Προ διετίας τέτοιες ημέρες, άγιες για τους χριστιανούς, οι Xριστιανοδημοκράτες της Γερμανίας, αν και δηλώνουν χριστιανοί και όχι μόνο δημοκράτες, αλληλοσπαράσσονταν στις εσωκομματικές εκλογές που ακολούθησαν την εκλογική ήττα τους σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Το πουλέν της Ανγκελα Μέρκελ, ο Αρμιν Λάσετ, απέτυχε ως κομματικός ηγέτης και έπρεπε να αντικατασταθεί. Και αυτό ακριβώς έγινε τον Δεκέμβριο του 2021.

Ο Φρίντριχ Μερτς, παλιομοδίτικα συντηρητικός πολιτικός, στον αντίποδα δηλαδή της Μέρκελ και των μερκελιστών, εξελέγη νέος αρχηγός της γερμανικής Κεντροδεξιάς, μάλιστα με μεγάλο ποσοστό. Φαίνεται ότι τότε φούντωσαν και τα εσωκομματικά μίση που τώρα παράγουν, αν όχι επιβεβαιωμένες ειδήσεις, τουλάχιστον ενδιαφέροντα κουτσομπολιά («παρασκήνιο», όπως λένε, όπου πάντα αχνοφαίνεται η αλήθεια).

Πλέον λέγεται ανοιχτά ότι το κόμμα «απομερκελοποιείται» σε διάφορα επίπεδα πολιτικής. Και ότι λόγω αυτής της δεξιάς στροφής επικρατεί παγετός στις σχέσεις κόμματος και Μέρκελ. Ορισμένοι σπερμολόγοι των χριστιανών και δημοκρατών, πάλι σε χριστουγεννιάτικη περίοδο, μίλησαν χαιρέκακα (και ανώνυμα) στο περιοδικό Spiegel περί «εποχής παγετώνων», ακόμη και περί «ρήξης».

Τα δεδομένα, πάντως, είναι θορυβώδη: η Μέρκελ αποχώρησε από το Ιδρυμα Αντενάουερ, δηλαδή από το κομματικό think tank που ρίχνει τις ιδέες στο εν ενεργεία πολιτικό προσωπικό. Πρόκειται για συντηρητικό «κλαμπ» στο οποίο για να εισέλθει κάποιος πρέπει να αδειάσει θέση. Η Μέρκελ έφυγε, λοιπόν, και το κενό της θα καλυφθεί. Ολη η πλάκα αφορά τον νεοεισερχόμενο στο Ιδρυμα: ναι, είναι ο Μερτς.

Οι φήμες θέλουν τη Μέρκελ ασυγκράτητη στο φευγιό της, αφού αρνήθηκε ακόμη και τον απλό τίτλο της «φίλης του Ιδρύματος». Και συνεπή στην απόφασή της να αποστρατευθεί από την ενεργό δράση και να ιδιωτεύσει. Οι κομματικοί τη θεωρούν «αχάριστη», όμως εκείνη επικεντρώνεται στη συγγραφή των απομνημονευμάτων της με τη βοήθεια της εχέμυθης γραμματέως της, Μπεάτε Μπάουμαν.

Η Corriere della Sera ασχολήθηκε με τα εσωτερικά των γερμανών Χριστιανοδημοκρατών και έγραψε ότι, στην πραγματικότητα, κανείς «ξένος» δεν έμαθε τι συνέβη και έσπασαν οι δεσμοί Μέρκελ και CDU. Ανέφερε, φυσικά, τη στήριξή της στον Λάσετ, την ήττα του στις εκλογές και τον θρίαμβο του Μερτς στις εσωκομματικές εκλογές. Αλλά δεν μπόρεσε να απαντήσει στο ίδιο της το ερώτημα: «Πόσο ισχυρά είναι τα προσωπικά μίση και οι μνησικακίες των Χριστιανοδημοκρατών;»

Ενας διάσημος Γερμανός, ο Καρλ Μαρξ, άσχετος με τη χριστιανοδημοκρατία και με τα «μαχαιρώματα» στους κόλπους της, είχε πει ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως τραγωδία και τη δεύτερη ως φάρσα. Το συγκεκριμένο κόμμα, ωστόσο, κατασπαράσσει τους ηγέτες του. Αν κάποτε η αποδόμηση του Χέλμουτ Κολ από την ίδια την προστατευόμενή του, τη Μέρκελ, ήταν η τραγική περίπτωση, η τωρινή, η «αποκήρυξη» του κόμματος από τη Μέρκελ, μάλλον είναι η κωμωδία.

Δεξιά στροφή

Γεγονός είναι ότι το CDU της σήμερον δεν είναι εκείνο που υπήρξε επί Μέρκελ. Ο Μερτς και οι εκλεκτοί του έχουν ανατρέψει την κληρονομιά της πρώην καγκελαρίου. Εφτιαξαν ένα δεξιότερο κόμμα, επικεντρωμένο κιόλας στη λεγόμενη «ταυτότητα» (εθνική, πολιτισμική, κ.λπ.). Δηλαδή γύρισαν τον χρόνο πίσω, προτού αναλάβει τα κομματικά ηνία η Μέρκελ (η ευελιξία της οποίας θαυμάστηκε πολύ νωρίς, πολύ πριν από τη δική της πρωθυπουργία, όταν άγουρη ακόμη υπηρέτησε κυβερνήσεις και των δύο Γερμανιών).

Η βασική αλλαγή πολιτικής του Μερτς είναι στο Μεταναστευτικό. Ως γνωστόν, η Μέρκελ είχε αποθεώσει τις ροές και είχε ανοίξει διάπλατα όλες τις πύλες εισόδου στη Γερμανία. Η σημερινή χριστιανοδημοκρατική ηγεσία μελετά την αποστολή των μεταναστών σε τρίτες χώρες, δηλαδή κάποια λύση τύπου Ρουάντας ή Αλβανίας. Και ο συντηρητικός Τύπος βάλλει κατά της Μέρκελ γράφοντας ευθέως ότι ζημίωσε το CDU, αδειάζοντάς το από ιδέες και περιεχόμενο.

Οι Ιταλοί, κλείνοντας το σημείωμά τους, σχολίασαν: «Τι έκανε ακριβώς η Μέρκελ σε αυτό το κόμμα και για ποιον λόγο, είναι απορίες που χαρακτήρισαν την τελευταία φάση της εξουσίας της. Ισως τα απομνημονεύματά της ρίξουν κάποιο φως και μας επιτρέψουν να δούμε πιο καθαρά κάποια από τα αινιγματικά πεπραγμένα της την περίοδο της πρωθυπουργίας της (2005-2021)».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News