Το εφετινό μαρτύριο του Παναθηναϊκού ολοκληρώθηκε με ήττα (1-2 από την Ξάνθη στη Λεωφόρο). Αυτή ήταν η χειρότερή του σεζόν στα 110 χρόνια της ύπαρξής του. Τερμάτισε στην 11η θέση (10 νίκες, 10 ισοπαλίες, 10 ήττες), έχοντας χάσει και οκτώ βαθμούς στα χαρτιά: δύο για τον περυσινό τραυματισμό του Βλάνταν Ιβιτς, κι άλλους έξι επειδή ο Γιάννης Αλαφούζος αρνιόταν να εξοφλήσει τον Βέμερ. Αλλά και χωρίς τους -8, μόλις στην 7η θέση θα βρισκόταν. Η έκτη ήταν, μέχρι χθες, το αρνητικό του ρεκόρ.

Οι περίπου 1.500 οπαδοί του που βρήκαν το κουράγιο να πάνε στο γήπεδο, αποθέωσαν τον Μαρίνο Ουζουνίδη (δήλωσε ότι αποχωρεί). Μέσα στην πίκρα τους για όλους τους εξευτελισμούς που έζησαν από τον περασμένο Οκτώβριο, αναγνώρισαν ότι ο προπονητής προσπάθησε -περισσότερο από κάθε άλλον- να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια του ιστορικού συλλόγου. Ως ένα βαθμό, τα κατάφερε. Απλήρωτος (έβαλε κι από την τσέπη του, «δανείζοντας» δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε συνεργάτες του που είχαν πρόβλημα επιβίωσης) και προδομένος από τον Αλαφούζο (που τον Δεκέμβριο του 2016 του είχε τάξει… τον ουρανό με τ’ άστρα), κράτησε «ζεστούς» και αξιόμαχους τους απελπισμένους παίκτες που είχαν απομείνει στο Κορωπί. Εάν υπήρχε βραβείο αφοσίωσης, ο Ουζουνίδης θα το ‘παιρνε χωρίς αντίπαλο.

Μαζί με το ματς της Λεωφόρου, τη Δευτέρα τελείωσε και το Πρωτάθλημα. Είχε αρχίσει με τους καλύτερους οιωνούς, όμως κατέληξε να κριθεί στις δικαστικές αίθουσες, γεμίζοντας με μπαρούτι τον Τελικό Κυπέλλου του προσεχούς Σαββάτου. Ηταν χάρτινος, ο τίτλος της ΑΕΚ; Καθόλου. Ανέλπιστος, ίσως. Της τον πρόσφερε στο πιάτο ο ΠΑΟΚ, όμως είναι γελοίο να την κατηγορεί για την «αυτοκτονία» του. Το μόνο «έγκλημα» της ΑΕΚ είναι ότι αρνήθηκε να αδικηθεί, έπειτα από την τερατώδη, μεταμεσονύκτια απόφαση για το ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός, την «μπούκα» του Ιβάν Σαββίδη στο ΠΑΟΚ – ΑΕΚ και την πρωτοφανή ενέργεια του διαιτητή Κομίνη να κατακυρώσει στα αποδυτήρια της Τούμπας ένα γκολ (του Βαρέλα) που είχε ακυρώσει στον αγωνιστικό χώρο.

Η ΑΕΚ γιόρτασε «με τη ψυχή της» το Πρωτάθλημα που περίμενε 24 ολόκληρα χρόνια – και καλά έκανε. Την ευνόησαν οι συγκυρίες και τα λάθη των αντιπάλων της, όμως δεν το έκλεψε από κανέναν. Οσο για την παράλληλη φιέστα στην Τούμπα, ήταν κι αυτή δικαιολογημένη. Οχι επειδή ο ΠΑΟΚ είναι ο «ηθικός πρωταθλητής», όπως θέλει να εμφανίζεται, αλλά γιατί στο γήπεδο παρουσίασε, επιτέλους, την ομάδα που τόσον καιρό ονειρεύονταν οι οπαδοί του. Το λάθος του ήταν ότι προσπάθησε να εκβιάσει τον τίτλο που πίστευε ότι αξίζει. Εάν το έμαθε το μάθημά του, αυτός ο τίτλος, απλώς, θα καθυστερήσει 12 μήνες.

