Ελλάς-Ευρώπη-Δημοκρατία. Ωραίο σύνθημα. Το φώναξαν χιλιάδες διαδηλωτές τη Πέμπτη το βράδυ και θα το ξαναφωνάξουν υποθέτω κι απόψε. Παρασύρθηκα και το βροντοφώναξα κι εγώ μερικές φορές εκεί στα σκαλιά της Βουλής μας. Και το «Η Δημοκρατία Δεν Εκβιάζεται» μου άρεσε. Αυτό το είδα σε ένα πανό χθες, βράδυ Κυριακής, στη διαδήλωση κατά της λιτότητας. Απέπνεε έναν δυναμισμό, μια σιγουριά που με γέμισε εθνική υπερηφάνια. Δεν εκβιαζόμαστε ρε Γερμαναράδες! Ψηφίσαμε δημοκρατικά; Ψηφίσαμε τέλος στα Μνημόνια και τέλος στη Λιτότητα;  Ώρα να σεβαστείτε λοιπόν φίλοι Ευρωπαίοι το αποτέλεσμα της δημοκρατικής διαδικασίας στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία. Εκβιάζεται η Δημοκρατία;

Ναι, στην Ελλάδα του 2015 εκβιάζεται. Πρέπει να ήμουν από τους ελάχιστους Έλληνες που πήγαν και στις δυο διαδηλώσεις στο Σύνταγμα. Δεν είχα πατήσει τα σκαλιά του Κοινοβουλίου πάνω από τον Άγνωστο Στρατιώτη 38 χρόνια. Τα πάτησα δύο φορές σε τρεις ημέρες. Και στις δύο διαδηλώσεις δεν μπορούσα παρά να αισθανθώ παρά ένα πράγμα πάνω από όλα. Πόσο μάταιο είναι όλο αυτό εδώ; Δεν είχε σημασία πόσοι ήταν οι καλοθρεμμένοι αστοί και οι κυρίες με τα Λουμπουτέν στη μία και πόσοι οι συνδικαλιστές κι οι «αναρχοάπλυτοι» στην άλλη (περίπου ίσοι). Και τους μεν και τους δε, όπως κι αν τους αποκαλούσαν υποτιμητικά οι αντίπαλοι τους, τους ένωνε μια λέξη μοναχά. Δημοκρατία. Πόσο μάταια μελαγχολικό όμως το να διαδηλώνεις σήμερα στην Ελλάδα. Μου ήρθε η εξής εικόνα βλέποντας τους όλους. Να βρισκόμαστε στην πλατεία ενός ελληνικού χωριού ή μιας ελληνικής πόλης, για παράδειγμα στην παραλία της Καβάλας. Και να προσπαθεί η Καβάλα κι ο Νομός Καβάλας να αποφασίσει τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα και τι θα κάνει τελικά, άλλοι υπέρ λιτότητας και περικοπών κι άλλοι υπέρ νέων παροχών. Πόσο μάταιο θα σκέφτονται στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο. Τι χολοσκάτε βρε παιδιά εκεί στην Καβάλα και διαδηλώνετε; Σάμπως εσείς θα αποφασίσετε; Η μικρή και όμορφη αλλά ταπεινή Καβάλα για ολόκληρη την επικράτεια, για ολόκληρη την Ελλάδα; Πάτε καλά; Εντελώς άκυρο. 

Η Ελλάδα Καβάλα. Έτσι πρέπει να σκεφτούμε την Ελλάδα του 2015. Το 2002 που προσχωρήσαμε στη Ζώνη του Ευρώ απωλέσαμε ένα σημαντικό μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας ως προς τη διαμόρφωση ανεξάρτητης οικονομικής πολιτικής. Και από τον Μάη του 2010, όταν και  μπήκαμε σε Μνημόνια λόγω της βαριάς, άλυτης χωρίς εξωτερική βοήθεια Κρίσης Χρέους, απωλέσαμε και την υπόλοιπη εθνική μας κυριαρχία, τουλάχιστον ως προς την χάραξη μιας αυτόνομης οικονομικής πολιτικής. Εδώ και πέντε χρόνια λοιπόν δεν είμαστε μια κυρίαρχη χώρα οικονομικά. Είμαστε ένας μικρός, ασήμαντος νομός  μιας ευρύτερης επικράτειας. Είμαστε η Καβάλα. Κι η Ευρωζώνη είναι η χώρα μας. Δεν πα να γκρινιάζουμε, να διαμαρτυρόμαστε, να μαλώνουμε μεταξύ μας όσο θέλουμε στην Καβάλα; Η Ευρωζώνη θα αποφασίσει τι θα μας συμβεί. Άσκοπες οι διαδηλώσεις μας. Καταθλιπτικές. 

