Μια δόξα του ποδοσφαίρου, όπως ο Τζορτζ Γουεά, ένα πρώην διευθυντικό στέλεχος της Coca-Cola και ο απερχόμενος αντιπρόεδρος ο ονομαζόμενος «Τζο ο κοιμισμένος»,  είναι οι τρεις υποψήφιοι πρόεδροι στη Λιβερία, την παλαιότερη δημοκρατία της Αφρικής. Υποψήφιοι για την καρέκλα της Έλεν Τζόνσον Σίρλιφ, της πρώτης γυναίκας  που εξελέγη αρχηγός κράτους στην ήπειρο (το 2006), στο τέλος της περιόδου των σφαγών και του εμφυλίου πολέμου.

Μια μικρή χώρα που κάποτε ήταν πρωτοπόρος, γράφει η Corriere della Sera: την εποχή που στην Ευρώπη γεννιόνταν τα νέα εθνικά κράτη, σε ένα τμήμα της Δυτικής Αφρικής απελεύθεροι σκλάβοι από τις αμερικανικές φυτείες ίδρυαν το δικό τους κράτος. Και κάπως έτσι ξεκίνησε ένα πολιτικό πείραμα του οποίου η Μάμα Ελεν είναι το τελευταίο προϊόν.

Η Μάμα Ελέν αφήνει την εξουσία στα 78 της χρόνια, έπειτα από 12 χρόνια στην προεδρία και ένα Νομπέλ Ειρήνης. Παραδόξως, η ηγέτιδα των «τρομακτικών ονείρων» (από το σύνθημά: «Αν τα όνειρά σου δεν σε τρομάζουν, τότε δεν είναι αρκετά μεγάλα»), δεν υποστήριξε τον 73χρονο Τζόζεφ Μποακάι, τον για δύο χρόνια αντιπρόεδρό της και αποκαλούμενο «Τζο ο κοιμισμένος» επειδή πολύ συχνά αποκοιμιέται δημοσίως.

Απέναντί του, μπορεί τελικά να λάμψει το αστέρι με το παλιό νούμερο 9 και με τη Χρυσή Μπάλα το 1996. Ο 51χρονος Τζορτζ Γουεά είχε προσπαθήσει και πριν από έξι χρόνια να κατακτήσει την προεδρία αλλά χωρίς επιτυχία. Οι χθεσινές εκλογές θα μπορούσαν να είναι η κατάλληλη στιγμή για τον πρώην επιθετικό της Μίλαν. Το σύνθημά του είναι «ανάπτυξη» και «θέσεις εργασίας».

Οποιος κι αν κερδίσει, η Λιβερία θα ζήσει την πρώτη ειρηνική μετάβαση της εξουσίας τα τελευταία 73 χρόνια. Μια επιτυχία καθόλου προφανής αν σκεφτεί κανείς την μοίρα των προκατόχων της Έλεν Τζόνσον Σίρλιφ: ο Τσαρλς Τέιλορ καταδικάστηκε από δικαστήριο του ΟΗΕ,  και εκτίει ποινή  50 ετών σε ολλανδική φυλακή. Επίσης, ο άνθρωπος από τον οποίο είχε κλέψει τη θέση, ο λοχίας-δικτάτορας Σάμιουελ Ντόε, εκτελέστηκε στην αγχόνη.

Ο πρώην επιθετικός της Μίλαν έχει επιλέξει ως αντιπρόεδρο μια γυναίκα, την Τζούελ Τέιλορ. Οχι μία οποιαδήποτε γυναίκα. Η Τζούελ Τέιλορ είναι η πρώην σύζυγος του Τσαρλς Τέιλορ και ακόμα πολιτικά πιστή σε αυτόν. Ο Γουεά αρνείται οποιαδήποτε σχέση, αλλά υπάρχει η υποψία ότι, μέσω της συζύγου του, ο πολέμαρχος μπορεί να επηρεάσει κατά κάποιο τρόπο το μέλλον.

Τίποτε δεν είναι εύκολο σ’ αυτή τη χώρα. Η Λιβερία, μαζί με τη γειτονική Σιέρα Λεόνε, είναι η χώρα που έχει δώσει στον κόσμο ιστορίες από ματωμένα διαμάντια, σφαγές και παιδιά-στρατιώτες. Άντε και έναν σταρ του ποδοσφαίρου που ελπίζει να γίνει πρόεδρος.

