Πέντε Γεωργιανοί, που τα τελευταία δύο χρόνια έκαναν πάνω από 60 διαρρήξεις, συνελήφθησαν έχοντας μάλιστα πάνω τους τρία πιστόλια. Την επομένη αφέθηκαν ελεύθεροι από τον Αρμόδιο Εισαγγελέα, ο οποίος με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, έκρινε ότι δεν συντρέχουν λόγοι να προφυλακιστούν.

Προ ημερών, ανακρίτρια άφησε ελεύθερα με χρηματική εγγύηση μέλη σπείρας που διέπραξε 30 διαρρήξεις σε σπίτια. Τους έδωσε, μάλιστα, δυνατότητα να πληρώσουν τα χρήματα της εγγύησης μία εβδομάδα μετά. Το αποτέλεσμα ήταν να μην εμφανιστούν ποτέ και η ανακρίτρια να βγάλει ένταλμα ζητώντας από την Αστυνομία, όπως τουλάχιστον αστυνομικοί ισχυρίζονται, να τους συλλάβει για παραβίαση των περιοριστικών όρων…

Όλα αυτά  στη χώρα που όλοι κάθε τρεις και λίγο πέφτουμε από τα σύννεφα ακούγοντας πράγματα που υποτίθεται δεν γνωρίζουμε ότι συμβαίνουν. Όπως, ας πούμε, αυτό που διάβασα στην Καθημερινή οτι σκληροί κακοποιοί που συλλαμβάνονται για δεκάδες διαρρήξεις σε σπίτια ή για ένοπλες ληστείες δεν προφυλακίζονται, αλλά αφήνονται ελεύθεροι, χάρη σε διατάξεις του νόμου που επιτρέπουν την ευνοϊκή μεταχείρισή τους.

Σκέφτομαι, τι στην ευχή νόμοι είναι αυτοί που ψηφίζει η Βουλή και δίνουν την δυνατότητα σε κακοποιούς να βγάζουν τη γλώσσα σε όλη την κοινωνία. Ποιες διατάξεις «οπλίζουν» κλέφτες, ληστές, βιαστές ακόμα και δολοφόνους και αφήνουν έρμαια στις διαθέσεις τους, όλους τους υπόλοιπους.

Τι θα πει «ανακύκλωση του εγκλήματος» – όπως την αποκαλεί η Αστυνομία – γενικώς και αορίστως; Ποιος από εκείνους που ζητούν σε λίγες εβδομάδες στις κάλπες την εμπιστοσύνη μας θα έχει το θάρρος να βγει δημοσίως, να μιλήσει για τις ευθύνες γι αυτό το κατάντημα  και – κυρίως – να μας πει πώς θα το αντιμετωπίσει; Όχι, όμως, γενικώς και αορίστως. Να τον ακούσουμε να λέει  ποιοι νόμοι και προφήτες επιτρέπουν αυτό το κακό. Και τι θα κάνει για να το σταματήσει.

Προσωπικά γνωρίζω πάρα πολύ κόσμο ο οποίος θα ψηφίσει έχοντας στο μυαλό του ότι τρέμει πλέον το έγκλημα ακόμα και μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Τον περιπτερά της γειτονιάς που κάθε λίγες μέρες βλέπει το πρωί το «μαγαζί» του άδειο από τους διαρρήκτες. Τον γείτονα που έκανε το σπίτι του φρούριο αλλά πάλι κοιμάται με τον εφιάλτη του κακοποιού που θα βάλει σε κίνδυνο τη ζωή του παιδιού του. Την κοπέλα που δεν τολμά να κυκλοφορήσει όχι μόνο νύχτα αλλά ούτε τη μέρα πια μόνη της έξω.

Η οικονομική ανέχεια είναι ένας εφιάλτης που τσακίζει. Το έγκλημα όμως είναι κάτι πολύ πιο τρομακτικό. Κι αν τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας κι όσοι γενικώς φιλοδοξούν να μας (ξανα)κυβερνήσουν δεν μας πουν με σαφήνεια τι θα κάνουν γι’ αυτό, ας μην τρίβουν τα μάτια τους για όσα θα βγάλουν οι κάλπες. Εκείνοι και μόνο θα είναι οι υπεύθυνοι….
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News