Λαμβάνοντας αφορμή από τα ενοχλητικά εκλογικά αποτελέσματα στη Θουριγγία και στη Σαξονία, ο Τζέιμς Χόις, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σουόνσι, στη Βρετανία, έγραψε στον Guardian εκτενή ανάλυση περί την αδυναμία του κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) να δρέψει εκλογικούς θριάμβους σε όλη τη γερμανική επικράτεια.

Κατά τους επικεφαλής του κόμματος, όπως θύμισε με γλαφυρό τρόπο ο αρθρογράφος, «η γερμανική Ανατολή αντιπροσωπεύει την αντίσταση της πραγματικής Γερμανίας στη φιλελεύθερη φρίκη της πολυπολιτισμικότητας και της αιολικής δύναμης». Παρατήρησε, δε, ότι οι δημοκρατικοί Γερμανοί «τρομοκρατήθηκαν» και ότι το δημοσιογραφικό προσωπικό πρότεινε διάφορες λύσεις στο σύστημα προς αντιμετώπιση του φαινομένου, όπως «εποικοδομητική συζήτηση για τα ευαίσθητα θέματα» .

Περιέγραψε το πολιτικό σκηνικό στη Γερμανία και παρατήρησε ότι, στην ουσία, το AfD δεν πήρε και κανένα τρελό ποσοστό στη Θουριγγία. Εφέτος έλαβε το 32,8% των ψήφων, από το 23,4% που είχε πάρει το 2019, και μάλιστα «ενώ προηγήθηκαν πέντε χρόνια κατά τα οποία ο ‘‘αντισυστημικός’’ λαϊκισμός και οι θεωρίες συνωμοσίας αναπτύχθηκαν στο ιδανικότερο έδαφος». Ο Βρετανός απέκλεισε την περίπτωση η «Εναλλακτική» να κυβερνήσει κάποτε κεντρικά, στο Βερολίνο, αφού ποτέ δεν θα κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία, ούτε θα γίνει αποδεκτή από άλλα κόμματα ώστε να υπάρξει κάποια κυβέρνηση συνεργασίας με τη συμμετοχή της. Είχε και ένα επιπρόσθετο επιχείρημα εναντίον του κόμματος AfD: «Ολοι θα αρνηθούν να συνεργαστούν μαζί σου, επειδή είσαι φασιστικό και υπέρ του Πούτιν».

Ετσι ο καθηγητής κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όχι μόνο δεν κέρδισε η Ακροδεξιά, αλλά η σούμα των κομμάτων που είναι υπέρ του ΝΑΤΟ και υπέρ της Ευρωπαϊκής Ενωσης δίνει ένα πλειοψηφικό 63%. Εδωσε και ιστορικά στοιχεία για να εδραιώσει τη θέση του. Εγραψε ότι το ζήτημα του διχασμού μεταξύ Δύσης και Ανατολής στη σημερινή γερμανική επικράτεια δεν περιορίζεται στα χρόνια μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ή μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, αλλά έχει μεσαιωνικές ρίζες. Η Δύση ήταν Γερμανία από τότε, ενώ η Ανατολή ήταν απλώς τα αγροτολίβαδα των Σλάβων. Μόνο μετά τον αποικισμό της Ανατολής με Γερμανούς της Δύσης προέκυψε η Πρωσία. Η οποία συν τω χρόνω και με αιχμή τον λουθηρανισμό και τη στρατοκρατία διαφοροποιήθηκε αισθητά από το δυτικό ρωμαιοκαθολικό γερμανικό τμήμα. Εκεί, στην Πρωσία, γεννήθηκε και η ιδέα του εποικισμού τής πέραν της Γερμανίας Ανατολής (στα χρόνια του Χίτλερ αυτή η παλιά ιδέα ονομάστηκε «ζωτικός χώρος»).

Ο αρθρογράφος αναφέρθηκε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ως αποτέλεσμα της πρωσικής νοοτροπίας και της ύστερης αυτοκρατορικής Γερμανίας, δηλαδή στο γεγονός ότι η Γερμανία κατέληξε να πολεμά σε δύο μέτωπα, και εναντίον της Βρετανίας και εναντίον της Ρωσίας. Και συνέδεσε τις πολιτικές επιλογές των Ανατολικογερμανών κατά τον Μεσοπόλεμο, ο οποίος εξέθρεψε τον χιτλερισμό, με τον πρωσικό μεγαλοϊδεατισμό τους. Κατά τον αρθρογράφο, λοιπόν, η γερμανική Ανατολή ψήφιζε πάντα διαφορετικά από τη γερμανική Δύση, και αυτό συνεχίζει να κάνει. «Δεν μιλάμε για ορθολογικώς αντιμετωπίσιμες ‘‘ανησυχίες’’, αλλά για πολιτική και πολιτισμική διαίρεση πολύ βαθιά. Το ομοιογενές γερμανικό κράτος-έθνος ήταν μύθος τον 19ο αιώνα και παραμένει και σήμερα». Καταλήγοντας ο Βρετανός έγραψε ότι ακριβώς επειδή υπάρχει η πολιτική και πολιτισμική διάσταση μεταξύ ανατολικών και δυτικών επαρχιών της Γερμανίας, «η Γερμανία έχει το μεγαλύτερο τείχος προστασίας από όλα: το χάσμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης».

Αν αυτή η δομική αντίθεση θα εξελιχθεί όπως την αναμένει ο αρθρογράφος, δηλαδή ως ακίνδυνο καλαμπούρι για το μεταπολεμικό σύστημα της Γερμανίας που καθιέρωσαν οι Αμερικανοί, απομένει να το δούμε προσεχώς. Προς το παρόν ας κρατήσουμε μία αποστροφή του με σημασία: «Εμείς οι Βρετανοί», έγραψε, «ψηφίσαμε υπέρ της παραφροσύνης του Brexit εξαιτίας της φαντασίωσης [περί ομοιογενούς γερμανικού κράτους, μετά την ενοποίηση] που οδήγησε τη Γερμανία να στείλει 2 τρισ. ευρώ στην Ανατολή από το 1990 και στο όνομα της εθνικής ενότητας, αντί να ενισχύσει την κοινωνική συνοχή στη Δύση. Και πού φθάσαμε σήμερα; Οι Ανατολικοί να ψηφίζουν όπως ψήφισαν, να φωνάζουν ότι αυτοί είναι η πραγματική Γερμανία και να απαιτούν περισσότερα. Ωστόσο οι επιλογές τους δεν θα εξαπλωθούν στη Δύση».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News