Κάποιοι, πολλοί μάλιστα, δεν άντεξαν τα σκίτσα του Αρκά. Μιλάμε για πολίτες που εξοργίσθηκαν, επειδλή σ' ένα-δυο σκίτσα του κορυφαίου αυτού σκιτσογράφου, αυτός έκανε κριτική στην κυβέρνηση. Όρμηξαν ομαδικά σε σελίδα στο facebook που είχαν φτιάξει φίλοι του και γέμισαν τον τοίχο με επικριτικά σχόλια και απειλές. Ένα συγκεκριμένο σκίτσο είχε τέτοια βιαιότητα σχολίων που ανάγκασαν τους διαχειριστές -μετά από επιθυμία του ίδιου- να κλείσουν την σελίδα. «Στο κλίμα πολιτικής βαρβαρότητας, κάποιοι παρεξήγησαν κάποιες αναρτήσεις και έκαναν κακοήθη σχόλια. Έφτασαν στο σημείο να υπαινιχθούν ότι ο Αρκάς χρηματίζεται από συγκεκριμένα κέντρα για τα σκίτσα που αναρτήσαμε», έγραψαν οι φίλοι του.

Μάλλον δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση όλο αυτό. Τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα, σ' ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας έχει εδραιωθεί μια, αρκετά διαδεδομένη έτσι κι αλλιώς, πεποίθηση της «μοναδικής αλήθειας». Βάσει αυτής, δεν υπάρχει δεύτερη ανάγνωση στα γεγονότα, στις απόψεις, στα δεδομένα, στις αντιλήψεις. Ούτε καν στο χιούμορ. Και αυτό πρέπει να υπηρετεί αυτή την μοναδική αλήθεια. Διαφορετικά πίσω από αυτό το χιούμορ και όσους το εκφράζουν, βρίσκονται ιδιοτελή κίνητρα. Σαν και αυτά που είχε ο Αρκάς όταν περιέγραφε στο ένα σκίτσο του έναν άντρα να λέει «Έχω εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση. Είναι άνθρωποι που πατάνε γερά στον αέρα». Ή σ' ένα άλλο που έλεγε ο πρωταγωνιστής της ιστορίας του ότι «Ηγέτης είναι αυτός που μπορεί να αποτρέψει μια καταστροφή η οποία δεν θα ερχόταν αν δεν κυβερνούσε».

Μπορεί κάποιος ν' αναφέρει πολλά ανάλογα παραδείγματα, λίγο ως πολύ τα εχουν βιώσει πολλοί. Και όχι μόνο σκιτσογράφοι. Όποιος δημοσιογράφος δεν εκφράζει την αλήθεια αυτή, μπορεί να καταταγεί εύκολα στους υπονομευτές και να λοιδωρηθεί με περίσσια άνεση. Υπάρχει ένας δημοσιογράφος που υπηρετεί σκοπιμότητες και γι' αυτό κάνει κριτική; Το συμπέρασμα βγαίνει μόνο του αβίαστα από τους υπερασπιστές της μοναδικής αλήθειας. Όλοι οι δημοσιογράφοι που κάνουν κριτική υπηρετούν τις ίδιες σκοπιμότητες. Και έτσι, το κακό είναι διπλό. Και όσοι υπηρετούν σκοπιμότητες καταφέρνουν να κρύβονται και να εξακολουθούν τον ίδιο δρόμο. Και όσων συμπίπτει ο τρόπος ανάγνωσης των γεγονότων, εντάσσονται στην γενίκευση αυτή· κάτι που εμπεριέχει ισοπεδωτικά και φασιστικά χαρακτηριστικά.

Η αλήθεια είναι πως όλα αυτά δεν είναι πρωτόγνωρα. Συνέβαιναν στις παλαιότερες εποχές, εποχές από εκείνες που έχουν χαρακτηρισθεί μαύρες. Επίσης αλήθεια είναι πως αρχίζει να μαυρίζει και η σημερινή εποχή. Παρότι είναι ακραία σκοταδιστικό να μην αντέχει ένα κομμάτι της κοινωνίας το ανατρεπτικό χιούμορ, υπάρχει μια ελπίδα. Αυτή που περικλείεται στο σοφό σύνθημα που πρωτογράφτηκε σε τοίχο των Εξαρχείων. Ένα γέλιο θα σας θάψει. Θα τους θάψει…

Update: Η σελίδα του Αρκά στο facebook επέστρεψε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News