Το Vice για την ανησυχία που προκαλεί ο αμερικανός πρόεδρος στις πορνοστάρ / Ο Guardian για τον θρίαμβο της Ρωσίας και τις ευθύνες της Δύσης σε μια τραγωδία / Η Repubblica για την απίθανη πρωτιά μιας πόλης / Και η Wall Street Journal…

  • Vice

    Γιατί η βιομηχανία του πορνό φοβάται τον Ντόναλντ Τραμπ

    Αν και για κάποιον που έχει ποζάρει με τα κουνελάκια του PlayBoy μοιάζει οξύμωρο, στον μακρύ κατάλογο αυτών που ανησυχούν από την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ θα πρέπει να προστεθεί ακόμη ένας: η βιομηχανία του πορνό. Αυτό προκύπτει από το ρεπορτάζ του Vice, ο συντάκτης του οποίου μας διαβεβαιώνει ότι οι σταρ του porno system «ανησυχούν όσο οι μετανάστες που φοβούνται ότι θα απελαθούν».

    «Η προεδρία Τραμπ μπορεί να έχει δραματικές επιπτώσεις», δηλώνει η πορνοστάρ και συγγραφέας Τάσα Ρέιν, ανησυχία που μοιράζονται και άλλοι συνάδελφοί της, άνδρες και γυναίκες. «Με τον Τραμπ και τον Μάικ Πενς θα μπορούσε να περάσει οποιοσδήποτε νόμος από το Κογκρέσο, όπου εξάλλου οι Ρεπουμπλικανοί έχουν την πλειοψηφία» επισημαίνει η ίδια. Και μπορεί να έχει και δίκιο. Γιατί οι ηθικολόγοι της νέας «Πραγματικής Αμερικής» έχουν αρχίσει να υψώνουν τη φωνή τους: «Αυτό που ζητάμε από τον Τραμπ – εξηγεί η Ντόνα Ράις Χιουτζ, επικεφαλής της μεγαλύτερης οργάνωσης κατά του πορνό στις ΗΠΑ – είναι να αναθέσει σε έναν εισαγγελέα την ενίσχυση και την τήρηση όλων των νόμων που θέτουν περιορισμούς στη βιομηχανία του πορνό».

    Τον περασμένο Ιούλιο ο Τραμπ, δηλαδή κάποιος που έχει πει για τις γυναίκες πρέπει να τις αρπάζεις από το μ@@νί, είχε υποσχεθεί ότι «θα σφίξουν τα πράγματα με το πορνό». Ο Μπαράκ Ομπάμα, αντίθετα, ένας άνθρωπος που αποδεδειγμένα σέβεται τις γυναίκες, είχε διαλύσει μια task force που είχε στήσει ο Τζορτζ Μπους και δουλειά της οποίας ήταν να κυνηγάει το «άσεμνο». Περίεργο; Καθόλου.

    Φωτό: Η πορνοστάρ και συγγραφέας Τάσα Ρέιν. Πηγή: Vice / Tasha Reign

  • The Guardian

    Πόλεις – νεκροταφεία / Γκερνίκα, Σρεμπρένιτσα, Γκρόζνι, Χαλέπι

    Αρκεί να ρίξει μια ματιά κανείς στις εικόνες. Οχι στις εικόνες των ερειπίων που μαρτυρούν ότι μια πόλη έχει μετατραπεί σε απέραντο νεκροταφείο. Αλλά σε εκείνες των ανθρώπων: το Χαλέπι, δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας και προπύργιο της αντίστασης κατά του καθεστώτος Ασαντ, βιώνει μια μαζική έξοδο. Είναι το τέλος του παιχνιδιού, παρατηρεί στο κύριο άρθρο του ο Guardian. Η στρατηγική των αδιάκριτων βομβαρδισμών, του τρόμου και της καταστροφής που ακολούθησαν οι δυνάμεις του καθεστώτος με την πολύτιμη βοήθεια της Ρωσίας, απέδωσε.

    Σε ανθρωπιστικό επίπεδο, όμως, μιλάμε για μια ανείπωτη τραγωδία. Αλλά η Δύση μένει μόνο στα λόγια. Κάποιος εκπρόσωπος του ΟΗΕ περιέγραψε την κατάσταση ως «κάθοδο στην κόλαση», αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ομολογούν ότι δεν μπορούν να γίνουν πλέον και πολλά, η Γαλλία έκανε λόγο για «τη μεγαλύτερη σφαγή άμαχου πληθυσμού από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Την ίδια ώρα, η ρωσική προπαγάνδα περιγράφει αυτήν την τραγωδία ως «απελευθέρωση της πόλης από τους τρομοκράτες». «Η προσέγγιση αυτή -γράφει ο Guardian- δεν είναι μόνο λανθασμένη. Είναι και κυνική. «Τρομοκράτες» είναι η ταμπέλα που έχει κολλήσει ο Ασαντ σε όσους εξεγέρθηκαν κατά της δικτατορίας του».

    Και πού βρισκόμαστε τώρα; «Στη μοίρα του Χαλεπίου αποτυπώνεται την αποτυχία της αντιφατικής και αποσπασματικής πολιτικής της Δύσης. Η μοίρα του Χαλεπίου συνιστά ταπείνωση για τον ΟΗΕ, αλλά και μια αναμφίβολη νίκη για τη Ρωσία. Το Χαλέπι προστίθεται στη ντροπιαστική λίστα των πόλεων τα ονόματα των οποίων είναι συνώνυμα μαζικών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν ενώ ο κόσμος παρατηρούσε ανίκανος: Σρεμπρένιτσα, Γκρόζνι, Γκερνίκα».

