Γιατί ξαφνικά οι Ρώσοι σπεύδουν να καταταγούν στον στρατό;
Γιατί ξαφνικά οι Ρώσοι σπεύδουν να καταταγούν στον στρατό;
«Ποτέ δεν ζούσαμε πλούσια και δεν αξίζει να αρχίσουμε τώρα» λέει μια ρωσική παροιμία που βγήκε στην άγρια, από πολλές απόψεις, δεκαετία του 1990 και εξακολουθεί να ακούγεται συχνά από τα στόματα πολλών Ρώσων, καθώς δύσκολα τα βγάζουν πέρα. Ομως ο πόλεμος που εξακολουθεί να μαίνεται στην Ουκρανία άλλαξε τα δεδομένα: σήμερα χιλιάδες οικογένειες, στις οποίες η φτώχεια μεταδιδόταν από γενιά σε γενιά σαν αρρώστια, μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα τους, αρκεί να υπάρχει ένας γιος (ή ένας πατέρας) πρόθυμος να πάει στο μέτωπο –και πιθανόν να χάσει τη ζωή του.
Οπως γράφει σε ανταπόκρισή του από τη Μόσχα ο Μάρκο Ιμαρίζιο της Corriere della Sera, η ρωσική πρωτεύουσα είναι γεμάτη διαφημίσεις που προσκαλούν τους άνδρες να «ενωθούν με τους δικούς τους», δηλαδή να καταταγούν στον στρατό και να πολεμήσουν στην Ουκρανία, έναντι παχυλής αμοιβής, που ξεκινάει από 5.520.000 ρούβλια (περίπου 59.000 ευρώ). Εως το περασμένο φθινόπωρο τόσο υψηλές αμοιβές προορίζονταν μόνο για επαγγελματίες. Από τον Νοέμβριο, όμως, πληρώνονται εξίσου αδρά για τις υπηρεσίες τους και οι αποκαλούμενοι «κοτράκτνικοι », οι συμβασιούχοι στρατιώτες.
«Οι αμοιβές των ρώσων στρατιωτών ολοένα αυξάνονται και λειτουργούν ως αναισθητικό κατά του κινδύνου να σκοτωθούν στη μάχη. Είναι πολλοί οι Ρώσοι που μπαίνουν στον πειρασμό» σχολιάζει ο ιταλός ανταποκριτής στη Μόσχα. Στα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, ανέφερε ότι πέρυσι κατατάσσονταν επί συμβάσει στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις κατά μέσο όρο περισσότεροι από 1.000 άνδρες την ημέρα, φθάνοντας συνολικά τις 450.000 – περισσότεροι από κάθε άλλη χρονιά από τότε που ο Πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία.
Οπως σημειώνει ο Μάρκο Ιμαρίζιο, μεταξύ των μελών της μοσχοβίτικης ελίτ αποτελεί κοινή άποψη ότι η μοναδική φορά που ο ρώσος πρόεδρος πήγε να χάσει την ισορροπία του ήταν όταν αναγκάστηκε να κηρύξει γενική επιστράτευση, τον Σεπτέμβριο του 2022. Ωστόσο πλέον τους μισθούς τους καταβάλλουν κυρίως οι τοπικές κυβερνήσεις, έτσι ώστε να μην εκτροχιαστούν επικίνδυνα τα δημοσιονομικά.
Οπως είναι γνωστό, επίσημα στοιχεία για τον αριθμό των ρωσικών απωλειών στο μέτωπο δεν υπάρχουν. Σύμφωνα με τους πιο αξιόπιστους ρωσικούς ιστοτόπους που ασχολούνται με αυτή τη μακάβρια στατιστική, οι περισσότεροι πεσόντες προέρχονταν από την Μπουριάτια, μια «σχεδόν μογγολική» ρωσική περιοχή με ένα από τα χαμηλότερα κατά κεφαλήν εισοδήματα σε ολόκληρη τη χώρα.
Πολλοί διεθνείς παρατηρητές διερωτώνται αν πρόκειται για μια μορφή εσωτερικού ρατσισμού ή απλώς συνδέεται με τη φτώχεια, με τον ιταλό δημοσιογράφο να σχολιάζει πως η δεύτερη υπόθεση φαίνεται πιο βάσιμη. Γιατί «με τα χρήματα που τάζονται σε όσους στέλνουν τον γιο τους στο μέτωπο, μια οικογένεια από την Μπουριάτια ή άλλες εξίσου φτωχές περιοχές αποκαθίσταται οικονομικά εφ’ όρου ζωής» γράφει ο Ιμαρίζιο , κάνοντας λόγο για «αποδοχή του κινδύνου να χαθεί μια ζωή ώστε να εξασφαλιστούν άλλες».
Πλέον, όμως, στις ένοπλες δυνάμεις επιθυμούν να καταταγούν επί συμβάσει και ολοένα περισσότεροι Μοσχοβίτες. Στα μέσα του προηγούμενου μήνα άρχισαν να κατατάσσονται περισσότεροι από εκατό άνδρες σε καθημερινή βάση, όπως έγραψε ο ανεξάρτητος (και παράνομος μετά το ξέσπασμα του πολέμου) ρωσικός ερευνητικός ιστότοπος Verstka. Πάντως η τάση επιβεβαιώνεται και από φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ.