Φωτό: Αφίσες του Ζορζ (ή Τζορτζ) Γουεά στη Μονρόβια. Πηγή: Reuters/ Thierry Gouegnon

Εχει δάκρυα στα μάτια ο Μιχαήλ καθώς κοιτάζει την πόρτα του σπιτιού, όπου ο πατέρας του Γκριγκόρι Λαζάρεβιτς Οστρόβσκι, πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. «Δυστυχώς δεν τον θυμάμαι. Ημουν λιγότερο από τριών χρονών όταν εκτελέστηκε» λέει στη Repubblica.

Στα χέρια του κρατάει μια μικρή γκρι μεταλλική πλακέτα χαραγμένη με τις βασικές πληροφορίες για τη ζωή και τη μοίρα του πατέρα του. Στα αριστερά του κειμένου, αντί της φωτογραφίας, ένα κενό τετράγωνο, σύμβολο της απουσίας. Μαζί με τον 80χρονο Μιχαήλ είναι ο γιος του και ο εγγονός του. Τρεις γενιές σε μια σφιχτή αγκαλιά για τη μόνη κηδεία που είχαν δικαίωμα: την τοποθέτηση μιας πλάκας στον αριθμό 19 της οδού Μπολσόι Κοζικίνσκι Περεουλόκ.

Ήταν 7 Ιουλίου του 1937 όταν συνελήφθη ο Γκριγκόρι Οστρόβσκι, αναπληρωτής υπουργός Γεωργίας. Τέσσερις μήνες αργότερα εκτελέστηκε με την κατηγορία της προπαγάνδας από την οποία αθωώθηκε το 1956. Μετά το θάνατο του Στάλιν, πάνω από δυόμισι εκατομμύρια θύματα καταστολής έχουν αποκατασταθεί από τη σοβιετική κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να επανορθώσει. «Μια ιστορία άγνωστη στους περισσότερους Ρώσους που ενώνει ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα και εθνικότητες», δήλωσε ο Σεργκέι Παρκομένκο, δημοσιογράφος και ακούραστος ακτιβιστής.

Χάρη στο δικό του πείσμα γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 2014 η «Ποσλέντνιι Αντρες» («Τελευταία Διεύθυνση») πρωτοβουλία που θυμίζει και τιμά τα θύματα του Μεγάλου Τρόμου. Η ιδέα του ήρθε στη Φρανκφούρτη, όταν είδε τις Stolpersteine, τις «Πέτρες της Ανατροπής», στη μνήμη των θυμάτων του ναζισμού. «Ενώνουμε δύο αρχές. Πρώτον, να μνημονεύουμε κάθε νεκρό ξεχωριστά. Θέλουμε οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι πίσω από τα στατιστικά στοιχεία υπάρχουν απλοί άνθρωποι. Και δεύτερον, πίσω από κάθε πλακέτα υπάρχει ένα ζωντανό πρόσωπο που υποβάλλει το αίτημα».

Μέχρι στιγμής η δραστηριότητα  του Παρκομένκο δεν παρεμποδίζεται. «Εχουμε μια σιωπηρή συμφωνία με τις αρχές. Δεν ζητάμε άδειες και δεν μας σταματούν». Σε αυτά τα τρία χρόνια η πρωτοβουλία ταξίδεψε και σε άλλες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ. Στη Ρωσία έχουν συγκεντρωθεί 2.000 αιτήσεις και έχουν τοποθετηθεί 600 πλακέτες. Το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι να υπάρχει η συναίνεση όλων των ενοίκων των κτιρίων όπου τοποθετούνται.

«Ο Σταλινισμός δεν είναι μόνο η ανέγερση νέων μνημείων του δικτάτορα, αλλά και περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής. Το έργο μας έχει τον αντίθετο σκοπό: να θυμηθούμε την αξία  κάθε ατομικής ύπαρξης», λέει ο Σεργκέι ενώ φορτώνει στο αυτοκίνητο μία πτυσσόμενη σκάλα και ένα ηλεκτρικό τρυπάνι που θα τον βοηθήσουν να τοποθετήσει την αναμνηστική πλακέτα.

Φωτό: Κάτι είναι κι αυτό. Πηγή: wikipedia.org

Ως παιδί θαύμα στο ιρανικό σκάκι, η Ντόρσα Ντερακσανί προσέλκυσε αρχικά την προσοχή φορώντας ένα φόρεμα πριγκίπισσας και τιάρα σε εθνικό τουρνουά όπου όλες οι συναγωνίστριές της κάτω των οκτώ χρονών, φορούσαν μαντίλες. «Πάντα μ’ άρεσε να ντύνομαι ανάλογα με τη διάθεσή της ημέρας, και έτσι, όταν κέρδισα το τουρνουά, ένιωσα πολύ δυνατή»,  είχε πει τότε.

