Των Ευχαριστιών (του Thanksgiving) ήταν την περασμένη εβδομάδα στις ΗΠΑ, στις 24 του μήνα ανήμερα για την ακρίβεια, τουτέστιν μεγάλη γιορτή για τους Αμερικανούς κατά την οποία καταναλώνουν εθιμικά και μετά βουλιμίας την πατροπαράδοτή τους γαλοπούλα, αμερικανιστί Τurkey (στις φωτογραφίες της εβδομάδας μπορείτε να δείτε και τον Τζο Μπάιντεν να απονέμει χάρη στο τυχερό πτηνό του Λευκού Οίκου).

Με την ευκαιρία αυτή η Wall Street Journal θυμήθηκε ότι στη διεθνή πιάτσα κυκλοφορεί και ένα άλλο εξωτικό ον με το όνομα του συγκεκριμένου πουλιού, η καθ’ ημάς Τουρκιά (του Αγώνα, των κλέφτικων τραγουδιών και του Διονυσίου Σολωμού) και επισήμως Τουρκία, έτσι έφτιαξε ένα μάλλον αστείο κείμενο για την περίσταση, βασισμένο στην απαίτηση του τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν η χώρα του να αποκαλείται διεθνώς με το τουρκικό όνομά της, δηλαδή «Τούρκιγιε», και όχι Turkey, λέξη που προκαλεί ενοχλητικούς συνειρμούς με το κοτέτσι, με τα φτερά και με τα πούπουλα.

Φυσικά, ο Ερντογάν έχει άδικο: οι Αμερικανοί εκτός από γαλοπούλα, με τον όρο turkey ονοματίζουν και ένα από τα καλύτερα μπέρμπον ουίσκι τους, προελεύσεως Κεντάκι, το Wild Turkey Kentucky Straight Bourbon Whiskey, όμως ως πιστός μουσουλμάνος, που δεν αρταίνεται 365 μερόνυχτα τον χρόνο, είναι δικαιολογημένος για τη συγκεκριμένη άγνοιά του. Ωστόσο έχει και τα δίκια του όσον αφορά το Thanksgiving.

Ενας από τους «μεζέδες» των Ευχαριστιών είναι το τραγουδάκι Gobble Gobble Turkey, το οποίο ως φαίνεται ταλαιπώρησε πολύ έναν τουρκοαμερικανό ονόματι Ιμπραήμ Κουρτουλούς, άτομο που μάχεται στις ΗΠΑ για να περάσει το όνομα «Τούρκιγιε» στον δημόσιο και επίσημο λόγο.

Ο εν λόγω ρέκτης ομολόγησε, όπως γράφει η WSJ, ότι έχει παιδικά τραύματα επειδή οι συνομήλικοί του Αμερικανοί (εβραιόπουλα, ιρλανδάκια, μεξικανάκια, αφρικανάκια, μπορεί και ελληνόπουλα, κ.ά.) τον κορόιδευαν κάθε χρόνο των Ευχαριστιών με αυτό το τραγούδι που σημαίνει «Χλαπακιάζω τη γαλοπούλα». Ο μικρός Ιμπραήμ νόμιζε ότι οι ξένοι ήθελαν να καταβροχθίσουν την πατρίδα του, η οποία ως γνωστόν ουδένα έβλαψε από της τυπικής συστάσεώς της έστω (1923).

Η WSJ ανέφερε παραδείγματα σήμανσης της Τουρκίας στις γλώσσες διαφόρων λαών, δηλαδή λέξεις που δεν συγχέονται με τον διάνο και τις παγκόσμιες νοστιμάδες του – διότι, αλίμονο, εκτός των αμερικανικών Ευχαριστιών υπάρχουν και τα παγκόσμια Χριστούγεννα… Οι Τούρκοι όμως, έπειτα από το σάλπισμα του Ερντογάν, έχουν βαλθεί να ξεριζώσουν από τα ξένα χείλη τη λέξη Turkey και να την αντικαταστήσουν με το προαναφερθέν «Τούρκιγιε». Δεν τα κατάφεραν, ωστόσο παραπέμπουν στο Λεξικό του Κέμπριτζ και στα συνώνυμα της γαλοπούλας: δηλαδή στο «ηλίθιο άτομο» ή στον «αποτυχημένο».

Παρά το γεγονός ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν έχει δώσει το πράσινο φως για αλλαγή του ονόματος της Τουρκίας, η WSJ έγραψε ότι οι Τούρκοι αρχίζουν και στέλνουν προϊόντα τους στο εξωτερικό με τη σήμανση «Τούρκιγιε». «Τούρκιγιε», επίσης, μολογάνε και κάποιοι Αμερικανοί αξιωματούχοι σε δηλώσεις τους αριστερά και δεξιά. Ωστόσο η λέξη γράφεται Türkiye, δηλαδή έχει και ένα ύψιλον στολισμένο με διαλυτικά, που πάει να πεί ότι υπάρχει αξεπέραστο πρόβλημα στα αγγλικά πληκτρολόγια…

Στις ΗΠΑ η ανάλυση της πρεμούρας του Ερντογάν για μετονομασία της Τουρκίας στην αγγλική γλώσσα (τουλάχιστον) ερμηνεύτηκε σαν «εθνικισμός που αποσκοπεί στο να συγκαλυφθούν τα οικονομικά δεινά της χώρας» – μία τυπικά διαλεκτική εξήγηση. Το Μέσο της Νέας Υόρκης σημείωσε ότι το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών δεν απάντησε σε αίτημα για κάποιο σχόλιο σχετικά με τους λόγους πίσω από τη φανατική προώθηση του «Τούρκιγιε».

Για την Ιστορία πάντως, οι Σουηδία και Φινλανδία υιοθέτησαν στο άψε-σβήσε την πρόταση του Ερντογάν περί του «Τούρκιγιε» ώστε να τον εξευμενίσουν και να τις δεχθεί στο ΝΑΤΟ χωρίς άλλο κατενάτσιο… Και ο υπουργός Εξωτερικών του Ερντογάν Μεβλούτ Τσαβούσογλου ήδη δουλεύει το «Τούρκιγιε» στις επαφές του με ξένους δημοσιογράφους.

Σύμφωνα με διαφόρους ιστορικούς, το σφάγιο των Ευχαριστιών πήρε το όνομά του το 1500, όταν το πουλί έφθασε στη Βρετανία από την Αμερική μέσω κωνσταντινουπολιτών εμπόρων. Οι Αγγλοι το ονόμασαν «Turkey coq» (τουρκοκόκορας). Η WSJ κλείνοντας το σημείωμά της σχολίασε ότι «το ειρωνικό είναι πως το πουλί πήρε το όνομα της χώρας, και όχι η χώρα του πουλιού» – μόνο που το 1500, την επαύριον δηλαδή της Αλώσεως, τα πράγματα ήταν τύποις οθωμανικά και όχι τουρκικά.

Τέλος πάντων, από την ιστορία συνάγεται ότι ο Ερντογάν δεν ενδιαφέρεται για το τι λένε οι άλλοι για αυτόν, αλλά για το πώς τον φωνάζουν. Αν θέλει, μπορεί να κάνει πως δεν άκουσε να τον καλούν. Αυτή θα είναι μία σοφή από πολιτικής απόψεως κίνηση: τότε το πουλί δεν θα είναι πια γαλοπούλα, αλλά στρουθοκάμηλος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News