Σκοπός τους δεν ήταν να προκαλέσουν αλλά να αντέξουν την υπερβολική (για τα βρετανικά δεδομένα) ζέστη. Λόγω του πρωτόγνωρου κύματος καύσωνα που πλήττει και την πόλη τους, μια ομάδα παιδιών από το Τσέσαϊρ αποφάσισε να πάει ενάντια στους αυστηρούς ενδυματολογικούς κώδικες των βρετανικών σχολείων. Για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις υψηλότατες θερμοκρασίες που εξακολουθούν να επικρατούν στη βορειοανατολική Αγγλία, οκτώ μαθητές ηλικίας από 13 έως 14 ετών δεν δίστασαν να εμφανιστούν στο σχολείο τους φορώντας όχι παντελόνια, αλλά φούστες. Επικαλούμενοι εσωτερικό κανονισμό του Poynton High School, σύμφωνα με τον οποίο μαθητές και μαθήτριες δεν πρέπει να διαφέρουν ενδυματολογικά, και διαμαρτυρόμενοι για το γεγονός ότι απαγορεύεται να φορούν κοντά παντελόνια, ζήτησαν από τις συμμαθήτριές τους να τους δανείσουν τις φούστες τους.

«Δεδομένης της unisex πολιτικής όσον αφορά τις μαθητικές ποδιές, ο Εντι σκέφτηκε πως δεν υπήρχε λόγος για τον οποίο δεν θα μπορούσε να φορέσει φούστα. Στη σημερινή κοινωνία κανένας δεν μπορεί να επιβάλει σε ένα αγόρι να μη φοράει φούστα» υποστήριξε στην Daily Mail η Κατ Ντάνκαν, μητέρα του ηγέτη αυτής της μικρής εξέγερσης. Κάποιοι από τους διδάσκοντες εναντιώθηκαν αμέσως στην πρωτοβουλία των ατίθασων, λόγω καύσωνα, μαθητών. Στη συνέχεια, ωστόσο, πήρε το μέρος τους ο πρόεδρος του σχολείου, επισημαίνοντας πως η πρωτοβουλία τους «αποτέλεσε ένα μάθημα πάνω στα ατομικά δικαιώματα και τις προκαταλήψεις με βάση το φύλο». Ακολουθώντας το παράδειγμά τους, εξεγέρθηκαν, μάλιστα, και μερικές μαθήτριες που φοιτούν σε ιδρύματα όπου ούτε καν τα κορίτσια μπορούν να φορούν φούστες. Ανεξάρτητα από την εκτίναξη του υδραργύρου.

Οι «επαναστάτες» μαθητές ποζάρουν χαρούμενοι, φορώντας τις φούστες των συμμαθητριών τους. Φωτογραφία: Edie Duncan/ Triangle News

Ο Τομ Νίκολ είναι διδακτορικός φοιτητής ηλικίας 25 ετών ο οποίος κάποια στιγμή άρχισε να δυσκολεύεται να κοιμηθεί και ένιωθε διαρκώς κουρασμένος. Παρότι έπινε νερό και έτρωγε σε συγκεκριμένες (πάντα τις ίδιες) ώρες, απέφευγε την κατανάλωση καφεΐνης και έκλεινε τις οθόνες όλων των φορητών συσκευών του στις 9 το βράδυ. Καθώς, όμως, περιέγραφε το καθημερινό του τελετουργικό στη σύμβουλό του μετά από ακόμα μία άυπνη νύχτα, εκείνη τον διέκοψε για να τον ενημερώσει πως πάσχει από τελειομανία. «Δεν είμαι τόσο ικανός ώστε να είμαι τελειομανής» απάντησε αμέσως εκείνος. Σήμερα, ωστόσο, αναγνωρίζει, μιλώντας στον Guardian, πως επρόκειτο για μία από τις πιο χαρακτηριστικές απαντήσεις που θα μπορούσε να δώσει κάποιος που πάσχει από τελειομανία.

«Η τελειομανία μπορεί να επηρεάσει ανθρώπους όλων των ηλικιών και με διαφορετικούς τρόπους ζωής, αλλά παρατηρείται όλο και συχνότερα μεταξύ των φοιτητών. Πρόσφατη μελέτη στην οποία συμμετείχαν 40.000 φοιτητές από πανεπιστήμια της Βρετανίας, των ΗΠΑ και του Καναδά, αποκάλυψε ότι τα άτομα που αισθάνονται πως πρέπει να είναι τέλεια ώστε να είναι και αποδεκτά, αυξήθηκαν κατά 33%, από το 1989» επισημαίνει η βρετανική εφημερίδα, με τον επικεφαλής συντάκτη της έκθεσης Τόμας Κάραν, από το πανεπιστήμιο του Μπαθ, να προειδοποιεί για μια «αφανή επιδημία τελειομανίας».

