν σκληρές σκηνές με γυμνό και σεξ. Φοβόμουν να εκτεθώ, αλλά η ανάγκη να γίνω ηθοποιός ήταν πιο έντονη. Ηταν το 1984, είχε μείον είκοσι βαθμούς στο Παρίσι, όμως γύρισα εκείνη την ταινία μέσα στη δίνη μιας Χάρης, μιας δύναμης που δεν πίστευα ότι είχα», ανέφερε σχετικά.

Χάρη σε αυτήν τη δύναμή της η Ζιλιέτ Μπινός κατάφερε να γυρίσει και την ταινία «Les Amantes du Pont-Neuf» του (πρώην της) Λεός Καράξ. «Αφιέρωσα δυνάμεις, υπομονή και πίστη σε αυτό το έργο, παρόλο που βρισκόμουν στη μέση μιας μαύρης τρύπας. Η ταινία είχε μπλοκαριστεί, αλλά εάν είχα προχωρήσει σε κάτι άλλο θα καταστρεφόταν. Μερικές φορές είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις το σκοτάδι από το φως. Και έτσι μαθαίνεις να αποδέχεσαι καταστάσεις που δεν εξελίσσονται όπως περιμένεις, βρίσκεις νέους τρόπους να τα αντιμετωπίζεις. Παραλίγο να πέθαινα σε εκείνα τα πλατό. Πνιγόμουν στην πισίνα όπου γυρίσαμε την τελευταία σκηνή, με δεκατέσσερα κιλά δεμένα στο σώμα μου. Εκείνες τις στιγμές, ενώ πάλευα να μείνω στη ζωή, κατάλαβα ότι η ζωή είναι πιο σημαντική από την τέχνη, δεν μπορείς να τη βάζεις σε κίνδυνο», σημείωσε.

Η Μπινός αποκάλυψε επίσης πως μια φορά απολύθηκε κιόλας, από τον Κλοντ Μπερί, σκηνοθέτη της ταινίας «Lucy Aubrac» για τη γυναίκα-σύμβολο της γαλλικής αντίστασης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. «Ξεκίνησα τα γυρίσματα, είχα περάσει χρόνο με την παρτιζάνα Λουσί Ομπράκ. Ο Κλοντ και εγώ διαφωνήσαμε σε μια σκηνή, εκείνος ήθελε να απαλύνει την ιστορία, η Λουσί είχε την ίδια άποψη με μένα. Ισως να αισθάνθηκε πως τον αμφισβητούσα και με έδιωξε, όπως και άλλα είκοσι άτομα. Επρόκειτο για έναν σεισμό. Αλλά έπειτα από τρεις μήνες κέρδισα το Οσκαρ για τον “Αγγλο ασθενή”. Η ζωή σε διδάσκει να αγκαλιάζεις ακόμα και τα δύσκολα. Το Οσκαρ δεν με κατέστησε ματαιόδοξη, ξέρω τι σημαίνει να σε απορρίπτουν βάναυσα και πάντα είχα αυτή την αίσθηση ισορροπίας μέσα μου», είπε η ηθοποιός.

Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξή της στην La Repubblica η Μπινός αναφέρθηκε και στις επικείμενες αμερικανικές εκλογές και στο ενδεχόμενο το κατώφλι του Λευκού Οίκου να περάσει για πρώτη φορά μία γυναίκα: «Τι ωραία αλλαγή, μια γυναικεία προεδρία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ξέρω ότι υπάρχουν θύλακες αντίστασης. Αλλά το θέμα δεν είναι να είσαι άνδρας ή γυναίκα, αλλά να ξέρεις τι θέλεις για ένα έθνος. Η Αμερική αποτελείται από πολλές κοινωνικές ομάδες. Οσοι κατέχουν λιγότερα, δυσκολεύονται, δεν υπάρχει ένα σύστημα που να τους προστατεύει. Η Κάμαλα Χάρις προτείνει μια πολιτική υποστήριξης για όσους δεν ανήκουν στους τυχερούς της κοινωνίας», είπε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News