«Με την εξάντληση της στρατιωτικής δύναμής της αλλά και της πολιτικής επιρροής της, η Χαμάς δέχεται αυξανόμενη πίεση για να βοηθήσει να τερματιστεί ο πόλεμος στη Γάζα» έγραψε η Washington Post σε ανταπόκρισή της από τη Ραμάλα της Δυτικής Οχθης. Εκεί οι συνεργάτες του αμερικανικού μέσου διαπίστωσαν ότι οι ντόπιοι Παλαιστίνιοι «ενοχλούνται όλο και περισσότερο με τη Χαμάς, καθώς αγωνίζονται να επιβιώσουν από την πείνα, τον εκτοπισμό και τις ισραηλινές επιθέσεις».

Ταυτόχρονα σημείωσε ότι η Χαμάς (μίλησε κάποιος «ανώνυμος αξιωματούχος») εμφανίζεται διαλλακτική και προτείνει δίμηνη παύση των εχθροπραξιών και ανταλλαγή ισραηλινών ομήρων με παλαιστινίους αιχμαλώτους. Εδωσε, δε, την πληροφορία ότι σε διπλωματικό επίπεδο η κινητικότητα εντοπίζεται «μεταξύ Καΐρου και Ντόχας», με την Αίγυπτο να ενδιαφέρεται ζωηρά για την επαύριον του πολέμου.

Ολα αυτά την ίδια ώρα που η ισραηλινή πλευρά (ο Μπενιαμίν Νετανιάχου και οι κυβερνητικοί εταίροι του) δεν θέλουν καν να ακούσουν για συνομιλίες με τη Χαμάς και σκέφτονται την προσάρτηση των κατεχομένων σε συνδυασμό με την «εθελοντική» μετανάστευση των Παλαιστινίων, δηλαδή των ντόπιων. «Γεγονός είναι ότι η Χαμάς δεν μπορεί πια να κυβερνήσει στη Γάζα», έγραψαν οι Αμερικανοί, «καθώς έπειτα από 17 χρόνια βρίσκεται σε δεινή θέση, με λίγους θύλακες ανταρτών, και αντιμέτωπη με την οργή του κόσμου που θέλει τερματισμό του πολέμου».

Η Post θύμισε το ιστορικό της σύγκρουσης της Χαμάς με την Παλαιστιανιακή Αρχή και κατ’ επέκτασιν με την αμιγώς πολιτική οργάνωση Φατάχ, τον αποκλεισμό της Γάζας από το Ισραήλ και την Αίγυπτο, και την υπόθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023, με την εισβολή των χαμασιτών στα κιμπούτς, τις απαγωγές των 250 Ισραηλινών και, ακολούθως, την ισοπέδωση της Γάζας από τον ισραηλινό στρατό, που σκότωσε περισσότερους από 45.000 Παλαιστινίους (το Ισραήλ μιλάει για «περίπου 20.000 σκοτωμένους μαχητές της Χαμάς»). Θύμισε, επίσης, τις δολοφονίες των αρχιχαμασιτών Ισμαήλ Χανίγια (στο Ιράν) και Γιαχία Σινουάρ (στη Γάζα) από ισραηλινά πυρά.

Βέβαια, η Χαμάς ανθίσταται ακόμη, με σποραδικές ενέδρες σε ισραηλινούς στρατιώτες και με εκτοξεύσεις αυτοσχέδιων βλημάτων προς τις νότιες περιοχές του Ισραήλ. Ορισμένοι αναλυτές θεωρούν ότι η Χαμάς κατάφερε να προσελκύσει και νέους μαχητές, όχι όμως λόγω τζιχαντιστικής ιδεολογίας, αλλά επειδή το Ισραήλ έχει ισοπεδώσει τα πάντα γύρω του. Η μεγαλύτερη επιρροή της Χαμάς σήμερα εντοπίζεται στις πολυπληθείς πόλεις της Γάζας όπου κατέφυγαν οι εσωτερικοί πρόσφυγες, δηλαδή στην Ντέιρ αλ-Μπάλαχ, τη Χαν Γιουνίς και τη Νουζεϊράτ.

«Στη Ράφα, όμως, ένοπλες συμμορίες που αντιτίθενται στη Χαμάς έχουν πάρει τον έλεγχο και λεηλατούν φορτηγά με ανθρωπιστικό υλικό σε σημεία ελεγχόμενα από το Ισραήλ, περιπλέκοντας σοβαρά την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας και παροξύνοντας το πρόβλημα του λιμού στη Γάζα».

Ο πληθωρισμός του πολέμου αντιστάθηκε και αυτός στην προσπάθεια της Χαμάς να ελέγξει τις τιμές στη Γάζα. «Οι κάτοικοι λένε ότι το κόστος των αγαθών έχει εκτοξευθεί λόγω των τεράστιων ελλείψεων. Τσουβάλι με 25 κιλά αλεύρι, το οποίο κόστιζε 14 δολάρια πριν από τον πόλεμο, τώρα κοστίζει περισσότερο από 250 δολάρια».

Και οι εναπομείναντες χαμασίτες «οργανώνουν εκστρατείες εναντίον των μαυραγοριτών και των πλιατσικολόγων, μάλιστα εξόντωσαν μια εγκληματική συμμορία, των αδελφών Σαμπάμπ». Ταυτόχρονα «η Χαμάς εξαπολύει βία και τρομοκρατία στους επικριτές της».

Χειρονομία καλής θέλησης

Την περασμένη Παρασκευή η Χαμάς έδωσε στο Ισραήλ, μέσω αιγυπτίων μεσαζόντων, τα ονόματα των ομήρων που παραμένουν ζωντανοί. «Ηταν χειρονομία καλής θέλησης, η οποία αποσκοπούσε στο να ανοίξει ο δρόμος για την κατάπαυση του πυρός, είπε ένας αιγύπτιος αξιωματούχος υπό τον όρο της ανωνυμίας. Επίσης, ο Μούσα Χαντίντ, αντιπρόεδρος του Παλαιστινιακού Εθνικού Συμβουλίου στη Ραμάλα, είπε στην Post ότι η Χαμάς σκέφτεται τη μελλοντική επιβίωσή της, κάτι που σημαίνει πιο ρεαλιστικές θέσεις. Ωστόσο περιέλαβε στο ζήτημα όχι μόνο την κατάπαυση του πυρός, αλλά και τα υπόλοιπα παλαιστινιακά θέματα, τη Δυτική Οχθη, τα Ανατολικά Ιεροσόλυμα και την ίδια την Παλαιστινιακή Αρχή».

Το πνεύμα της Post εξυπηρετεί την ανάγκη «εναλλακτικής διακυβέρνησης» στη Γάζα, «κάτι που πλέον επιζητούν και οι κάτοικοί της». Εξάλλου η δημοφιλία της Χαμάς έπεσε πολύ στη Γάζα, σε 39% τον Σεπτέμβριο, από 64% που ήταν τον Ιούνιο. Υπάρχουν και εκείνοι που πιστεύουν ότι η Χαμάς απασχολεί τον ισραηλινό στρατό και καταξοδεύει το ισραηλινό κράτος, αλλά οι περισσότεροι επικρίνουν πλέον ανοιχτά τη συνεχιζόμενη κατάσταση και απαιτούν τον τερματισμό του πολέμου με οποιοδήποτε κόστος. Το πολιτικό κενό, πάντως, παραμένει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News