Την αφόρητη πίεση που ένιωθε πριν από το χθεσινό (Τετάρτη) τρίτο παιχνίδι της Πορτογαλίας στο Euro, ο Κριστιάνο Ρονάλντο δεν την είχε ομολογήσει. Μόνο την υποψιαζόμασταν. Από τις αποκαρδιωτικές -για τις δικές του, υψηλές σταθερές- εμφανίσεις του στα προηγούμενα ματς. Από τα νεύρα, τις γκριμάτσες και τις ειρωνείες του. Αλλά το βράδυ, στα επινίκεια του αγώνα με την Ουγγαρία (3-3), την πρόδωσαν τα ξεσπάσματα της μάνας του και του «κολλητού» του.

Η… βασιλομήτωρ, κυρία Ντολόρες Αβέιρο, ειρωνεύτηκε όσους «έκραζαν» τον κανακάρη της για τις δυο πρώτες εμφανίσεις του στο τουρνουά, μέσω Instagram: «Τι θα πουν τώρα; Οτι δεν σημαίνουν τίποτα, η ασίστ του και τα δύο του γκολ;». Ο συμπαίκτης και φίλος του, Φάμπιο Κοεντράο, ήταν πιο επιθετικός -στο Facebook- με τους επικριτές του αρχηγού της Πορτογαλίας: «Για μιλήστε τώρα, παπαγαλάκια. Σεβασμός! Πορτογαλία, συγχαρητήρια».

Πάντως ο Φερνάντο Σάντος -ποιώντας την ελπίδα του, πρόβλεψη- τον είχε υπερασπιστεί προκαταβολικά: «Πριν λέγατε οτι γελάει συνέχεια. Τώρα λέτε ότι δεν είναι αρκετά χαρούμενος. Εγώ είμαι σίγουρος πως θα κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: θα σκοράρει».

Σκόραρε δις, όταν η ομάδα του είχε μείνει πίσω, έδωσε την πάσα για το άλλο γκολ, και χάρισε στην πατρίδα του την πρόκριση στους «16» του Euro. Απέναντι στους απίθανους (χθες) Ούγγρους, σε ένα ματς που έδειχνε συνεχώς να… στραβώνει για τους Πορτογάλους. Στην πιο κρίσιμη στιγμή, ο Ρονάλντο ήταν εκεί. Φρόντισε να υπενθυμίσει για ποιο λόγο θεωρείται ένας εκ των δύο κορυφαίων ποδοσφαιριστών της εποχής μας, την ώρα που πολλοί τον περίμεναν στη γωνία.

Ο σούπερ-σταρ της Ρεάλ Μαδρίτης πρωταγωνίστησε στο πιο θεαματικό -μέχρι στιγμής- παιχνίδι και πέτυχε το καλύτερο γκολ της πρώτης φάσης του τουρνουά, με «τακουνάκι» πάνω στην κίνηση. Ηταν το highlight του αγώνα. Στο 49′, μέσα στο πιο… τρελό εικοσάλεπτο (46′-66′) των ομίλων, στο οποίο σημειώθηκαν συνολικά τέσσερα γκολ.

Αλλά, ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα: η Πορτογαλία κρέμεται από τα πόδια του Ρονάλντο

Οι χθεσινές επιδόσεις του, εκτός από σωτήριες (για την Πορτογαλία), ήταν ιστορικές. Στα 31 του χρόνια ο «CR7» έγινε ο πρώτος που σκοράρει σε τέσσερα διαφορετικά Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα: δύο γκολ το 2004, ένα το 2008, τρία το 2012 και δυο -προς το παρόν- φέτος. Επίσης, ο πρώτος που το καταφέρνει σε συνολικά επτά τουρνουά Euro και Μουντιάλ μαζί. Εφτασε τα οκτώ τέρματα σε Euro, ξεπέρασε τον μέχρι χθες αρχιγκολτζή της Πορτογαλίας σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (Νούνο Γκόμες με 6 γκολ), και σκαρφάλωσε στη δεύτερη θέση των euro-σκόρερς όλων των εποχών, ξεπερνώντας τον Αλαν Σίρερ. Μόλις ένα γκολ τον χωρίζει από το ρεκόρ του Μισέλ Πλατινί, που έχει σκοράρει εννέα φορές με τη φανέλα της Γαλλίας.

