Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για τη λέξη-κλισέ, που καθ’ υπερβολήν χρησιμοποιούμε για να χαρακτηρίσουμε κάθε μεγάλη επιτυχία έλληνα αθλητή, ή ελληνικής ομάδας. Η νίκη του Ολυμπιακού επί της Αρσεναλ στο Λονδίνο και η πρόκρισή του στους «16» του Europa League ήταν πραγματικός άθλος. Η πιο περήφανη βραδιά του στα Κύπελλα Ευρώπης, που κανείς, ποτέ, δεν θα λησμονήσει.

Γιατί ο Ολυμπιακός πήγε στο «Εμιρεϊτς» να αγωνιστεί χωρίς τον απείθαρχο ηγέτη του (Φορτούνη) και τον καλύτερο κεντρικό του αμυντικό (Σεμέδο). Με τρία παιδιά (δύο στόπερ και έναν χαφ), που μέχρι πριν από δύο χρόνια έπαιζαν στα όρια της Α’ και της Β’ Κατηγορίας του γαλλικού πρωταθλήματος. Με αναπληρωματικούς, «κάποιον» Καραργύρη και «κάποιον» Μπουλάρι. Με τον Μπουχαλάκη, που δεν «γεμίζει το μάτι», ό,τι κι αν κάνει το παλληκάρι. Με τους ίδιους, σχεδόν, παίκτες που τις προηγούμενες μέρες είχαν ξοδέψει και την τελευταία τους ικμάδα σε δύο εξοντωτικά ματς: στο πρώτο με την Αρσεναλ, στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», και στο ντέρμπι κορυφής με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Και με το «χάντικαπ» της ήττας (0-1) στην πρώτη του αναμέτρηση με τον διάσημο αγγλικό σύλλογο στο Φάληρο.

Γιατί η Αρσεναλ, ακόμη και «στα κάτω της», τις δύο προηγούμενες σεζόν πρωταγωνίστησε στο Europa League, κι έχασε το τρόπαιο από τις ομάδες που, τελικώς, το κατέκτησαν: την Ατλέτικο Μαδρίτης το 2018 και την Τσέλσι το 2019. Διαθέτει ποδοσφαιριστές συνολικής αξίας 700 εκατομμυρίων ευρώ (μόνον τέσσερις από αυτούς κοστίζουν όσο όλοι οι παίκτες που αγωνίζονται στη Σούπερ Λιγκ, μαζί) και είναι συνηθισμένη σε αγώνες υψηλής έντασης, επειδή προέρχεται από την Premier League. Επαιζε στο γήπεδό της, με «μαξιλαράκι» τη νίκη της στο «Καραϊσκάκης». Κι αγωνιζόταν για… την επιβίωσή της, καθώς από το αγγλικό πρωτάθλημα δεν έχει τίποτα να περιμένει. Ενώ για τον Ολυμπιακό, η πορεία του στο Europa League είναι δευτερεύουσας σημασίας, όπως έχει παραδεχτεί ο ίδιος ο Βαγγέλης Μαρινάκης.

Πώς έγινε, λοιπόν, αυτό το «θαύμα», που οι μπουκμέικερς στην Αγγλία πλήρωναν 7 προς 1; Πρωτίστως, χάρη στο σχέδιο του Πέδρο Μαρτίνς. Τέσσερα 24ωρα μετά το «ρουά-ματ» στη σκακιέρα της Τούμπας, ο πορτογάλος τεχνικός (που μέχρι πριν από μια εβδομάδα μπαινόβγαινε στο κάδρο της αμφισβήτησης) απέδειξε εμφατικά, για δεύτερη φορά, πως είναι αντάξιος των φιλοδοξιών του -δεν θα τον έχουμε στα μέρη μας για πολύ καιρό ακόμη- και των μεγάλων προσδοκιών της ομάδας του. Κανένας άνθρωπος δεν θα ξύπνησε σήμερα το πρωί (αν κοιμήθηκε καθόλου…) πιο ευτυχισμένος από τον Μαρτίνς.