Αφανής επιδημία γιατί η τελειομανία είναι περισσότερο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας των ανθρώπων, παρά μια ψυχική πάθηση. Ούτε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει δώσει μια ακριβή διάγνωση για την τελειομανία ενώ δεν συμπεριλαμβάνεται ούτε στο διαγνωστικό και στατιστικό εγχειρίδιο ψυχικών διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας. Πολύ συχνά, ωστόσο, όλοι όσοι υποφέρουν από αυτήν τη σχεδόν πάθηση θεωρούν πως απλά έχουν ιδιαίτερα υψηλούς στόχους, ενώ στην πραγματικότητα η τελειομανία σχετίζεται με πλήθος διαταραχών όπως το υπερβολικό άγχος, η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD) και η κατάθλιψη και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στην αυτοκτονία. Σύμφωνα με την ψυχολόγο Λίντα Μπλερ, ένας καλός τρόπος για να ξεπεράσουμε τη νοσηρή, όπως αποδεικνύεται, επιδίωξη της τελειότητας είναι το αποκαλούμενο «τεστ του καλύτερου φίλου», που έγκειται στο να δίνουμε στον εαυτό μας τις συμβουλές που θα δίναμε και σε έναν φίλο μας.

Η αύξηση των ανθρώπων που υποφέρουν από τελειομανία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην επέλαση του νεοφιλελευθερισμού, υποστηρίζουν κάποιοι. Εικονογράφηση: Harriet Lee Merrion/The Guardian

Την αποκάλεσαν νέγρα ενώ όταν εμφανίστηκε σε γιορτή κρασιού στην περιφέρεια της Βιέννης, φορώντας το παραδοσιακό ένδυμα Ντιρντλ, ιδιαίτερα δημοφιλές στην Αυστρία, στη νότια Γερμανία και στο Σουντ Τιρόλο της Ιταλίας, ένιωσε να τη σφυροκοπούν εκατοντάδες αδιάκριτα βλέμματα.

Στη συνέχεια, θέλοντας περισσότερο να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη, παρά να καταγγείλει τους δράστες, η Ιμοάν Κινσάσα, μια 25χρονη γερμανίδα υπήκοος αφρικανικής καταγωγής, κάτοικος Βαυαρίας, κοινοποίησε (περιγράφοντάς το με κάθε λεπτομέρεια) το δυσάρεστο γεγονός στο Facebook. Ωστόσο οι διαχειριστές του εξαιρετικά δημοφιλούς (και καταχρηστικού) μέσου κοινωνικής δικτύωσης προέβησαν στη διαγραφή της ανάρτησής της, κρίνοντας προσβλητική την επανάληψη της λέξης «νέγρα». Μιλώντας στο BBC η 25χρονη Ιμοάν θέλησε να τονίσει πως στη Βιέννη, όπου ζει πλέον, ο ρατσισμός δεν είναι τόσο αισθητός όσο στις μικρότερες πόλεις της Αυστρίας. Δυστυχώς, όμως, αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι «οτιδήποτε και εάν φορέσω, οι άνθρωποι με κοιτάνε».

Παρότι αισθάνθηκε «σαν λεπρή», η Ιμοάν δεν έχασε το κουράγιο της και δημιούργησε αμέσως το προσωπικό της blog, όπου περιέγραψε το επίμαχο περιστατικό. Και σκοπεύει να το κρατήσει ανοιχτό ώστε να κοινοποιήσει και τις ιστορίες και άλλων, πολλών ανθρώπων που έχουν βιώσει και εξακολουθούν να βιώνουν καθημερινά τον ρατσισμό. Και στην Αυστρία, όπου στη δεξιά κυβέρνηση του Σεμπάστιαν Κουρτς συμμετέχει και το ακροδεξιό και ξενοφοβικό Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας, και στη Βαυαρία του Χόρστ Ζεεχόφερ. «Βασικά πρόκειται για παρόμοιες καταστάσεις, η Βαυαρία και η Αυστρία έχουν πολλά κοινά στοιχεία, δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές όσον αφορά τον ρατσισμό». Πάντως θετικό μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι πολλοί Αυστριακοί έσπευσαν να δηλώσουν πως αισθάνονται ντροπή για τους ρατσιστές συμπατριώτες τους.

