Η Βιρτζίνια Χίσλοπ χρειάστηκε 83 χρόνια για να πάρει το μεταπτυχιακό της από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Τώρα, στα 105 της, επιτέλους τα κατάφερε. «Θεέ μου, περίμενα πολύ καιρό για αυτό», είπε, ανεβαίνοντας στη σκηνή, την Κυριακή 18 Ιουνίου, για να παραλάβει το δίπλωμά της. Από κάτω, την επευφημούσαν τα εγγόνια της και η τάξη των αποφοίτων του 2024.

Ο Ντάνιελ Σβαρτς, κοσμήτορας της Σχολής μεταπτυχιακής Εκπαίδευσης του Στάνφορντ, είπε, όπως γράφει ο Guardian, ότι ανησυχούσε μην τον πιάσουν τα κλάματα, καθώς παρουσίαζε τη Χίσλοπ επί σκηνής.

«Πριν φτάσω, όμως, στα δάκρυα, το πλήθος άρχισε να τη χειροκροτά όρθιο», συνέχισε. «Η Βιρτζίνια είχε ξεκινήσει την εκπαίδευσή της σε νεαρή ηλικία, απλώς δεν πήρε το πτυχίο της. Είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να γιορτάσουμε την επιστροφή στην εκπαίδευση».

Η Χίσλοπ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις σπουδές της στο Στάνφορντ το 1941, όταν ο αρραβωνιαστικός της, Τζορτζ, κλήθηκε να υπηρετήσει στον στρατό κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τη διατριβή της και έβαλε το πτυχίο της σε αναμονή, μετακομίζοντας αργότερα στην Ουάσιγκτον για να μεγαλώσει την οικογένειά τους.

Ωστόσο, όταν ο γαμπρός της επικοινώνησε πρόσφατα με το πανεπιστήμιο, ανακάλυψε ότι η διατριβή δεν ήταν πλέον απαραίτητη για την απόκτηση του πτυχίου. Η Χίσλοπ είχε δικαίωμα να αποφοιτήσει, δεκαετίες αργότερα.

Το ταξίδι της Χίσλοπ στο Στάνφορντ ξεκίνησε το 1936, όταν εγγράφηκε για να πάρει το πτυχίο της στην Εκπαίδευση. Λίγα χρόνια αργότερα, ολοκλήρωσε τον κύκλο αυτόν και πέρασε αμέσως στις μεταπτυχιακές σπουδές, ορμώμενη από τη φιλοδοξία της να διδάξει μετά το πανεπιστήμιο.

Το 1941, η Χίσλοπ, όπως και πολλές άλλες γυναίκες στις ΗΠΑ, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την καριέρα της για την υποστήριξη της ευρύτερης πολεμικής κινητοποίησης. Η εστίαση στην οικογένεια θεωρήθηκε το απόγειο της αμερικανικής θυσίας εκείνη την περίοδο και έφυγε από το Στάνφορντ για να παντρευτεί τον Τζορτζ μετά την επιστροφή του, περνώντας τον μήνα του μέλιτος στην Οκλαχόμα, κοντά στο στρατόπεδό του, στο Φορτ Σιλ.

Μετά το τέλος του πολέμου, το ζευγάρι μετακόμισε στη Γιακίμα της Ουάσινγκτον, όπου μεγάλωσαν τα δύο παιδιά τους.

«Δεν επέστρεψα στη διδασκαλία, αλλά αισθάνομαι ότι αξιοποίησα το πτυχίο μου υπηρετώντας σε επιτροπές και συμβούλια και προσπαθώντας να βελτιώσω τις εκπαιδευτικές συνθήκες με κάθε ευκαιρία που είχα», είπε η Χίσλοπ στην Yakima Herald-Republic, σε μια αποκλειστική συνέντευξη το 2018.

Πράγματι, η επίσημη εκπαίδευση της Χίσλοπ μπορεί να τελείωσε το 1941 με την πρόωρη αναχώρησή της από το Στάνφορντ, αλλά η δουλειά της τα επόμενα χρόνια ήταν καθοριστική.

Αντιτάχθηκε στα οπισθοδρομικά προγράμματα σπουδών του Γυμνασίου που απαιτούσαν από την κόρη της να παρακολουθεί Οικοκυρικά αντί για Αγγλικά και άσκησε πίεση για ανεξάρτητες κοινοτικές περιφέρειες κολεγίων στην Πολιτεία της Ουάσιγκτον.

Αργότερα, συγκέντρωσε κεφάλαια για το Heritage University, ένα ίδρυμα που ιδρύθηκε από γυναίκες, ενώ βοήθησε επίσης στη συλλογή 6 εκατ. δολαρίων για φοιτητές που ελπίζουν να φοιτήσουν σε αυτό. Μια υποτροφία στο Pacific Northwest University φέρει το όνομά της.

Ο κοσμήτορας του Στάνφορντ την περιέγραψε ως «μια σκληρή υπερασπίστρια της ισότητας και των ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση», όταν της παρέδωσε το κόκκινο δίπλωμά της.

«Για πολλούς ανθρώπους το πτυχίο είναι ένα δείγμα επιτευγμάτων και ήταν υπέροχο για εμάς να μπορέσουμε να τιμήσουμε κάποιον που νοιαζόταν τόσο πολύ για τη μάθηση και αφιέρωσε τη ζωή του στο δικαίωμα άλλων ανθρώπων σε αυτήν», είπε.

«Αν και της δώσαμε το πτυχίο, ήταν εκείνη που πραγματικά μάς έδωσε κάτι εκείνη την ημέρα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News