Το ελληνικό σχολείο είναι «πολυσυλλεκτικό»… Στην πραγματικότητα είναι ένας πλούσιος «βιότοπος», ένα ασύμμετρο «οικοσύστημα» όπου αναπτύσσονται διάφοροι μικρόκοσμοι ασύμπτωτοι ως προς τη βασική στόχευση της εκπαίδευσης. Μάλιστα, είναι τόσο μακριά ο ένας από τον άλλον, που συστηματικά εμποδίζουν μία από τις βασικότερες αρχές της Βιολογίας, την «ομοιόσταση».

Δεν είναι μόνο αυτές οι παράξενες «σκοτεινές» μορφές του yπουργείου Παιδείας και των οργανισμών του. Αν ρίξουμε μια ματιά σε διευθυντές σχολείων και εκπαιδευτικών, θα διαπιστώσουμε πως αντιπροσωπεύουν αυτούς τους διαφορετικούς κόσμους του «βιότοπου». Ένα τεράστιο ποσοστό (σε σημείο που σκιάζεσαι…) θεωρεί ότι η προσήλωση στη θρησκευτική παράδοση πρέπει να αποτελεί τη βάση της εκπαίδευσης. Ένα άλλο επίσης μεγάλο, έχει απαξιώσει πλήρως τον θεσμό και αξιολογεί τα πάντα μέσα από μία συντεχνιακή υποκουλτούρα. Κάποιοι άλλοι έχουν μονίμως, στον νου τους την «Εθνική Παιδεία» και υπάρχουν βέβαια και αυτοί που έχουν παραδοθεί πλήρως στον μέσο όρο της μέσης αντίληψης του απόλυτου μέσου Νεοέλληνα. Αυτοί συζητούν στα διαλείμματα για τη Μενεγάκη, τα τούρκικα σίριαλ, ζώδια, αρρώστιες (τρελαίνονται να μιλούν για αρρώστιες…) και για οτιδήποτε δραματοποιείται στις αφηγήσεις τους (πόσο ευεργετική είναι για την εκτόνωση της ανεπάρκειας, η δραματοποίηση!…)

Από την άλλη, υπάρχει η ελπιδοφόρα τάξη των κανονικών ανθρώπων που αποτελούν και την πλειοψηφία. Δεν παίρνουν όμως πάντα αυτοί τις αποφάσεις. Ούτε στο υπουργείο ούτε στα σχολεία. Αυτοί αγαπούν τη λογική και είμαι βέβαιος ότι όλοι τους πιστεύουν ότι ο άνθρωπος, τουλάχιστον αυτόν που εγώ γνωρίζω, δημιουργήθηκε από καυτό ζωηρό σπέρμα και ένα φιλόξενο τρυφερό ωάριο. Είμαι σίγουρος επίσης ότι στην πλειοψηφία τους, κανείς δεν θα δεχόταν ποτέ τηλεφώνημα από κάποιον εκπρόσωπο της Εκκλησίας για να παρέμβει στο μάθημα της Βιολογίας. Έλα όμως, που δεν αποφασίζουν οι ίδιοι. Ούτε καν οι Βιολόγοι που διδάσκουν το μάθημα.

Σ΄ αυτό λοιπόν το περιβάλλον, αναπαράγεται ο Έλληνας μαθητής. Βιώνοντας συνήθως μια χαώδη διάσταση μεταξύ των δύο αταίριαστων κόσμων: Tου θεωρητικού ορθολογισμού και της επιστήμης από τη μία και από την άλλη της «εθνοθρησκευτικοκεντρικής» επιτήρησης μιας σκοτεινής εξουσίας που παρακολουθεί και επεμβαίνει παντού.

Ο Έλληνας μαθητής μαθαίνει για το σεξ από τα σάιτ της «αγοράς» και η Ελληνίδα μαθήτρια από το Cosmopolitan και το facebook. Ούτε για αντισύλληψη ξέρει, ούτε για αφροδίσια, ούτε για σεβασμό και αντιμετώπιση του άλλου φύλου. Αλλά το χειρότερο είναι πως διαμορφώνει τη σεξουαλική του κουλτούρα, όταν διαπαιδαγωγείται από το σταρ σίστεμ ότι το σεξ είναι «όπλο» για τις γυναίκες και «τρόπαιο» για τους άνδρες. Παραδίνεται λοιπόν, στα συμπλέγματα και στον αγοραίο από το καταναλωτικό σύστημα σεξισμό, κουβαλώντας μέσα του όλη την «πίκρα» της αποτυχίας και της καταπιεσμένης libido.

Πόση σημασία έχει αν βγήκε το κεφάλαιο της αναπαραγωγής από τη Βιολογία της Ά Γυμνασίου; Και που υπήρχε μήπως ήταν αρκετό; Και ποιος εμποδίζει τον κάθε Βιολόγο να δώσει στο μάθημα τη δική του διάσταση και να το προσαρμόσει στην ενημέρωση και στην αγωγή;

O πόλεμος στα σχολεία, όπως και σε όλα τα υποσυστήματα της ελληνικής πολιτείας δεν μπορεί να κερδηθεί στην κεντρική εξουσία. Μόνο με τις πρωτοβουλίες των ανθρώπων του μικρόκοσμου μπορούν να δοθούν λύσεις. Γι΄ αυτό είναι σημαντικό, να ξυπνήσει επιτέλους, η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών που σέβονται την πνευματικότητά τους και να οργανωθούν καλύτερα στα σχολεία. Να καταλάβουν ότι είναι περισσότεροι από τους άλλους, ότι το «οικοσύστημα» που ανήκουν είναι το σημαντικότερο της κοινωνίας κι ότι έχουν να συνεισφέρουν πολλά στη διάσωση των παιδιών, από την απύθμενη άβυσσο της βλακείας και του σκοταδισμού. Mόνοι τους, στα κρυφά, μην τους πάρει χαμπάρι ο παπάς από τη διπλανή εκκλησία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News