«Οι παθιασμένοι με την πολιτική απαιτούν οι ηγέτες να είναι εμπνευσμένοι και οραματιστές, αλλά οι ψηφοφόροι που κρίνουν τις εκλογικές αναμετρήσεις δεν είναι τόσο απαιτητικοί», σημείωσε ο αρθρογράφος των Financial Times Τζανάν Γκανές, σε άρθρο που σχολιάζει τη δημοσκοπική ανάκαμψη του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, τον οποίο μέχρι πρόσφατα κάποιοι θεωρούσαν «καμένο χαρτί» ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών του Νοεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες. 

Οπως ανέφερε η ιστοσελίδα The Hill, δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Quinnipiac έδειξε ότι το ποσοστό αποδοχής του Μπάιντεν αυξήθηκε κατά 9 μονάδες φτάνοντας το 40%, σε σύγκριση με ένα μήνα πριν. Το 50% των ερωτηθέντων ενέκρινε τους χειρισμούς του αμερικανού προέδρου σε ό,τι αφορά την πανδημία, το 37% τις επιλογές του στην οικονομία, το 38% στην εξωτερική πολιτική και το 44% την πολιτική του για την κλιματική αλλαγή. Παράλληλα, δημοσκόπηση που δημοσίευσε η Wall Street Journal ανέφερε ότι αν οι προεδρικές εκλογές του 2024 διεξάγονταν αυτές τις ημέρες, ο Μπάιντεν θα λάμβανε το 50% των ψήφων ενώ ο Τραμπ το 44%.

Πώς κατάφερε ο Μπάιντεν να βελτιώσει τα ποσοστά αποδοχής του; Η καλύτερη συγκριτικά εικόνα του αμερικανού προέδρου στην κοινή γνώμη της χώρας του έρχεται μετά από τη ψήφιση σειράς νόμων, συμπεριλαμβανομένων αυτών για το κλίμα, τη φορολογία και την υγειονομική περίθαλψη καθώς και τις πρόσφατες ανακοινώσεις του για τη διαγραφή φοιτητικών δανείων. 

Βοήθησαν βέβαια και οι αποκαλύψεις για τη δράση του Τραμπ, όχι μόνο κατά την εισβολή στο Καπιτώλιο το 2021 αλλά και η έρευνα του FBI που βρήκε και κατάσχεσε περισσότερα από 300 διαβαθμισμένα έγγραφα στην έπαυλη του πρώην προέδρου στο Μαρ-α-Λάγκο.

Με το βλέμμα στις τελευταίες εξελίξεις, οι FT ανέδειξαν στο άρθρο τους την αποδοχή και την αποτελεσματικότητα που μπορεί να έχουν καμιά φορά οι πολιτικοί ηγέτες που δεν θεωρούνται χαρισματικοί σαν, για αμερικανικό παράδειγμα, τον Μπιλ Κλίντον. Και επίσης, ότι το να σε υποτιμούν οι αντίπαλοί σου, μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να αποβεί υπέρ σου.  

Μήπως όμως και η εποχή μας ευνοεί ηγέτες χαμηλών τόνων; Πολλά πράγματα σήμερα στη Δύση δείχνουν να μας κλείνουν στην ατομικότητα (ακόμη και η τεχνολογία στην παλάμη μας, το κινητό μας τηλέφωνο) αντί για τη συλλογικότητα της εποχής των κινημάτων που ανέδειξε χαρισματικούς ηγέτες.

Οπως σημείωσε ο Γκανές στους FT, όσοι παραμένουν παθιασμένοι με την πολιτική αποτελούν μειοψηφία. Αυτοί είναι που αναζητούν ακόμη το πάθος, το όραμα και τις ρητορικές εξάρσεις. Αντίθετα αυτοί που κρίνουν τις εκλογές, οι λεγόμενοι swing voters, δεν έχουν τις ανάλογες απαιτήσεις. 

«Νιώθουν πιο άνετα με την ιδέα ότι σε κάθε εκλογική αναμέτρηση καλούνται να ζυγίσουν ένα μικρότερο, εναντίον ενός μεγαλύτερου κακού. Δεν παρακολουθούν στενά την πολιτική τον υπόλοιπο καιρό και ακόμη λιγότεροι τη χρησιμοποιούν για να αναπληρώσουν το χαμένο στην εποχή μας αίσθημα του ανήκειν», σχολίασε ο Γκανές.

Κάπως έτσι, ένας ηγέτης του 2022 δεν χρειάζεται τη λάμψη ενός δημαγωγού της πολιτικής για να προσελκύει ψηφοφόρους. «Αρκεί να είναι κάποιος με τον οποίο μπορούν να ζήσουν»  πρόσθεσε, σκιαγραφώντας ένα φαινόμενο που αφορά και τις δύο ακτές του Ατλαντικού. Και ίσως και τη χώρα μας…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News