Ο δημοσιογράφος της Corriere αναφέρει ενδεικτικά ότι από τη 1 έως τις 10 Απριλίου, στο κεντρικό γραφείο στρατολόγησης της Μόσχας κατατάχθηκαν περισσότερα από 990 άτομα, ενώ ολόκληρο τον Ιανουάριο είχαν εγγραφεί μόλις 341 άνδρες. Συνολικά, από την αρχή του 2025 μέχρι σήμερα, μόνο στη Μόσχα, έχουν καταταγεί συνολικά περισσότεροι από 6.000 άνδρες. Πώς, όμως, εξηγείται αυτή η ξαφνική διάθεση, ακόμη και των Μοσχοβιτών, να πολεμήσουν, με κίνδυνο να βρεθούν στην πρώτη γραμμή;
Η απάντηση είναι απλή: γνωρίζουν πως υπάρχουν αρκετές, τουλάχιστον σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, πιθανότητες να ολοκληρωθεί μια εκεχειρία, εξέλιξη που θα περιόριζε σημαντικά την ανάγκη της Μόσχας για περισσότερη τροφή για τα κανόνια των Ουκρανών.
Μετά την υπογραφή της σχετικής σύμβασης, ένας Μοσχοβίτης ηλικίας από 18 έως 65 ετών λαμβάνει εφάπαξ 2,3 εκατ. ρούβλια, δηλαδή περίπου 24.600 ευρώ: 400.000 ρούβλια (περίπου 4.290 ευρώ) είναι η βασική αμοιβή όπως καθορίστηκε από το υπουργείο Αμυνας για όλους, ενώ το υπόλοιπο είναι η αποζημίωση που δίνεται από τις τοπικές κυβερνήσεις, με το ποσό να διαφέρει από περιοχή σε περιοχή.
Παρότι είναι η πλουσιότερη πόλη της Ρωσίας, η Μόσχα δεν προσφέρει την υψηλότερη εφάπαξ αμοιβή κατά την έναρξη της θητείας. Στη Δημοκρατία της Μπασκιρίας, στα Ουράλια, ένας συμβασιούχος στρατιώτης λαμβάνει εφάπαξ 2,7 εκατ. ρούβλια (29.000 ευρώ) από την τοπική κυβέρνηση και επιπλέον 700.000 ρούβλια (περίπου 7.500 ευρώ) από τα διάφορα περιφερειακά ταμεία. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ο μέσος μισθός στη Μπασκιρία είναι 46.750 ρούβλια, δηλαδή λιγότερα από 500 ευρώ.
Μόλις ενταχθεί στη μονάδα του, ένας συμβασιούχος στρατιώτης αμείβεται με 210.000 ρούβλια τον μήνα (2.250 ευρώ) και επιπλέον αποζημίωση ύψους 50.000 ρουβλίων (536 ευρώ). Υπάρχουν όμως και πολλά έξτρα. Για κάθε μέρα συμμετοχής σε «ενεργές επιθετικές επιχειρήσεις» κάθε συμβασιούχος στρατιώτης λαμβάνει επιπλέον έως και 50.000 ρούβλια την ημέρα (περί τα 500 ευρώ), ενώ με το ίδιο ποσό αμείβονται οι συμβασιούχοι στρατιώτες και για κάθε χιλιόμετρο που διανύουν προς τα εμπρός.
Η ανατίναξη ενός άρματος μάχης Leopard, Abrams ή Challenger αποτιμάται στα 500.000 ρούβλια (5.300 ευρώ), ενώ η κατάληψη ενός δυτικού τάνκ ή ενός εκτοξευτήρα πυραύλων Himars αξίζει ένα εκατομμύριο ρούβλια (10.600 ευρώ). Ενας ελαφρύς τραυματισμός αποζημιώνεται επίσης με 1 εκατ. ρούβλια, ενώ ένας βαρύς με 3 εκατ. (32.000 ευρώ), στα οποία προστίθεται ακόμη 1 εκατ. εάν πιστοποιηθεί αναπηρία.
Αν συμβεί το μοιραίο, το κράτος καταβάλλει στην οικογένεια του πεσόντος 5,1 εκατ. ρούβλια (56.000 ευρώ), συν 5,2 εκατ. ευρώ ως πρόσθετη αποζημίωση και άλλα 3,4 εκατ. που μοιράζονται ισόποσα μεταξύ των μελών της οικογένειας του νεκρού στρατιώτη. Συνολικό ποσό, 13 εκατ. ρούβλια ή 143.000 ευρώ, συν μια σύνταξη επιζώντων: τόσο αξίζει μια ζωή στη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
Γράψτε σχόλιο στο: Γιατί ξαφνικά οι Ρώσοι σπεύδουν να καταταγούν στον στρατό;
Παρακαλούμε, εισάγετε σχόλια μόνο σχετικά με το θέμα. Σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο ή με περιεχόμενο που έρχεται σε αντίθεση με τις οδηγίες και τους όρους χρήσης του protagon.gr δεν θα δημοσιεύονται.Το email σας δεν θα εμφανίζεται.