Μέχρι τις αρχές του 2000, στις ΗΠΑ υπήρχαν λιγότεροι θάνατοι από αυτοκινητιστικά δυστυχήματα σε σχέση με άλλες αναπτυγμένες χώρες. Αυτό άλλαξε. Αν μετρήσει κάποιος τους θανάτους σε τροχαία ανά 100.000 κατοίκους, οι ΗΠΑ αυτήν την στιγμή βρίσκονται στην 17^η θέση από τα 29 κράτη με υψηλά εισοδήματα για τα οποία υπάρχουν μετρήσιμα και καταγεγραμμένα δεδομένα. Οι ΗΠΑ «χάνουν» από το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά, της Φιλιππίνες, και το Μπρουνέι, σύμφωνα με την Αριαν Μάρσαλ στο citylab.

Τι άλλαξε από τότε; Οι ερευνητές από το Virginia Tech Transportation Institute (VTTI) έχουν την δική τους θεωρεία: Οι αμερικάνοι οδηγοί έχουν γίνει απλά χειρότεροι στην οδήγηση. Μία έρευνα που δημοσιεύτηκε στη εθνική Ακαδημία Επιστημών τον περασμένο μήνα, αναφέρει ότι η προσοχή όσων οδηγούν επιβατικά οχήματα, αποσπάται περισσότερες από τις μισές φορές που βρίσκονται πίσω από το τιμόνι. Αυτό διπλασιάζει τον κίνδυνο ατυχήματος. Σχεδόν το 70% των ατυχημάτων που ανέλυσαν οι ερευνητές είχαν σχέση με κάποιο είδος «παρατηρήσιμης απόσπασης προσοχής».

«Τα αποτελέσματα είναι σημαντικά, επειδή παρατηρούμε έναν νεότερο πληθυσμό οδηγών, εφήβων, που είναι πιο επιρρεπείς στο να ασχοληθούν με πράγματα που τους αποσπούν την προσοχή όσο οδηγούν», αναφέρει σε δήλωσή του ο Τομ Ντίνγκους, ο υπεύθυνος ερευνητής της έρευνας και διευθυντής του VTTI. Και προσθέτει ότι η ανάλυσή τους δείχνει ότι αν δεν πάρουμε μέτρα στο προσεχές μέλλον για να μειώσουμε τις ενέργειες που μας αποσπούν την προσοχή μέσα σε ένα όχημα, αυτοί που θα αντιπροσωπεύσουν την επόμενη γενιά οδηγών θα συνεχίσουν να αποτελούν κίνδυνο πρόκλησης ατυχημάτων.

Το να βάζει κάποια μέικ απ, δεν είναι τόσο επικίνδυνο όσο φαίνεται σύμφωνα με όσα παρατήρησαν οι ερευνητές. Το να τρώει και να πίνει κάποιος (μη αλκοολούχα ποτά) δεν προκαλεί μεγάλες αλλαγές στις πιθανότητες ατυχήματος

Και φυσικά ο βασικός ένοχος είναι το κινητό τηλέφωνο. Οχι βέβαια η συσκευή αλλά ο ιδιοκτήτης της. Για να ολοκληρώσουν την ανάλυσή τους, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα μεγάλο, άνευ προηγουμένου, σύνολο δεδομένων φυσικής οδήγησης, που επιχορηγήθηκε από την κυβέρνηση: περισσότεροι από 3.500 συμμετέχοντες συμφώνησαν να αφήσουν τους ερευνητές να τοποθετήσουν κάμερες, αισθητήρες, ακόμα και ραντάρ μέσα στα οχήματά τους. Επίσης, οι ερευνητές μπορούσαν να εντοπίζουν τα οχήματα και να καταγράφουν την συμπεριφορά των οδηγών οπουδήποτε και αν κινούνται, για μια περίοδο τριών χρόνων. Με αυτόν τον τρόπο οι ερευνητές παρατήρησαν ακριβώς τι συμβαίνει πριν από ένα ατύχημα, καταγράφοντας παραπάνω από 56 εκατομμύρια χιλιόμετρα οδήγησης.