Η Ελλάδα-Καβάλα είναι ο τόπος που ξεφτιλίζονται οι ιδεολογίες. Δεν πα να εκλέξουμε Καβαλιώτη νομάρχη Κεντροαριστερό σαν τον Παπανδρέου; Αδιάφορο, η κεντρική εξουσία της Ευρωζώνης θα μας πει τι να κάνουμε. Δεν πα να βγάλουμε Καβαλιώτη νομάρχη Δεξιό, σαν τον Σαμαρά; Εντελώς αδιάφορο, τα ίδια θα κληθεί να εφαρμόσει, όσα του πουν. Δεν πα να βγάλουμε Καβαλιώτη νομάρχη τραπεζίτη σαν τον Παπαδήμο ή Δικαστικό σαν τον Πικραμμένο; Άνευ σημασίας, θα περάσουν και δεν θα ακουμπήσουν. Τελευταία στάση Τσίπρας όμως; Αν εκλέξουμε νομάρχη τον δυναμικό, τον φρέσκο, τον άφθαρτο, τον νέο, τον Αριστερό τον Καβαλιώτη μας με τις ριζοσπαστικές ιδέες; Καμία διαφορά. Μπορεί να προσπάθησε πιο πολύ από όλους εκείνος να το πάει κόντρα. Ήταν εξαρχής καταδικασμένος να αποτύχει. Μόνος πια κι αποκαμωμένος μετά από μήνες, ολομόναχος κι απομονωμένος, ο νομάρχης της Καβάλας Τσίπρας το μόνο που πέτυχε ήταν να εξοργίσει την κεντρική εξουσία με τις παραχωρήσεις και τις νέες παροχές που τόσο επίμονα ζητούσε. Γιατί το γερμανικό διευθυντήριο της Ευρωζώνης το έχει προ πολλού αποφασίσει. Όχι άλλες παροχές σε σπάταλους. Όχι άλλες αυξήσεις. Πολλές περικοπές και πολλή λιτότητα, αυτή είναι η συνταγή της γερμανικής ορθοδοξίας για την Καβάλα αν θέλει να ορθοποδήσει. Βοήθεια με το σταγονόμετρο, στα όρια της ασφυξίας. Είτε ο Νομάρχης της Καβάλας είναι δεξιός, είτε κεντρώος είτε αριστερός, ώστε να δίνεται και το παράδειγμα σε όλους τους υπολοίπους, πως χρειάζεται σκληρή δουλειά, φρόνιμη και σφιχτή διαχείριση. Και άσε μετά να διαδηλώνουν «δημοκρατικά» οι Καβαλιώτες όσο θέλουν. 

Κάπως έτσι, χωρίς πρόσβαση στις αγορές και χωρίς δικό μας νόμισμα είναι που φτάσαμε στο μεγάλο δίλημμα το αποψινό. Για τον Τσίπρα και για τη χώρα όλη. Να ξαναγίνουμε ανεξάρτητη χώρα, και να καταστραφούμε όμως οικονομικά για καιρό, με τόσα χρέη στον λαιμό μας και κανέναν να μας ξαναδανείζει; Να βγούμε από το ευρώ; Ή να αποδεχθούμε τη μοίρα μας, μια οικονομικά μη ανεξάρτητη περιοχή της Ευρωζώνης, για χρόνια ακόμα, ένας τόπος για τον οποίο θα αποφασίζουν βασικά Γερμανοί, αλλά τουλάχιστον θα διατηρούμε ένα σχετικά υψηλό επίπεδο ζωής σε σχέση ειδικά με το να σηκώναμε μπαϊράκι;

Το δίλημμα είναι δύσκολο, δεν έχει ξεκάθαρη απάντηση. Κι είναι ένα ερώτημα που καλούμαστε  μόνοι οι Έλληνες να απαντήσουμε το 2015, γιατί μόνο εμείς έχουμε χάσει και την πρόσβαση στις αγορές και το νόμισμα μας. Η ΟΝΕ βέβαια δεν θα παραμείνει για πολύ ΝΕ χωρίς το Ο. Κι οι υπόλοιπες χώρες θα κληθούν να παραχωρήσουν μεγαλύτερα κομμάτια της κυριαρχίας τους στην χάραξη της οικονομικής πολιτικής, ώστε η «μισοτελειωμένη οικοδομή» της Ευρωζώνης να ολοκληρωθεί. Οι πρώτες σχετικές μελέτες έχουν ήδη εκπονηθεί από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Στην Σύνοδο Κορυφής της Πέμπτης θα αρχίσουν να συζητιούνται. Αλλά Γάλλοι, Ισπανοί και Πορτογάλοι έχουν χρόνο. Εμείς πρέπει να αποφασίσουμε σήμερα κιόλας. Μένουμε;

Δημοκρατικά, για να είμαστε ακριβείς και σωστοί και βγάλουμε τα εισαγωγικά, δημοκρατικά αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αποφασίσει ο ελληνικός λαός. Οι Έλληνες πολίτες. Και οι καλοθρεμμένοι αστοί και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Όχι ο Τσίπρας. Η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται; Ελλάδα-Ευρώπη-Δημοκρατία; Μέσα, συμφωνώ με τους διαδηλωτές και στις δύο διαδηλώσεις. Κανένας διχασμός. 

Ό,τι κι αν πει απόψε ο Τσίπρας στις Βρυξέλλες, το Ευρώ ή Δραχμή είναι η πιο σημαντική ερώτηση που καλούμαστε να απαντήσουμε μάλλον στη ζωή μας. Απλά.

Χρειάζεται Δημοψήφισμα.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News