Ούτε αυτή τη φορά. Η Αγγλία βρέθηκε στον τελικό του Euro 2024, πάλεψε με τον δικό της ελάχιστα ευφάνταστο τρόπο, ισοφάρισε, διεκδίκησε κάτι ως το τέλος (δηλαδή να πάει το ματς στην παράταση), αλλά η Ισπανία ήταν πολύ δυνατή, πολύ ταλαντούχα, πολύ εγκεφαλική στο παιχνίδι της για να αφήσει να χάσει από τη… ρέντα της ομάδας του Γκάρεθ Σάουθγκειτ  σε αυτό το τουρνουά: στον τελικό του επιβλητικού «Olympiastadion» στο Βερολίνο, το βράδυ της Κυριακής, η Ισπανία νίκησε 2-1 και πανηγύρισε την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, για τέταρτη φορά στην ιστορία της—η Αγγλία έμεινε και πάλι χωρίς τρόπαιο, 58 χρόνια πια από την εποποΐα του 1966.

Με έναν τρόπο ήταν it’s coming… a casa. Οι Αγγλοι —και η μυθολογία που τους ακολουθεί και στη χώρα μας— για κάποιο λόγο πίστευαν ότι δικαιούνται να πάρουν εφέτος το ποδοσφαιρικό τρόπαιο σπίτι, στην θεωρούμενη κοιτίδα του αθλήματος, αλλά σε όλο το τουρνουά και ιδίως στον τελικό δεν έδειξαν κάτι περισσότερο από πείσμα και σθένος, όχι όμως δημιουργικό ποδόσφαιρο.

Στον αντίποδα η νεανική ομάδα του Λουίς ντε λα Φουέντες παρουσίασε σε όλους τους αγώνες θέαμα και στον τελικό φάνηκε από την αρχή πως θέλησε να δημιουργήσει —ήταν ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι οι Ισπανοί ήθελαν να νικήσουν, ενώ οι Άγγλοι να μην… χάσουν.

Έτσι, η Ισπανία προηγήθηκε με ένα θαυμάσιο γκολ του Νίκο Γουίλιαμς στο 47′ και μολονότι, κόντρα στη ροή του ματς και ενώ έχανε ευκαιρίες, ισοφαρίστηκε στο 73′ από το εξαιρετικό σουτ του Κόουλ Πάλμερ, βρήκε τον τρόπο να ξεκλειδώσει και πάλι την άμυνα των Άγγλων που με το που έφεραν το ματς στο 1-1, κατά έναν ανεξήγητο λόγο, γύρισαν και πάλι πίσω να… αμυνθούν.

Hρωας της ισπανικής ομάδας αναδείχθηκε ο Ογιαρθάμπαλ, ο οποίος στο 86′ και ύστερα από μια καταπληκτική ανάπτυξη της επίθεσης με λίγες πάσες πέτυχε το γκολ της νίκης. Οπως ήρωας βέβαια ήταν και ο Ντάνιελ Ολμο, ο οποίος στο 89′ απέκρουσε με κεφαλιά πάνω στη γραμμή, ακυρώνοντας τα όνειρα της Αγγλίας για ένα 2-2 και μια διεκδίκηση κάτι καλύτερου στην παράταση.

Ο τέταρτος ευρωπαϊκός τίτλος καθιστά την Ισπανία την πρώτη εθνική ομάδα που καταφέρνει κάτι τέτοιο, στην 5η της παρουσία σε τελικό, μετά από τον μοναδικό χαμένο του 1984, όταν είχε ηττηθεί τότε από την «οικοδέσποινα», Γαλλία, με  2-0! Η ομάδα του Ντε λα Φουέντες έσπασε και το ρεκόρ παραγωγικότητας εκείνης της Γαλλίας του θρυλικού Μισέλ Πλατινί: το ’84, οι «Μπλε» είχαν ολοκληρώσει το τουρνουά με 14 γκολ, ενώ εφέτος οι Ισπανοί πέτυχαν 15 γκολ.

Στην απέναντι πλευρά, η Αγγλία, όπως και πριν από τρία χρόνια στο Γουέμπλεϊ οπότε είχε χάσει στα πέναλτι από την Ιταλία, δεν κατάφερε να πάρει το πρώτο της ευρωπαϊκό τρόπαιο, στη δεύτερη συνεχόμενη παρουσία της στον μεγάλο τελικό του τουρνουά. Ήταν και πάλι μια ομάδα που κατέβαινε στους αγώνες χωρίς να ξέρει τι θέλει – είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και όταν προκρινόταν σε κάθε φάση, βρισκόταν πίσω στο σκορ, μια συνθήκη που μαρτυρά ότι δεν κατέβαινε στα ματς για να δημιουργήσει ευκαιρίες και γκολ.

Πλέον, υπάρχουν φιγούρες τραγικές στο αγγλικό ποδόσφαιρο, όπως ο σπουδαίος Χάρι Κέιν, ο οποίος είναι πια 31 ετών και δεν έχει πάρει ούτε έναν τίτλο στην καριέρα του!

Δύο διαφορετικά ημίχρονα

Το πρώτο ημίχρονο του μεγάλου τελικού του Euro 2024 ήταν ίσως το μοναδικό από την αρχή της διοργάνωσης που δεν είχε ούτε μία ευκαιρία της προκοπής.