Στο «Εμιρεϊτς» ο Ολυμπιακός ήταν ουσιαστικός, αποτελεσματικός, συγκεντρωμένος και ανθεκτικός, όσο λίγοι θα περίμεναν από ελληνική ομάδα σε ευρωπαϊκό ματς τέτοιας σημασίας. Απέναντι στη «φλύαρη» Αρσεναλ, που είχε κατοχή μπάλας 62%, διπλάσιες μεταβιβάσεις και 20 επιθέσεις περισσότερες (31-11), οι «ερυθρόλευκοι» εμφάνισαν ίδιο αριθμό τελικών προσπαθειών που βρήκαν στόχο (4-4), εξαιρετική ακρίβεια στις πάσες (81%), και έκαναν διαχείριση δυνάμεων για σεμινάριο, που τους επέτρεψε να είναι ανταγωνιστικοί στην παράταση ενός τόσο απαιτητικού αγώνα.

Η πίστη πως μπορούσαν να προκριθούν, ενώ όλα έμοιαζαν να είναι εις βάρος τους, είναι -κι αυτή- έργο Μαρτίνς. Οι παίκτες του δεν φοβήθηκαν, δεν βιάστηκαν, δεν απογοητεύτηκαν σε κανένα σημείο του παιχνιδιού. Ακολούθησαν το πλάνο με θρησκευτική ευλάβεια, ακόμη κι όταν δέχτηκαν το γκολ του Ομπαμεγιάνγκ (7 λεπτά πριν από τη λήξη της παράτασης), που φαινόταν «καταδικαστικό». Εκεί που οι περισσότερες ομάδες θα συνθηκολογούσαν, εκείνοι κυνήγησαν -και πέτυχαν- το «χρυσό» γκολ.

Ακόμη και η τύχη συγκινήθηκε από τη συγκλονιστική προσπάθεια του Ολυμπιακού. Φάνηκε στις καθυστερήσεις της παράτασης (123′), όταν ο Ομπαμεγιάνγκ, ανενόχλητος στη μικρή περιοχή του Σα, έχασε αυτό που θα ήταν το πιο εύκολο γκολ της καριέρας του. Ετσι, χάρη και στην άψογη διαιτησία του ιταλού ρέφερι, που δεν λογάριασε το «βαρύ» όνομα της Αρσεναλ, γράφτηκε το «έπος του Εμιρεϊτς».

Στο ίδιο γήπεδο ο Ολυμπιακός (του Μάρκο Σίλβα) είχε νικήσει την Αρσεναλ και πριν από τεσσεράμισι χρόνια, τον Σεπτέμβριο του 2015. Αλλά, τότε, ήταν ένα από τα πολλά ματς των ομίλων του Champions League – δεν έκρινε πρόκριση. Ο χθεσινός θρίαμβος είναι πολύ μεγαλύτερος. Επιπλέον, εκείνο το εκπληκτικό αποτέλεσμα ήταν μεμονωμένο. Ενώ αυτό, του Ολυμπιακού του Μαρτίνς, εντάσσεται σε μια ακολουθία ευρωπαϊκών επιτυχιών που αξίζει την προσοχή μας.

Οι «ερυθρόλευκοι» απέκλεισαν, εφέτος, τη Βικτόρια Πλζεν (δευτεραθλήτρια Τσεχίας), την Μπασάκσεχιρ (δευτεραθλήτρια Τουρκίας), την Κράσνονταρ (τρίτη στη Ρωσία) και τον Ερυθρό Αστέρα (πρωταθλητή Σερβίας). Στάθηκαν εξαιρετικά απέναντι σε μεγαθήρια, στον όμιλο του Champions League, με μόνη ανορθογραφία την ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι. Την περασμένη σεζόν είχαν προκριθεί, μεταξύ άλλων, σε βάρος της Μίλαν με μια εμφατική νίκη. Ο Μαρτίνς έχει κατασκευάσει μια ομάδα ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Αποστομώνοντας τους επικριτές του και καταρρίπτοντας τον μύθο ότι οι ελληνικοί σύλλογοι είναι «χαμένοι από χέρι» μόλις μπει ο Φεβρουάριος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News