Το φινάλε του Ολυμπιακού (έχασε 3-0 στα Γιάννενα) ήταν αντιπροσωπευτικό της χειρότερής του σεζόν εδώ και δεκαετίες. Δίκαιη η αγανάκτηση του Βαγγέλη Μαρινάκη, που διαμήνυσε στους ποδοσφαιριστές «να πάνε να πνιγούν». Καταρρίπτει, όμως, πανηγυρικά το «ερυθρόλευκο» αφήγημα ότι η ομάδα έχασε τον τίτλο από την εχθρική διαιτησία, την ΕΠΟ και την κυβέρνηση. Ο Ολυμπιακός έσπασε, εφέτος, μια σειρά από αρνητικά ρεκόρ. Υπέστη έξι ήττες στο Πρωτάθλημα (που είναι οι περισσότερες από τη σεζόν 2005-2006), πήρε μόλις έναν βαθμό στα τέσσερα ντέρμπι με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ (αρνητική επίδοση 22 ετών), συμπλήρωσε τέσσερις διαδοχικές αγωνιστικές χωρίς νίκη, πραγματοποίησε τη χειρότερη εκκίνηση στη σεζόν εδώ και μια δεκαετία, κι άλλα πολλά. Τραγική ήταν η παρουσία του και στο Champions League – εκεί ποιος του έφταιγε; Τώρα θα πρέπει να χτίσει από την αρχή μια πραγματικά καλή ομάδα, ίσως βάζοντας σε δεύτερη μοίρα την υποχρέωση να κερδίσει τον τίτλο. Αλλά, ποιος θα το πει στους οπαδούς του;

Καλή η επικοινωνία, όμως την εικόνα μιας ομάδας την καθορίζει η προσπάθειά της στο γήπεδο. Αυτό το έμαθαν, εφέτος, και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού. Ο Αλαφούζος και οι συνεργάτες του ξόδεψαν πολλά σε κινήσεις εντυπωσιασμού, κι άφησαν την ομάδα στην τύχη της. Εάν οι περισσότεροι «ουδέτεροι» πιστεύουν, σήμερα, πως η ΑΕΚ έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο, αυτό οφείλεται -πρωτίστως- στο ότι επικεντρώθηκε στην μπάλα και άφησε τα λόγια στους αντιπάλους της.

Δεν ήταν το χειρότερο Πρωτάθλημα που έχουμε ζήσει. Κάθε άλλο. Τα επεισόδια ήταν λιγότερα, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Η διαιτησία κακή, αλλά (σχεδόν) το ίδιο κακή απέναντι σε όλες τις ομάδες. Τα εισιτήρια θα ήταν πολύ περισσότερα, εάν δεν είχαμε τόσα ματς κεκλεισμένων των θυρών. Η πρώτη θέση παιζόταν μέχρι το ντέρμπι της Τούμπας. Οι μικρομεσαίοι άρπαξαν από τους μεγάλους τους περισσότερους βαθμούς από κάθε άλλη σεζόν. Ο Ατρόμητος του Κάναντι τερμάτισε μόλις ένα βαθμό πίσω από τον πανάκριβο Ολυμπιακό. Είχαμε και… δύο νικητές, όπως στις εκλογές. Μόνον η καλή μπάλα μας έλειψε. Αλλά, αυτό το πρόβλημα είναι χρόνιο. Γι’ αυτό και είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη όπου η TV πληρώνει όλο και λιγότερα για να δείχνει ποδόσφαιρο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News