Φαίνεται ότι για ορισμένους το μέγεθος της τραγωδίας και του τραύματος που βιώνουν οι επιβάτες, οι τραυματίες, οι συγγενείς των θανόντων αλλά και συλλογικά η ελληνική κοινωνία από το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη δεν είναι αρκετή.

Αποφάσισαν λοιπόν να αναπαραγάγουν τα τελευταία εικοσιτετράωρα μια είδηση που, υποτίθεται, αναδεικνύει άλλη μία από τις «σκανδαλώδεις», όπως γράφτηκε, παραλείψεις του πολιτικού συστήματος στο τομέα των σιδηροδρομικών μεταφορών. Μόνο που η είδηση είναι εντελώς ανυπόστατη, όπως εξήγησε στο Protagon νομική πηγή εξοικειωμένη με τέτοια ζητήματα.

Εξηγούμαστε:

Η νέα, μεγάλη «αποκάλυψη» των ημερών είναι ότι η ελληνική Κυβέρνηση εξαίρεσε τον Νοέμβριο του 2019 την Hellenic Train (πρώην ΤΡΑΙΝΟΣΕ) από την υποχρέωση αποζημίωσης των επιβατών. Όπερ θα σήμαινε ότι οι τραυματίες και οι συγγενείς των νεκρών συμπολιτών μας στη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών δεν δύνανται να αποζημιωθούν χρηματικά για τη βλάβη που υπέστησαν.

Δεν είναι καθαρό αν πρόκειται για άγνοια, έλλειψη κατανόησης κειμένου, σκοπιμότητα ή συνδυασμό των παραπάνω. Πρόκειται πάντως για ψέμα και μάλιστα χυδαίο στο βαθμό που διακινείται πάνω στη θλίψη, τον πόνο και τον δικαιολογημένο θυμό των θυμάτων και των συγγενών τους, την ώρα που το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνία μας, αμήχανο και παγωμένο καλόπιστα προσπαθεί να καταλάβει τι έχει συμβεί ώστε να μη ξανασυμβεί. Και οι εξηγήσεις της πηγής με την οποία συνομίλησε το Protagon για το τι πραγματικά ισχύει σε αυτήν πρωτίστως απευθύνονται.

Σημειώνει λοιπόν η πηγή μας:

Η υποχρέωση αποζημίωσης των επιβατών που έχουν τραυματιστεί ή σκοτωθεί επιβάλλεται σε μια σιδηροδρομική επιχείρηση από έναν ευρωπαϊκό Κανονισμό για τα δικαιώματα των επιβατών, τον 1371/2007 (άρθρο 26). Για τους μη γνωρίζοντες, οι προβλέψεις ενός Κανονισμού, ενσωματώνονται στο εθνικό δίκαιο ως έχουν. Ακόμη και αν το επιθυμούσε, καμία ευρωπαϊκή Κυβέρνηση δεν μπορεί να παρεκκλίνει από την υιοθέτησή τους.

Πρώτο συμπέρασμα: ο μεταφορέας (εν προκειμένω η Hellenic Train) υποχρεούται από την ευρωπαϊκή και την εθνική νομοθεσία να αποζημιώσει και θα αποζημιώσει τους επιβάτες της μοιραίας αμαξοστοιχίας. Ως εκ τούτου, η πρόσφατη ανακοίνωση της εταιρείας ότι δεν θα αξιοποιήσει τη δυνατότητα εξαίρεσης που υποτίθεται της προσφέρει η εν λόγω υπουργική απόφαση δεν έχει το παραμικρό αντίκρισμα (διαβάστε εδώ).

Αν είναι έτσι, τότε σε τι ακριβώς αναφέρεται η περίφημη «εξαίρεση» που έδωσε η Κυβέρνηση της ΝΔ το Νοέμβριο του 2019; Αφορά αποκλειστικά και μόνο την «προκαταβολή αποζημίωσης», χωρίς να αναιρεί στο παραμικρό το συνολικό δικαίωμα αποζημίωσης του επιβάτη ύστερα από ατύχημα. Πρόκειται για μια δυνατότητα που παρέχει στα κράτη-μέλη ο ίδιος ο κανονισμός 1371, στο άρθρο 13, και υιοθετήθηκε για πρώτη φορά το 2009 από την κυβέρνηση Παπανδρέου (επί κρατικής ΤΡΑΙΝΟΣΕ), ανανεώθηκε το 2014 για άλλα 5 χρόνια, ενώ και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επί 4,5 χρόνια διατήρησε την ισχύ της (υπόψη εδώ, ότι η απόφαση εξαίρεσης δεν αφορά μόνο την ΤΡΑΙΝΟΣΕ αλλά και τη ΣΤΑΣΥ).

Το γεγονός ότι η εξαίρεση από την προκαταβολή αποζημίωσης προβλέπεται σε ευρωπαϊκό κανονισμό θα έπρεπε να είχε προβληματίσει ήδη τους διακινούντες τη ψευδή είδηση, αν το κίνητρο τους δεν ήταν να συσκοτίσουν περαιτέρω το ζήτημα. Αν διάβαζαν το άρθρο 13 του Κανονισμού –λέει ο συνομιλητής μας– θα έβλεπαν ότι ο στόχος της είναι να ρυθμίζει το ζήτημα του υπόχρεου της προκαταβολής αποζημίωσης σε περίπτωση θανάτου ή τραυματισμού επιβατών, στο πλαίσιο μιας μεταφοράς η οποία πραγματοποιείται από διαδοχικούς μεταφορείς.

Είναι αυτή η περίπτωση των Τεμπών; Προφανώς και όχι, καθώς το συγκεκριμένο δρομολόγιο εκτελείται από έναν και μόνο μεταφορέα, την Hellenic Train.

Αλλά μήπως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που έχει κάνει χρήση αυτής της εξαίρεσης; Και πάλι όχι, απαντά η ίδια πηγή. Σύμφωνα με στοιχεία του 2019, η Βουλγαρία, Κροατία, Εσθονία, Ιρλανδία, Λετονία, Ρουμανία, Σλοβακία, Αυστρία, Γαλλία, Ουγγαρία, Λουξεμβούργο Πολωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο (για όσο ήταν μέλος της ΕΕ), έχουν κάνει χρήση της δυνατότητας εξαίρεσης από την προκαταβολή αποζημίωσης.

Τελικό συμπέρασμα:

Καθώς ο ελληνικός σιδηρόδρομος αποδεικνύεται, με δραματικό μάλιστα τρόπο, ως ο μεγάλος ασθενής του εθνικών μεταφορών, με παθογένειες, λάθη, παραλείψεις και ευθύνες για την κακή κατάσταση του πολλές και διαχρονικές, όσοι ανακαλύπτουν κενά εκεί που δεν υπάρχουν, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να αποπροσανατολίσουν από τα υπαρκτά και μεγάλα προβλήματά του, όπως αυτό της ασφάλειας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News