«Με πτώση 5,8% του ΑΕΠ κατά το πρώτο τρίμηνο του 2020 σε σύγκριση με το τελευταίο τρίμηνο του 2019, η Γαλλία σημείωσε τις χειρότερες επιδόσεις από όλες τις μεγάλες χώρες στην Ευρωζώνη». Πρόκειται για διαπίστωση-σοκ. Καθότι η γερμανική υποχώρηση «που αναμένεται να ανακοινωθεί στις 15 Μαΐου» δεν θα είναι μεγαλύτερη από 2%.

Λοιπόν, «η γαλλική οικονομία συρρικνώθηκε περισσότερο από εκείνη της Ισπανίας που είναι -5,2% ή της Ιταλίας που είναι -4,7%». Το σοκ έγινε ακόμη μεγαλύτερο: εν μέσω πανδημίας κορονοϊού ο Νότος κατάφερε να τα πάει καλύτερα! Ετσι η Γαλλία που «απομακρύνθηκε» από τη Γερμανία και τις καλές οικονομικές επιδόσεις της, «υποχωρώντας» προς τον Νότο, ανησυχεί σφόδρα τη Le Monde η οποία στο κύριο άρθρο της θυμάται με νοσταλγία και τον γαλλογερμανικό άξονα.

Η οικονομική οπισθοδρόμηση στάθηκε η αφορμή του άρθρου που προτείνει στη γαλλική διοίκηση ένα «σοκ ρεαλισμού». Κατά νου, βέβαια, υπάρχει η «απειλή» που υποτίθεται ότι συνιστά για την Ευρωζώνη η γαλλική πραγματικότητα, όπως τουλάχιστον την ερμηνεύει το Μέσο. Κρίνει ότι με τέτοια χάλια «μετρίων» επιδόσεων η γαλλική φωνή για περισσότερη αλληλεγγύη στο πλαίσιο της Ενωσης «αποδυναμώνεται» και πνίγεται. Και τα οικονομικά δεινά την επαύριον της πανδημίας θα είναι βαριά, όπως είπε και ο γάλλος υπουργός Οικονομίας Μπρουνό Λε Μερ.

Ο Εμανουέλ Μακρόν και η κυβέρνησή του τίθενται, συνεπώς, υπό δημοσιογραφικό έλεγχο, αν όχι υπό αμφισβήτηση. Ο «υπερβολικός συγκεντρωτισμός», η «αυταρχική διαχείριση», όλα αναφέρονται, ενώ υπενθυμίζεται στον πρόεδρο και το πλαίσιο εντός του οποίου ασκεί τις πολιτικές του: «Η χώρα έχει αναστατωθεί από τις συγκρούσεις των Κίτρινων Γιλέκων και από τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση». Τονίζονται και ορισμένες ανακολουθίες στο ζήτημα της αντιμετώπισης της πανδημίας και «η υπερβολικά μεγάλη έλλειψη μασκών».

Παρατίθενται και στοιχεία από γκάλοπ που δείχνουν τη δημοτικότητα του Μακρόν πολύ πεσμένη, αφού οι Γάλλοι «σε ποσοστό 62% λένε ότι δεν είναι ικανοποιημένοι με την κυβερνητική δράση». Το πρόβλημα για τη Le Monde έγκειται στο ότι οι Γερμανοί που δεν είναι ευχαριστημένοι με τη δράση της δικής τους κυβέρνησης είναι λίγοι, «μόνο 26%». Και στην προσδοκία τα πάνε καλύτερα οι Γερμανοί, αφού βλέπουν να έρχονται χειρότερες ημέρες σε ποσοστό χαμηλό, 39%, ενώ οι Γάλλοι απαισιοδοξούν για το μέλλον σε ποσοστό 64%.

Η αποκαρδίωση που η εφημερίδα παρατηρεί στη γαλλική κυβέρνηση, αυτή η «γαλλική παραίτηση», κρίνεται επικίνδυνη για την Ευρωζώνη. «Τη βάζει σε σοβαρές πιέσεις». Και από μόνα τους τα μέτρια οικονομικά αποτελέσματα, που «αποσυνδέουν το Παρίσι από το Βερολίνο», είναι επικίνδυνα, «ενισχύουν τις διαιρέσεις» στην ΕΕ, αφού οι Βόρειοι «θα ανακάμψουν πιο γρήγορα από τον κορονοϊό».

Le Monde, κάνεις λάθος!

Η ανάλυση της γαλλικής και ευρωπαϊκής πραγματικότητας από το φημισμένο γαλλικό Μέσο δεν άρεσε στον ιταλικό Τύπο, δημοσιεύματα του οποίου επισημαίνουν το «αναχρονιστικό» πνεύμα του. Για τους Ιταλούς, ο Μακρόν, υποστηρίζοντας τα αιτήματα του Νότου ενώπιον των Γερμανών και των υπολοίπων Βορείων, όχι μόνο δεν διακινδυνεύει ρήξη της ΕΕ και της Ευρωζώνης, αλλά, αντιθέτως, δουλεύει για την πραγματική ενότητα και αλληλεγγύη μέσα στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Οι Ιταλοί μιλούν και για λογαριασμό «και των Ισπανών και των Ελλήνων και των Πορτογάλων, ακόμη και των Βέλγων και των Ιρλανδών», όπως σημειώνουν. Και πιστώνουν στον γάλλο πρόεδρο «την αναστολή του Συμφώνου Σταθερότητας, όπως και του πνεύματος και του γράμματος του Μάαστριχτ», την αντικατάστασή τους από «το νέο μέγα πλάνο αγοράς κρατικών ομολόγων προς αντιμετώπιση του κορονοϊού».

Χωρίς τον Μακρόν δεν θα υπήρχε καν το πρότζεκτ SURE για την πληττόμενη απασχόληση, λένε. Και επιστρέφουν στη Le Monde το μάθημα: «Να, αυτός είναι ο πραγματικός ρεαλισμός» της λένε…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News