Εάν εξαιρέσει κανείς τη φάση στις καθυστερήσεις με το σουτ του Φόντεν που δεν ανησύχησε ιδιαίτερα τον Ουνάι Σιμόν, το 45λεπτο κύλησε στον ράθυμο ρυθμό της Αγγλίας. Απέναντι σε μία Ισπανία που είχε περισσότερη ώρα την κατοχή της μπάλας κι έψαχνε με κάθε τρόπο να βρει κενούς διαδρόμους, η ομάδα του Γκάρεθ Σαουθγκέιτ πήγε το ματς όπως ακριβώς το είχε σχεδιάσει ο προπονητής της: δηλαδή στο μηδέν.

Οι παίκτες της Αγγλίας ήταν μεν συγκεντρωμένοι, μπήκαν με προφανή στόχο να μη δεχθούν γκολ, συνειδητά απέφυγαν να επιτεθούν και τις λίγες φορές που το έκαναν δεν δημιούργησαν τη μεγάλη φάση.

Ό,τι δεν είδαμε σε 47 λεπτά (με τις καθυστερήσεις) στο πρώτο ημίχρονο, το είδαμε με την έναρξη του β΄ μέρους. Κι αν τα πράγματα φάνηκε να μην ξεκινούν καλά για τη «Ρόχα» με την αναγκαστική αλλαγή του Ρόδρι (ένιωσε ενοχλήσεις κι αντικαταστάθηκε από τον Θουμπιμέντι), στο 47′ η ομάδα του Λουίς ντε λα Φουέντε άνοιξε το σκορ.

«Δράστης» του 1-0 ήταν ο Νίκο Γουίλιαμς με άψογο τελείωμα με το αριστερό μέσα από την περιοχή, στη μοναδική φάση του ματς που τον έχασε ο Γουόκερ. Η φάση ξεκίνησε από δεξιά με τον Γιαμάλ να βγάζει τη διαγώνια πάσα (4η ασίστ στο τουρνουά) και ο επερχόμενος επιθετικός της Αθλέτικ Μπιλμπάο έβαλε «φωτιά» στην εξέδρα.

Έδειξαν να τα χάνουν προς στιγμή οι Άγγλοι, καθώς στο 49′ σε παρόμοια φάση, η άμυνά τους έδειξε και πάλι ευάλωτη, αλλά ο Ντάνι Όλμο αστόχησε από εξαιρετικά πλεονεκτική θέση μέσα στην περιοχή.

Μετά το γκολ η Ισπανία κυριάρχησε. Στο 55′ ο Μοράτα πλάσαρε τον Πίκφορντ, μετά την εξαιρετική πάσα του Γιαμάλ, ωστόσο, το τελείωμά του δεν την ήταν καλό κι απομάκρυνε ο Στόουνς, ενώ ένα λεπτό μετά το δυνατό σουτ του Γουίλιαμς λίγο έξω από την περιοχή έστειλε τη μπάλα να περάσει δίπλα από το δοκάρι.

Η πρώτη απειλή από τους Άγγλους ήρθε στο 64′ με το βολέ του Μπέλιγχαμ έξω από την περιοχή που δεν ανησύχησε τον Σιμόν. Δύο λεπτά μετά σε γρήγορη αντεπίθεσή τους οι Ισπανοί «άγγιξαν» το 2-0, αλλά ο Πίκφορντ έκανε την απόκρουση του αγώνα στο πλασέ του Γιαμάλ.

Από δημιουργός, σκόρερ ο Πάλμερ

Ο τελικός ξεκίνησε από το μηδέν στο 73′. Τρία λεπτά μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο, ο Κόουλ Πάλμερ, ο άνθρωπος που από δική του ασίστ έδωσε την ευκαιρία στον Ολι Γουότκινς να σκοράρει στις καθυστερήσεις εις βάρος της Ολλανδίας και να στείλει την Αγγλία στον τελικό, από ασίστ του Μπέλιγχαμ με εξαιρετικό τεχνικό σουτ έξω από την περιοχή έφερε το ματς στα ίσια (1-1).

Τεράστια ευκαιρία έχασε η Ισπανία στο 81′, με τον Γιαμάλ απέναντι από τον Πίκφορντ να μην πλασάρει σωστά και ο γκολκίπερ της Αγγλίας να διώχνει σωτήρια.

 

Η Ισπανία ήθελε το γκολ της νίκης και το βρήκε τελικά στο 86′ από την πάσα του Κουκουρέγια στον Ογιαρθάμπαλ και το πλασέ του τελευταίου να δίνει ξανά το προβάδισμα στους πρωταθλητές.

Διαιτητής: Φρανσουά Λετεξιέ (Γαλλία)

Κίτρινες: Όλμο – Κέιν, Στόουνς, Γουότκινς

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:

ΙΣΠΑΝΙΑ (Λουίς ντε λα Φουέντε): Σιμόν, Καρβαχάλ, Κουκουρέγια, Λε Νορμάντ (83′ Νάτσο), Λαπόρτ, Ρόδρι (46′ Θουμπιμέντι), Ρουΐθ, Γουίλιαμς, Γιαμάλ (89′ Μερίνο), Μοράτα (68′ Ογιαρθάμπαλ), Όλμο

ΑΓΓΛΙΑ (Γκάρεθ Σαουθγκέιτ): Πίκφορντ, Γουόκερ, Στόουνς, Γκέι, Σάκα, Μέινου (70′ Πάλμερ), Ράις, Σο, Φόντεν (89′ Τόνεϊ), Κέιν (61′ Γουότκινς), Μπέλιγχαμ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News