Η Ντερακσανί είναι τώρα 19 χρονών. Και όπως γράφουν οι Times, αποκλείστηκε από την ιρανική εθνική ομάδα επειδή αρνήθηκε να φορέσει μαντήλα. Ο αποκλεισμός της ανακοινώθηκε κι ενώ έχει ξεσπάσει μια διαμάχη σχετικά με τους κανονισμούς για τα ρούχα που πρέπει να φορούν οι παίκτριες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκακιού Γυναικών στην Τεχεράνη. Αρκετές γυναίκες είχαν δηλώσει ότι θα μποϋκοτάρουν τη διοργάνωση. «Δεν είμαι αντι-Ισλάμ», δήλωσε μία από αυτές. «Υποστηρίζω την ελευθερία της θρησκείας και της επιλογής».

Η  Ντερακσανί, πρωτότοκη κόρη ενός γιατρού και μιας ψυχολόγου, εμφανίστηκε στην ιρανική τηλεόραση όταν ήταν νήπιο επειδή ένας παραγωγός την είχε δει «να τραγουδά και να χορεύει» σε ένα εμπορικό κέντρο. Τότε, ήταν μόλις 16 μηνών. Ο πατέρας της έπαιζε σκάκι στο σχολείο και της δίδαξε το παιχνίδι όταν ήταν δύο ετών. Αρχισε να παίζει κανονικά στα έξι της χρόνια.

Και τώρα, χωρίς τη μαντίλα στο κεφάλι της, το κορίτσι-θαύμα θα συνεχίσει τη ζωή της στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Φωτό: Κορίτσι-θαύμα απ’ όλες τις απόψεις. Πηγή: corse-echecs.com

Είναι ένας από τους μεγάλους πονοκεφάλους της NASA: πώς μπορούν να προστατευτούν οι αστροναύτες που θα ταξιδέψουν στον Αρη από την κοσμική ακτινοβολία; Η απάντηση, γράφει η Daily Mail, βρίσκεται πιθανότατα στο DNA τους. Εκεί θα επέμβουν οι ειδικοί για να επιτευχθεί ο στόχος.

Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ονειρεύεται την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον πλανήτη, τη δεκαετία του 2030. Στο μεταξύ όμως πρέπει να ξεπεράσει τις προκλήσεις στα όρια που θέτουν η σημερινή επιστημονική πρόοδος. Το να απαλλάξει το πλήρωμα από τις επιπτώσεις των σωματιδίων υψηλής ενέργειας που εξαπλώνονται στα σώματά τους,  θα είναι μία από τις δυσκολότερες.

Ο Ντάγκλας Τεριέ, επικεφαλής τεχνολόγος της NASA, ανέφερε ότι γίνονται έρευνες για την παραγωγή φαρμάκων που  θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν τυχόν βλάβες στο DNA. Στο πλαίσιο αυτό, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο μικροαλλαγών γενετικής δραστηριότητας ή μεταβολής των γονιδίων.

Η αποστολή ανθρώπων πέρα από το μαγνητικό πεδίο της Γης για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα σημαίνει ότι θα εκτεθούν σε φορτισμένους ατομικούς πυρήνες, οι οποίοι μπορεί να προκαλέσουν καρκίνο ή άνοια. Οι ειδικοί λένε ότι το πλήρωμα θα μπορούσε να προστατευθεί από αυτή την ακτινοβολία θωρακισμένοι με ειδικές στολές ή με ένα πεδίο ηλεκτρομαγνητικής δύναμης, αλλά αυτά μάλλον είναι ανέφικτα.

Άλλες δυνατότητες, που θα μπορούσαν να ενισχύσουν την αποστολή στον Άρη, περιλαμβάνουν μια αποικία στη Σελήνη που θα λειτουργήσει ως «λιμάνι» για να εφοδιασθεί το διαστημικό σκάφος με νερό και καύσιμα. Η NASA αναπτύσσει επίσης ηλιακούς προωθητήρες ιόντων, που θα μπορούσαν να επιταχύνουν σημαντικά το ταξίδι των 100 εκατομμυρίων μιλίων.  Στο ταξίδι πιθανότατα θα συμμετέχουν τέσσερις αστροναύτες.

Γιατί εάν από τη μία πλευρά είναι απαραίτητο το λίγο βάρος από την άλλη καραδοκεί η μοναξιά.

Φωτό: Αυτός πάντως μια χαρά πήγε κι ήρθε. Πηγή:YouTube