Αλλά, ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα: η Πορτογαλία κρέμεται από τα πόδια του Ρονάλντο. Από τη σωματική του φόρμα, την ψυχική του διάθεση, την τύχη ή την γκίνια του, τις εμμονές του με τα προσωπικά ρεκόρ. Είναι μια ομάδα που δουλεύει για έναν παίκτη. Που κινείται γύρω απ’ αυτόν. Που το πρόσωπό της είναι -σε κάθε ματς- το δικό του πρόσωπο.

Ο Ρόναλντο σπανίως δημιουργεί με την εθνική ομάδα της χώρας του. Δείτε πόσες πάσες έκανε προς τα πίσω, στους πρώτους δυο αγώνες. Δεν κατάφερε να φτιάξει ούτε μία ευκαιρία για τους συμπαίκτες του, σε ανοιχτό παιχνίδι. Μετρήστε πόσες φορές προσπάθησε να ντριμπλάρει αντίπαλό του: καμμία. Στις δύο πρώτες αγωνιστικές της φάσης ομίλων του Euro 2016, η Πορτογαλία κατέγραψε τις περισσότερες τελικές προσπάθειες για γκολ. Συνολικά 50 στα δύο ματς. Πολύ περισσότερες από όσες η Κροατία και η Αγγλία (από 37), το Βέλγιο και η Ελβετία (από 36 τελικές). Σκόραρε μόνο ένα γκολ. Σχεδόν οι μισές από αυτές, δόθηκαν στον Κριστιάνο. Αλλά εκείνος τις έχασε όλες, με «τελειώματα» ερασιτέχνη. Από την πρεμούρα του να σκοράρει και να γράψει προσωπική ιστορία.

Εχει 37 εκτελέσεις φάουλ -σε μεγάλες διοργανώσεις με την Πορτογαλία- χωρίς να στείλει την μπάλα στα δίχτυα ούτε μια φορά. Αλλά εξακολουθεί να «χτυπάει» τα φάουλ. Είναι αυτονόητο οτι εκείνος θα εκτελεί και τα πέναλτι, αν και σε αυτή τη σεζόν (2015-2016) έστησε την μπάλα στην άσπρη βούλα 13 φορές και αστόχησε στις πέντε. Λίγοι παίκτες στον κόσμο έχουν αυτό το απογοητευτικό ποσοστό ευστοχίας (61,5%) στα πέναλτι. Αλλά είναι ο Ρονάλντο. Συνολικά στα Euro έχει επιχειρήσει 97 σουτ: 45 περισσότερα από τον δεύτερο της λίστας, τον Τιερί Ανρί. Γιατί είναι ο Ρονάλντο.

Δεν «τραβάει» ο αρχηγός, δεν «τραβάει» και η ομάδα. Ωσπου, ξαφνικά, ξαναγίνεται ο τύπος που έχει σκοράρει γύρω στα 500 γκολ, σε περίπου 650 αγώνες στην καριέρα του. Ο ρέκορντμαν του Champions League. Το καμάρι της Ρεάλ. Ο πιο ακριβοπληρωμένος ποδοσφαιριστής στον κόσμο, σύμφωνα με το Forbes (τα έσοδά του το 2016 θα φτάσουν τα 88 εκατομμύρια δολάρια). Και η Πορτογαλία του Ρονάλντο παίρνει το πρόσωπό του. Μαζί, το αποτέλεσμα που της χαρίζει την πρόκριση.

Δεν φταίει εκείνος, που η Πορτογαλία είναι ροναλντοκεντρική. Αυτή είναι η κουλτούρα της. Ανέκαθεν. Να προσαρμόζει το παιχνίδι της στις κορυφαίες μονάδες της. Να εμπιστεύεται την μπάλα στους καλύτερους τεχνίτες της. Να κάνουν εκείνοι ό,τι θέλουν στο γήπεδο, και οι υπόλοιποι να τους υπηρετούν. Τηρώντας αυτή την παράδοση, ο Σάντος σχεδίασε και εφαρμόζει ένα αγωνιστικό σύστημα χωρίς κλασσικό φορ, με αιχμή τον Κριστιάνο. Με την ελπίδα οτι η πριμαντόνα του -και, δευτερευόντως, ο Νάνι- θα καταφέρουν να κάνουν τη δουλειά του φορ που απουσιάζει.