«Παντού η πολιτική επηρεάζει την κοινωνία – και είναι ξεκάθαρο πως ο ρατσισμός βρίσκεται σε άνοδο», δηλώνει η Ιμοάν. Φωτογραφία: imoankinshasa.jimdofree.com

Πού έχεις ζήσει κατά το παρελθόν; Ποιος είναι ο πολιτικός σου προσανατολισμός; Ποιες είναι οι προτιμήσεις σου όσον αφορά τα σεξουαλικά παιχνίδια; Πόσο αριστερός είσαι; Πόσα χρήματα διαθέτεις; Οποιος αρέσκεται να μιλάει δημόσια για αυτά τα πράγματα μπορεί να συνεχίσει να πραγματοποιεί τις αγορές του από το Amazon δίχως κανέναν δισταγμό. Ολοι οι υπόλοιποι, ωστόσο, θα πρέπει τουλάχιστον να σκεφτούν όλα όσα αποκαλύπτουν κατά λάθος στον παγκόσμιο διαδικτυακό κολοσσό του λιανικού εμπορίου.

Η περασμένη Δευτέρα ήταν η αποκαλούμενη Prime Day της Amazon, ένας αγοραστικός μαραθώνιος διάρκειας 36 ωρών για τον εορτασμό της απόλυτης κυριαρχίας του Τζεφ Μπέζος στη διαδικτυακή αγορά. Και ο Σεμπάστιαν Μέινεκ του Motherboard άδραξε την ευκαιρία για να εξαπολύσει μια ομοβροντία επικρίσεων κατά της Amazon, η οποία «στην πραγματικότητα σε γνωρίζει καλύτερα από όσο νομίζεις». Γιατί «μόλις ανοίξεις τη σελίδα της Amazon, κατά πάσα πιθανότητα δηλώνεις στην εταιρεία ποιος είσαι». Γιατί «η Amazon δεν γνωρίζει μόνον τι αγόρασες στο παρελθόν αλλά και ό,τι δεν αγόρασες» ενώ εάν έχεις καλέσει μία μόνο φορά την υπηρεσία εξυπηρέτησης πελατών γνωρίζει και το τηλέφωνό σου. Πρακτικά η Amazon μπορεί να συντάξει βιογραφία όλων των πελατών της, αναφέροντας με κάθε λεπτομέρεια, που μεγάλωσαν, που σπούδασαν και ποιο είναι το επάγγελμά τους. Σας αρέσει να κάνετε δώρα σε φίλους και συγγενείς; Γιατί η Amazon ενδιαφέρεται και για αυτό. «Όταν αγοράζεις ένα βιβλίο, μια ταινία, μουσική ή δώρα, η Amazon καταφέρνει να συνθέσει ένα αρκετά ακριβές προφίλ όσον αφορά το ποιος είσαι».

Σύμφωνα με τον ειδικό Στέφεν Στάαμπ «αυτά τα στοιχεία είναι κατά πολύ ακριβέστερα συγκριτικά με τα στοιχεία της Cambridge Analytica». Εννοείτε, φυσικά, πως η Amazon ενδιαφέρεται ιδιαιτέρως και για την οικονομική κατάσταση των πελατών της και ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούν αυτοί τις πιστωτικές κάρτες τους, αποκαλύπτει πολλά. Η Amazon γνωρίζει επίσης εάν μας αρέσει να σκρολάρουμε όταν πραγματοποιούμε τις αγορές μας από το διαδίκτυο, ακόμα και «εάν έχεις ένα συγκεκριμένο τικ με το ποντίκι, η Amazon το γνωρίζει», όπως γνωρίζει και πόσες συσκευές, φορητές ή μη, διαθέτουν οι πελάτες της. Ποιος είναι όμως ο σκοπός της συσσώρευσης όλων αυτών των πληροφοριών; Προς το παρόν, πάντως, και μέχρι αποδείξεως του εναντίου, η Amazon δεν τις εκμεταλλεύεται εμπορικά, δεν τις πουλάει, δηλαδή, σε τρίτους. Αλλά είναι δεδομένο πως τις αξιοποιεί για να εξατομικεύσει τις όποιες προσφορές της και να εδραιώσει το μονοπώλιό της. Με λόγια απλά, η Amazon «είναι σε θέση να πραγματοποιεί δημοσκοπήσεις δίχως να θέτει ερωτήματα».

Στην πράξη η Amazon αξιοποιεί τα στοιχεία που εμείς επιλέγουμε να αποκαλύψουμε. Οπότε την όποια ευθύνη τη φέρουμε κατά βάση εμείς, οι καταναλωτές. Φωτογραφία: Reuters