Ο καγκελάριος Ολαφ Σολτς, ένας από τους πλέον αντιπαθείς στον γερμανικό λαό πολιτικούς, θα είναι ο επίσημος υποψήφιος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) στις πρόωρες εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου. Η απόφαση της ηγεσίας του SPD να τον χρίσει εκ νέου υποψήφιο ήταν ομόφωνη μεν, έγραψε η Ελενα Τέμπανο στην Corriere della Sera, όμως και «αυτοκτονική». Βέβαια, κατέληξαν στον Σολτς, αφού προηγουμένως ο δημοφιλής (και μάλλον διορατικός…) υπουργός Αμυνας Μπόρις Πιστόριους αρνήθηκε να αποδεχθεί την υποψηφιότητα.

Το εβδομαδιαίο έντυπο Spiegel έγραψε ότι ο Σολτς «πιθανώς είναι ο πιο αδύναμος υποψήφιος όλων των εποχών» και πρέπει να έχει δίκιο, αφού ουδέποτε φάνταζε ως ο κατάλληλος άνθρωπος για την καγκελαρία. Μάλιστα, προ τετραετίας ήταν η πιο απίθανη περίπτωση για την υποψηφιότητα. Πλέον, έπειτα από το αποτυχημένο πείραμα της τριμερούς συγκυβέρνησης SPD-Πρασίνων-Φιλελευθέρων, η δημοτικότητα του Σολτς βρίσκεται στο ναδίρ. Ετσι, το λογικότερο μέλημα του Σολτς μοιάζει να είναι η διάσωση του πολιτικού σαρκίου του, αφού το κόμμα του είναι βέβαιο ότι θα ηττηθεί κατά κράτος.

Τα διάφορα γερμανόφωνα μέσα εντός και εκτός Γερμανίας αποδίδουν την κατάρρευση της κυβέρνησης Σολτς και στο γεγονός ότι ο ίδιος διαδέχθηκε στον θώκο την «πιο αγαπητή καγκελάριο», δηλαδή την Ανγκελα Μέρκελ. Η σύγκριση μαζί της τον κατατρόπωσε. Αλλά και τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Σολτς ήταν συντριπτικά για τον ίδιο. Η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung περιέγραψε την κατάσταση ως εξής: «Η κυβέρνησή του, η οποία ήταν άτυχη εξαρχής, μόλις κατέρρευσε. Το SPD, το παλαιότερο και άλλοτε υπερήφανο κόμμα της Γερμανίας, βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης και στις δημοσκοπήσεις.

»Ο Σολτς είναι αυτή τη στιγμή ο πιο αντιδημοφιλής πολιτικός στη γερμανική πολιτική σκηνή. Τα εξτρεμιστικά κόμματα απέκτησαν σημαντική δύναμη κατά τη διάρκεια της κυβέρνησής του. Η εμπιστοσύνη στους δημοκρατικούς θεσμούς έχει μειωθεί δραματικά. Η γερμανική οικονομία διέρχεται κρίση ανάπτυξης και στόχων, για την οποία ο Σολτς δεν είναι αποκλειστικά υπεύθυνος μεν, όμως δεν κατάφερε να την αντιμετωπίσει με αποφασιστικότητα»

Τα δε γκάλοπ είναι αμείλικτα. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του ινστιτούτου INSA, που δημοσιεύθηκε το περασμένο Σάββατο, σε εθνικό επίπεδο το SPD βρίσκεται στο 14%, αρκετά πίσω από τους Χριστιανοδημοκράτες (το CDU λαμβάνει ποσοστό 32%), ενώ το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) παίρνει 19%. Και αυτό παρά το γεγονός ότι ο υποψήφιος του CDU για την καγκελαρία δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στον λαό (άλλο γκάλοπ, της Wahlen, δίνει στον Φρίντριχ Μερτς 44%).

Τότε γιατί το κόμμα πρότεινε εκ νέου τον Σολτς; «Μάλλον επειδή το SPD θεωρεί χαμένες από χέρι αυτές τις εκλογές», έγραψε η Corriere, «αν και δεν το ομολογεί». Ενα κάποιο «σοσιαλδημοκρατικό θαύμα» επικαλείται η Süddeutsche Zeitung ώστε να αλλάξουν οι συσχετισμοί, αλλά δεν πιστεύει καν η ίδια αυτό που έγραψε. Οι περισσότεροι, πάντως, Γερμανοί βλέπουν ότι μετεκλογικώς η χώρα τους θα οδηγηθεί ξανά στον λεγόμενο «μεγάλο συνασπισμό», δηλαδή στην εξουσιαστική συμμαχία των CDU και SPD, κομμάτων που παραδοσιακά αλληλομισιούνται και… παραδοσιακότερα συγκυβερνούν. Η εποχή της Μέρκελ, δηλαδή, θα επιστρέψει.

Το κόμμα Βάγκενκνεχτ ως… light AfD

Η Corriere σχολίασε ότι στην περίπτωση του «μεγάλου συνασπισμού» θα κερδίσουν πόντους τα μικρότερα κόμματα και δη τα θεωρούμενα αντισυστημικά και εκτός δημοκρατικού τόξου, τουτέστιν το AfD, το οποίο δεν συμμετείχε ποτέ σε κάποιον κυβερνητικό συνασπισμό «χάρις στον ‘‘υγειονομικό κλοιό’’ των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων». Αλλά το AfD είναι η μία πλευρά. Η άλλη είναι η Αριστερά. Η τελευταία είδηση από τη Γερμανία αφορά τη συμμετοχή του κόμματος της Ζάχρα Βάγκενκνεχτ, του BSW, στη συγκυβέρνηση της Θουριγγίας, μαζί με τα CDU και SPD, έπειτα από τρεις μήνες σκληρών διαπραγματεύσεων.

Το BSW υπολογίζει και σε κυβερνητική συμμαχία με το SPD στο κρατίδιο του Βρανδεμβούργου (όπου το AfD είναι δεύτερο κόμμα μετά τους Σοσιαλδημοκράτες – το BSW είναι τρίτο). Στη Σαξονία, ωστόσο, όπου το CDU ξεπέρασε οριακά το AfD, οι τριμερείς διαπραγματεύσεις μεταξύ της Χριστιανοδημοκρατίας, του SPD και του BSW κατέρρευσαν την περασμένη εβδομάδα λόγω των ανυπέρβλητων διαφορών σε δύο κρίσιμα πεδία: στην άμυνα και στη μετανάστευση. Το CDU και το SPD εργάζονται για κυβέρνηση μειοψηφίας, την οποία θεωρούν τη μόνη λύση ώστε να αποφευχθούν οι επαναληπτικές εκλογές.

Η Τέμπανο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «το ακροαριστερό BSW μοιάζει περισσότερο με το AfD παρά με τη Σοσιαλδημοκρατία» και τόνισε τα κατά τη γνώμη της αρνητικά χαρακτηριστικά του: είναι «αυταρχικό, αντιμεταναστευτικό, φιλορωσικό και καταδικάζει τη στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία». Επιπλέον, στηλίτευσε το γεγονός ότι η Γερμανία δεν απέφυγε τελικά την ευρωπαϊκή πολιτική νόσο της εποχής μας, τον «κατακερματισμό του πολιτικού σκηνικού όσο ποτέ άλλοτε στη μεταπολεμική περίοδο» και την «ολοένα και μεγαλύτερη αμφισβήτηση των παραδοσιακών κομμάτων».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News