Παραλίγο να το πληρώσει ακριβά, με πρόωρο αποκλεισμό. Η τρίτη σε κατοχή μπάλας ομάδα (πίσω από τη Γερμανία και την Ισπανία), τρίτη σε σωστές μεταβιβάσεις (πίσω από την Ισπανία και τη Γερμανία) και πρώτη σε σουτ ανά αγώνα (μπροστά από την Κροατία και την Ισπανία), είχε πετύχει ένα γκολ λιγότερο από όσα έβαλε η Ελλάδα (του Σάντος) στους δυο πρώτους αγώνες της στο προηγούμενο Euro. Η… πλάκα είναι οτι τότε -που τον κατηγορούσαμε για τα φτωχά σκορ της εθνικής μας ομάδας- ο πορτογάλος τεχνικός επιχειρηματολογούσε: «Τι να κάνω; Μακάρι να είχα τον Κριστιάνο Ρονάλντο, να τον έβαζα». Και τώρα, που τον έχει, έβλεπε -μέχρι χθες- την Πορτογαλία να μην μπορεί να σκοράρει εξαιτίας του. Λίγο έλειψε, η ευχή του να γυρίσει σε κατάρα.

Εκτός από ψυχαναγκαστικός, με τα ρεκόρ, ο Κριστιάνο είναι απελπιστικά μόνος. Στην εθνική ομάδα της Πορτογαλίας, την κλάση του την πλησιάζουν μόνον ο Κουαρέσμα και ο Νάνι -κι αυτοί στη δύση τους. Δεν υπάρχουν, πια, ένας Φίγκο, ένας Ρουί Κόστα, ένας Παουλέτα. Αυτή η μοναξιά του, κάνει την επίθεση της Πορτογαλίας πολύ προβλέψιμη. Και το μαρκάρισμά του, πολύ πιο εύκολο. Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στη Ρεάλ Μαδρίτης, όπου η παρουσία του Μπέιλ, του Μπενζεμά και άλλων «παιχταράδων» δεν επιτρέπουν στον αντίπαλο να επικεντρωθεί στον Ρονάλντο.

Στην Πορτογαλία, οι πάντες περιμένουν τα πάντα από τον Ρονάλντο. Στη Ρεάλ, ο Κριστιάνο είναι απλώς ένα σημαντικό εξάρτημα της μηχανής. Επιπλέον, η Ρεάλ έχει τους τίτλους στο DNA της. Η Πορτογαλία δεν διαθέτει το ειδικό βάρος για να κατακτήσει το Euro ή το Μουντιάλ, χωρίς η τύχη να την ευνοήσει σκανδαλωδώς. Γι’ αυτό η Πορτογαλία δεν έχει κατακτήσει ποτέ, κανέναν τίτλο.

Βεβαίως, έχει συνηθίσει να φτάνει ψηλά. Μέχρι την ημιτελική φάση ή -τουλάχιστον- στους «8». Υπ’ αυτή την έννοια, ο Ρονάλντο -χθες- έσωσε τους Πορτογάλους. Το ερώτημα είναι, «μέχρι πότε θα μπορεί να το κάνει, σε μια ομάδα που εξαρτάται από τα κέφια του;».

Στον επόμενο γύρο, τα πράγματα δυσκολεύουν. Το βράδυ του Σαββάτου, αντίπαλοι του Κριστιάνο δεν θα είναι οι Ισλανδοί, οι Αυστριακοί ή οι Ούγγροι, αλλά οι Κροάτες. Αυτοί που νίκησαν την «άτρωτη» Ισπανία. Η ευχάριστη έκπληξη του τουρνουά. Αλλά, πλέον, ο πορτογάλος αστέρας δεν έχει άγχος. Ακόμη κι αν η ομάδα του αποτύχει, ο ίδιος θα μείνει στην Ιστορία. Αυτό επεδίωκε, και το πέτυχε. Οπότε, ο Σάντος μπορεί να ελπίζει στον γνωστό, άπαιχτο Ρονάλντο. Ο οποίος ήταν εξ’ αρχής το μεγαλύτερο brand name αυτού του τουρνουά.