Στην ηλικία των τεσσάρων μόλις ετών, ο μικρός «Πάολο» (το όνομα δεν είναι το πραγματικό του) έχει υποφέρει ήδη πολλά, ενδεχομένως περισσότερα από όσα θα μπορούσε να αντέξει ένας ενήλικας. Αλλά κατάφερε τελικά να βγει νικητής. Χάρη σε μια επαναστατική ιατρική τεχνική και μια πρωτοπόρα ομάδα ιταλών γιατρών που δεν δίστασε να την εφαρμόσει.

Λίγους μήνες μετά τη γέννησή του σε μια επαρχιακή πόλη, ο Πάολο ήταν διαρκώς χλωμός και αδύναμος ενώ τα μάτια του ήταν πρησμένα. Οι γιατροί που τον εξέτασαν αρχικά, μην εντοπίζοντας άμεσα κάτι, προσπάθησαν να καθησυχάσουν τη μητέρα του. Αλλά εκείνη δεν μπορούσε να ηρεμήσει. Απευθύνθηκε σε πιο εξειδικευμένους γιατρούς, η πρώτη κίνηση των οποίων ήταν να υποβάλουν τον Πάολο σε αιματολογικές εξετάσεις. Λίγο μετά τα πρώτα γενέθλιά του, όντας μόλις 12 μηνών, ο μικρός διαγνώστηκε με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, την πιο διαδεδομένη στην παιδική ηλικία.

Ακολούθησε χημειοθεραπεία δίχως, ωστόσο, κανένα όφελος ενώ στη συνέχεια ο Πάολο μεταφέρθηκε στη Ρώμη για να υποβληθεί σε μεταμόσχευση μυελού των οστών. Αλλά πάλι χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Τότε οι ογκο-αιματολόγοι του πρότυπου παιδιατρικού νοσοκομείου Bambino Gesù αποφάσισαν να εφαρμόσουν μια πειραματική τεχνική η οποία φαίνεται ότι θα αποτελέσει το μέλλον της Ιατρικής.

Οι γιατροί προέβησαν στην γενετική τροποποίηση των βασικών κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος του Πάολο, των λεμφοκυττάρων Τ, ούτως ώστε να μπορούν αυτά στη συνέχεια να βάλλουν στοχευμένα κατά των καρκινικών κυττάρων και, ταυτόχρονα, να μην επιβαρύνουν υπερβολικά τον οργανισμό ενός μικρού παιδιού. Έναν μήνα αφότου υποβλήθηκε στη μετάγγιση των νέων «ενισχυμένων» λεμφοκυττάρων του, ο Πάολο επέστρεψε επιτέλους στο σπίτι του. Σήμερα η ασθένεια δεν εντοπίζεται στον μυελό των οστών, δείχνει να έχει υποχωρήσει.

O Φράνκο Λοκατέλι, ωστόσο, επικεφαλής της ιατρικής ομάδας, παρότι είναι ευτυχής, παραμένει επιφυλακτικός. «Δεν πρόκειται για θεραπεία» – εξήγησε, μιλώντας στην Corriere della Sera – «τα καρκινικά κύτταρα προς το παρόν δεν φαίνονται αλλά θα μπορούσαν να βρίσκονται ακόμα στην κυκλοφορία και να εντοπίζονται με πιο ειδικές εξετάσεις. Ο χρόνος θα μας πει εάν καταφέραμε να κατατροπώσουμε». Σύμφωνα με τον ιταλό ειδικό η κατάλληλη λέξη είναι «απαλλαγή». Προς το παρόν ο μικρός Πάολο απαλλάχτηκε από την ασθένεια που τον απειλούσε.

 

Η τεχνική που εφαρμόστηκε ονομάζεται Car-T. Πρόκειται για μια γενετική τεχνική που εφαρμόζεται στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος με στόχο να τα στρέψει κατά του καρκίνου. Πρώτη φορά εφαρμόστηκε στο Children’s Hospital της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ, το 2012, σώζοντας τη ζωή ενός μικρού κοριτσιού. Η επιτυχία των αμερικανών γιατρών ήταν τόσο σημαντική που η μικρή, έχοντας απαλλαγεί, από την ασθένεια που απειλούσε τη ζωής της, έγινε δεκτή, ως σύμβολο αισιοδοξίας, από τον Μπαράκ Ομπάμα.

Και το πρωί της Πέμπτης, 1 Φβρουαρίου, ενώ εκπρόσωποι του νοσοκομείου κοινοποιούσαν τα καλά και άκρως ενθαρρυντικά νέα για την υγεία του Πάολο, οι γιατροί του τμήματος ογκο – αιματολογίας του Bambino Gesù, προετοιμάζονταν για τη μετάγγιση δισεκατομμυρίων «ενισχυμένων» λεμφοκυττάρων σε έναν δεύτερο ασθενή ηλικίας 17 ετών. Τρίτος στη λίστα αναμονής είναι ένας δωδεκάχρονος από τη Ζυρίχη. Αλλά σε δέκα ημέρες οι ιταλοί γιατροί θα αποπειραθούν να πραγματοποιήσουν ακόμα ένα τολμηρό άλμα. «Θα εφαρμόσουμε τη θεραπεία σε ένα κοριτσάκι με νευροβλάστωμα», έναν τύπο καρκίνου που πλήττει το νευρικό σύστημα, ανακοίνωσε ο Λοκατέλι, προσδιορίζοντας πως είναι η πρώτη φορά που η τεχνική Car –T θα εφαρμοστεί κατά ενός συμπαγούς όγκου, διαφορετικού από τους καρκίνους του αίματος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν αυτές τις ημέρες στην ιατρική επιθεώρηση The New England Journal of Medicine όσον αφορά την επιτυχία της ιατρικής ακριβείας στη μάχη κατά του καρκίνου, τα μισά από τα 75 παιδιά που έπασχαν από οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, δύο χρόνια αφότου υποβλήθηκαν στη θεραπεία (σε διάφορα ιατρικά κέντρα ανά τον κόσμο) είναι καλά στην υγεία τους.

Οι άνθρωποι πίσω από αυτήν την αξιομνημόνευτη επιτυχία στην Ιταλία είναι μια ομάδα γιατρών ηλικίας 35 έως 40 ετών που επέστρεψαν στην πατρίδα τους το 2014. «Σπουδάζαμε στο Baylor College του Χιούστον, έναν από τους τόπους όπου αναπτύχθηκε η μέθοδος Car-T», δήλωσε η Κοντσέτα Κουινταρέλι, η οποία είδε αυτά τα «σούπερ κύτταρα» να μεγαλώνουν μέσα στα ίδια της τα χέρια. «Ο Φράνκο Λοκατέλι (επικεφαλής του προγράμματος) μας έφερε στη Ρώμη και μας ρώτησε πόσα χρόνια χρειαζόμαστε. Πέντε χρόνια, είπαμε, για να απαντήσει εκείνος, καλά δεν βλέπετε τους ασθενείς εδώ έξω; Κοίταξα τον σύζυγό μου (και συνεργάτη) Μπιάτζιο ντε Αντζέλις και σκεφτήκαμε το παιδί μας. Τρία χρόνια, υποσχεθήκαμε». Και τόσα χρειάστηκαν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News