    Φωτό: Η μεγάλη έξοδος από ένα απέραντο νεκροταφείο. Πηγή: Reuters

  • La Repubblica

    Πρωτιές / Η μητρόπολη όπου τα ποδήλατα ξεπέρασαν τα ΙΧ

    Αν δεν είναι αυτή η πρώτη μεγάλη επανάσταση του αιώνα, τότε ποια είναι; Η Κοπεγχάγη έγινε η πρώτη μητρόπολη (τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο) όπου στο ευρύτερο κέντρο κυκλοφορούν περισσότερα ποδήλατα απ’ ό,τι αυτοκίνητα. Οπως πάντως γράφει η Repubblica, η πρωτεύουσα της Δανίας δεν πρόκειται να επαναπαυτεί στις δάφνες της επιτυχίας της. Αντίθετα, σχεδιάζει συνεχώς νέες πρωτοβουλίες για να ενθαρρύνει και άλλους κατοίκους να προτιμούν το ποδήλατο για τη διαδρομή σπίτι – δουλειά. Σε αριθμούς; Οι αρχές φιλοδοξούν ότι εκείνο το 41% των δανών πρωτευουσιάνων που χρησιμοποιούν ποδήλατο για τις καθημερινές τους μετακινήσεις, θα ξεπεράσει το 50% μέσα στην επόμενη δεκαετία.

    Εχει ενδιαφέρον να δει κανείς και πώς συγκέντρωσαν οι Σκανδιναβοί τα (ακριβέστατα) στοιχεία: από έξυπνους αισθητήρες που είχαν τοποθετήσει σε διάφορα σημεία της πόλης και οι οποίοι ήταν τεχνολογικά εξοπλισμένοι για να ξεχωρίζουν τα ποδήλατα από τις μηχανές, τα αυτοκίνητα και τα ταξί. Οι αισθητήρες αυτοί μέτρησαν 265.200 ποδήλατα έναντι 252.000 αυτοκινήτων. Αν μάλιστα ληφθεί υπόψη ότι σχεδόν όλοι οι κάτοικοι διαθέτουν αυτοκίνητο, τότε γίνεται αντιληπτό το μέγεθος της επανάστασης. Μέγεθος που γίνεται αντιληπτό και από ένα άλλο στοιχείο: τη δεκαετία του 1970 κυκλοφορούσαν στην πόλη περισσότερα από 350.000 αυτοκίνητα έναντι μόλις 100.000 ποδηλάτων.

    Κι εμείς πότε θα γίνουμε επιτέλους Δανία του Νότου;

    Φωτό: Εικόνα μιας καθημερινότητας που μας είναι άγνωστη. Πηγή: Rep

  • The Wall Street Journal

    Θεός και μετοχές / Το μοναστήρι που παίζει χρηματιστήριο

    «Κάθε πρωί η αδελφή Λίομπα Τσαν διαβάζει τη Βίβλο, προσεύχεται, συγυρίζει, προσεύχεται ξανά. Το απόγευμα τηλεφωνεί στην τράπεζα. Και αρχίζει να πουλάει και να αγοράζει μετοχές». Είναι μια ιστορία στο χρηματοπιστωτικό της πνεύμα αυτή που διηγείται η Wall Street Journal. Αλλά είναι μια ιστορία διαφορετική. Γιατί πρωταγωνιστής δεν είναι κάποιος μπρόκερ, αλλά μια καλόγρια που ζει σε ένα μοναστήρι χαμένο κάπου στη γερμανική επαρχία.

    Η αδελφή Λίομπα είχε σπουδάσει ψυχολογία πριν αφοσιωθεί στα θεία. Και αν αφοσιώθηκε και στον θεό του χρηματιστηρίου, είναι από ανάγκη. Ο λόγος είναι ότι έως πριν από μερικά χρόνια οι καλόγριες της μονής του Μάριεντονκ ζούσαν από το γάλα, τα κεριά και τα άμφια που πουλούσαν. Η εποχή των αρνητικών επιτοκίων, ωστόσο, τις οδήγησε σε δεύτερες σκέψεις. «Το 2013 μας πρότειναν να επενδύσουμε το κεφάλαιό μας με απόδοση 1%. Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε» δηλώνει τώρα. Κάπως έτσι αποφάσισαν να επενδύσουν σε μετοχές.

    «Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ψάξω στο Google τι είναι το swap. Το δεύτερο να ξεκοκαλίζω τις οικονομικές σελίδες των εφημερίδων» εξομολογείται η 54χρονη μοναχή. Η στρατηγική της είναι διαφοροποίηση, χαμηλό ρίσκο, καλή απόδοση, ηθική επένδυση: «Οχι σε πετρέλαιο, όχι σε αναδυόμενες χώρες». Δεν είπε αν ζητάει και τη βοήθεια του Θεού. Η απόδοση που έχει πετύχει πάντως φτάνει το 2,6%.

    Φωτό: Η αδελφή Λίομπα στη βιβλιοθήκη του μοναστηριού. Πηγή: WSJ / Georgi Kantchev



text

  • «Με την πλέμπα μέχρι τέλους». Στέφανος Κασσελάκης
    8 Νοεμβρίου 2024, 20:15