Και σε αυτά τα τρία χρόνια παρατήρησης είδαν κινητά τηλέφωνα. Πολλά κινητά τηλέφωνα. Παρατήρησαν τους οδηγούς να καλούν με το κινητό τους το 0,14% του συνολικού χρόνου παρατήρησης, κάτι που ανέβασε τις πιθανότητες ατυχήματος κατά 12% σε σχέση με τους οδηγούς που ανήκουν στην κατηγορία «υποδειγματικής οδήγησης». Οδηγούς, δηλαδή, που ενώ οδηγούν βρίσκονται σε κατάσταση επαγρύπνησης, νηφαλιότητας και προσοχής. Περισσότεροι οδηγοί έστειλαν μηνύματα, κατά 1,91% του συνολικού χρόνου εκτοξεύοντας τις πιθανότητες ατυχήματος. Κατά 3,24% επί του συνολικού χρόνου παρατηρήθηκε ότι οι οδηγοί μίλαγαν στο τηλέφωνο διπλασιάζοντας το ρίσκο ατυχήματος. Ενώ το να προσπαθήσει κάποιος να πιάσει το κινητό του όσο οδηγεί, πολλαπλασιάζει επί πέντε τις πιθανότητες να βρεθεί σε ατύχημα.

Το τηλέφωνο δεν είναι ο μοναδικός ένοχος. Οι ερευνητές παρατήρησαν ακόμα, ότι οι οδηγοί που μιλούσαν με έναν έφηβο ή ενήλικο συνεπιβάτη κατά 14,6 επί του συνολικού χρόνου παρατήρησης, κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες ατυχήματος κατά 1,4%. Μικρό ποσοστό αλλά εξίσου ενδιαφέρον. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι το να μιλάς με έναν ενήλικο επιβάτη στο μπροστινό κάθισμα μπορεί να έχει «προστατευτική επίδραση», μειώνοντας το ρίσκο ατυχήματος ακόμα και όταν οι οδηγοί ανήκουν στην κατηγορία «υποδειγματικής οδήγησης». Οι ερευνητές θεωρούν ότι αυτό συνέβη επειδή δεν μπόρεσαν να καταγράψουν όλες τις συζητήσεις και έτσι υπερεκτιμούν την επικινδυνότητα των συζητήσεων ή επειδή υπερ-δειγμάτισαν εφήβους οδηγούς. Παλιότερες έρευνες έχουν δείξει ότι οι νεαροί και άπειροι οδηγοί είναι ιδιαίτερα κακοί στο να κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα όταν οδηγούν. Γι’ αυτό οι επιβάτες καλό θα ήταν να μην ενοχλούν τους έφηβους οδηγούς.

Αλλη μια επικίνδυνη απόσπαση της προσοχής, είναι το να οδηγούμε συναισθηματικά φορτισμένοι. Οι ερευνητές παρατήρησαν οδηγούς να βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση (να είναι λυπημένοι ή να κλαίνε) μόνο το 0,2%  επί του συνολικού χρόνου παρατήρησης αλλά κάτι τέτοιο αυξάνει τις πιθανότητες ατυχήματος κατά 1.000%.

Θα σας φανεί περίεργο αλλά το να βάζει κάποια μέικ απ, δεν είναι τόσο επικίνδυνο όσο φαίνεται σύμφωνα με όσα παρατήρησαν οι ερευνητές. Το να τρώει και να πίνει κάποιος (μη αλκοολούχα ποτά) δεν προκαλεί μεγάλες αλλαγές στις πιθανότητες ατυχήματος. Παρόλα αυτά, οι συνετοί οδηγοί καλύτερα να απολαμβάνουν τα γεύματά τους προτού βρεθούν σε εθνικές οδούς.

Επίσης, το να έχει κάποιος πιει πριν οδηγήσει είναι αρκετά επικίνδυνο. Χρήση αλκοόλ και φαρμάκων/ναρκωτικών παρατηρήθηκε στο 0,1% επί του συνολικού χρόνου παρατήρησης αλλά ανέβασε το ρίσκο ατυχήματος κατά 40%!

Οι θάνατοι σε τροχαία μειώθηκαν στις ΗΠΑ περισσότερο χάρη στην βελτιωμένη ασφάλεια των οχημάτων και στη καλύτερη σήμανση των δρόμων. Παρόλα αυτά, το 2013, 32.719 άνθρωποι πέθαναν στους αμερικάνικους δρόμους. Οι ερευνητές από το VTTI υπολογίζουν ότι το 36% των ατυχημάτων – τα τέσσερα εκατομμύρια από τα έντεκα εκατομμύρια των ατυχημάτων που γίνονται κάθε χρόνο – θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν δεν υπήρχε κάτι να τους αποσπά την προσοχή. Η αυστηρή εφαρμογή των κανόνων θα μπορούσαν να κάνουν την διαφορά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News